สํานักพิมพ์ มติชน

พี่สาวฝาแฝดที่พลัดพรากตั้งแต่พึ่งจะลืมตาดูโลก จงใจสังหารท่านอ๋องสายโหดในคืนเข้าหอแล้วสาปสูญไป เมื่อฟื้นขึ้นมาในอาภรณ์สีแดงอู๋หงถิงกลับชะตาพลิกผันจากนางใบ้ขอทานมาเป็นชายาทาสของ หวาเซียงอ๋อง

'กูไม่เอาคนร้ายๆ อย่างมึงมาเป็นเมียหรอกอีเนส' 'ต่อให้โลกนี้มีแค่มึงคนเดียว กูก็ไม่เอามาทำผัวค่ะ กูสวย!!'

อาเธอร์ สเตบรีส อายุ 30ปี หนุ่มหล่อมาดนิ่งลูกครึ่งไทยอิตาเลี่ยนที่สาวๆพากันคลั่งไคล้ เจ้าของธุรกิจโรงแรมและนำเข้าส่งออกเครื่องยนต์ชื่อดัง กลับต้องมาตกม้าตายเพราะถูกผู้หญิงขอซื้อตัวเพื่อมีเซ็กส์ด้วย แต่มีเหรอที่คนอย่างเขาจะยอม ในเมื่อเธอคิดจะซื้อเขา เขาก็จะจัดให้เธอแบบคุ้มค่าจนเธอลืมไม่ลงเลยล่ะ แต่ใครจะไปคิดว่าการเล่นสนุกๆของเขาครั้งนี้ กลับทำให้เขาได้ฝากเลือดเนื้อเชื้อไขทิ้งไว้กับเธอด้วย มายด์ มาติกา จันกุลธร อายุ 28ปี สาวสุดแซ่บที่วันๆเอาแต่ทำงานจนไม่มีเวลาพักจนเป็นช็อกโกแลตซีสในมดลูก เธอจึงต้องหาวิธีกำจัดมันทิ้งด้วยการมีลูก และเธอก็เลือกที่จะซื้อผู้ชายมานอนด้วยจนเธอท้องได้ในที่สุด แต่ใครจะไปคิดว่าผู้ชายที่เธอยอมจ่ายเงินซื้อมานอนด้วยจะกลายเป็นมหาเศรษฐี แถมเขายังกลับมาในนามลูกค้าคนสำคัญของบริษัทอีก แล้วเธอจะปิดเรื่องลูกไม่ให้เขารับรู้ได้หรือไม่ ในเมื่อเขาเองก็มีคู่หมั้นของเขาอยู่แล้ว

นางคอยดูแลพ่อแม่สามีของนางเป็นอย่างดี และใช้สินเดิมของตัวเองเพื่ออุดหนุนทั้งจวนแม่ทัพ แต่สิ่งที่นางได้มากลับคือเขาประสบความสำเร็จแต่ได้แต่งงานกับแม่ทัพหญิงในฐานะภรรยาที่เท่าเทียมกันกับนาง จ้านเป่ยว่างหัวเราะเยาะ: ซ่งซีซี เจ้ารู้หรือไม่ว่าที่เจ้าอยู่เย็นมีสุข ใช้ชีวิตหรูหราได้ มันเป็นเพราะข้ากับยี่ฝางสู้กับศัตรูในสนามรบด้วยชีวิต? เจ้าไม่มีวันกลายเป็นแม่ทัพหญิงที่เผด็จการและกล้าหาญเช่นยี่ฝาง เจ้ารู้แต่ทำเรื่องงานบ้านงานเรือนและสื่อสารกับฮูหยินต่างๆเพื่อแลกเปลี่ยนเล่ห์เหลี่ยมแย่งชิงอำนาจในจวนหลังให้กันและกันเท่านั้น ซ่งซีซีทนไม่ไหวและจากไป นางขึ้นม้าเพื่อเข้าสู่สนามรบ เดิมทีนางเป็นลูกหลานแห่งครอบครัวแม่ทัพอยู่แล้ว แต่นางแค่ยอมทอดทิ้งยศทั้งหมดเพื่อจ้านเป่ยว่าง แต่นี่ไม่ได้หมายความว่านางไม่สามารถกลับมาต่อสู้อีก

“มานี่สิ มาให้ข้ากอดเจ้าหน่อย” เมื่อเห็นหลินซวงเอ๋อร์ตัวสั่นเทาอยู่ตรงหน้า เยี่ยเป่ยเฉิงก็ระงับความบ้าคลั่งในนัยน์ตาเอาไว้ เป็นที่รู้กันโดยทั่วไปว่า ท่านอ๋องเทพแห่งสงครามของต้าซ่งนั้นรักสันโดษ ไม่ฝักใฝ่อิสตรี แต่โปรดปรานหญิงรับใช้คนหนึ่ง ทะนุถนอมราวกับว่าเป็นสมบัติล้ำค่า หลินซวงเอ๋อร์เกิดมาในตระกูลที่ยากจน พอเกิดมาก็มีชีวิตที่ต่ำต้อย นางรู้ว่าตนไม่ควรหลงระเริงในความรักที่นายท่านมีให้ แต่นายท่านผู้นี้ สนับสนุนนาง ยอมลดเกียรติศักดิ์ศรีเมื่ออยู่ต่อหน้านาง อีกทั้งยังรักใคร่นางแต่เพียงผู้เดียว หลินซวงเอ๋อร์ตกตกที่นั่งลำบาก เพราะทั้งหัวใจนัยน์ตามีเพียงแต่เขาเท่านั้น แต่ต่อมา นายท่านได้พาสตรีผู้หนึ่งกลับมา สตรีผู้นั้นผิวงามสะอาด แถมยังมีศาสตร์ทางการแพทย์ที่เป็นเลิศ ชายที่นางรักสุดหัวใจกลับดุด่านาง ลงโทษนางเพราะสตรีผู้นั้น แถมยังต้องการจะส่งนางกลับบ้านเกิดเมืองนอนเพราะสตรีผู้นั้นอีกด้วย... หลังจากที่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น นางได้หายสาบสูญไป ทำให้นายท่านที่เดิมทีจะสมรสใหม่กลับคลุ้มคลั่งจนควบคุมตนเองไม่ได้ เมื่อพานพบกันอีกครา นางยืนอยู่บนแท่นสูง มีสถานะที่สูงศักดิ์ มองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา ในนัยน์ตาไม่มีความรักอีกต่อไป อตีตนายท่านผู้สูงศักดิ์เย็นชาผลักนางเข้ากับกำแพง ถามนางด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ: "หลินซวงเอ๋อร์! เหตุใดเจ้าต้องทิ้งข้าด้วย? เหตุใดเจ้าถึงไม่รักข้าแล้ว?" หญิงรับใช้กระต่ายขาวน้อยผู้อ่อนโยนน่ารัก VS ท่านอ๋องหมาป่าดำจอมเผด็จการ~ 1V1รักแรกทั้งคู่

"พี่เป็นคนมีความอดทนสูงก็จริง แต่อย่าให้มันหมด" สิ้นเสียงทุ้มบอก มือแกร่งก็ค่อย ๆ ผละออกจากเรียวแขนบาง แต่ก็ไม่วาย "หวังว่าเราจะไม่ทำหรือพูดอะไรแบบนั้นให้พี่ได้ยินอีกพี่มีความอดทนครับ แต่มันไม่ได้มากขนาดนั้น"