เล่ห์ร้ายเกมลวง

เพราะ One night stand ครั้งนั้น... ทำให้นักธุรกิจหนุ่มหล่อวัยสามสิบห้า ต้องมาหลงเสน่ห์เด็กสาววัยยี่สิบเอ็ดอย่างเธอ!! "ไหนคุณบอกว่าเรื่องระหว่างเราเป็นแค่ one night stand ไงคะ" "แล้วถ้าผมไม่ได้อยากให้มันจบลงแค่นั้นล่ะ" "คะ?" "มาอยู่กับผม รับรองว่า คุณจะได้ทุกอย่างที่อยากได้" "ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย" "เพราะไม่ว่ายังไง คุณก็ไม่มีทางหนีผมพ้นหรอก..." "นี่คุณ!" "บอกว่าให้เรียกพี่ภามไง หรือถ้าไม่ถนัดเรียกที่รัก ก็ได้ แต่ถ้ายาวไปเรียกผัว เฉยๆก็ได้เหมือนกัน"

ซูมั่วแต่งงานกับฟู่อี้ชวนเป็นเวลาสองปี เธอทำตัวเป็นแม่บ้านให้เขาอยู่สองปี หนักเบาเอาสู้ ต้อยต่ำไม่ต่างอะไรกับฝุ่นละออง เวลาสองปีกัดกร่อนความรักสุดท้ายที่เธอมีต่อฟู่อี้ชวนจนหมด เมื่อแฟนสาวผู้เป็นรักแรกหวนกลับประเทศ สัญญาการสมรสหนึ่งแผ่นก็สิ้นสุดลง นับแต่นี้ทั้งคู่ต่างไม่มีอะไรติดค้างกัน “ฟู่อี้ชวน ถ้าไม่มีออร่าแห่งรัก ก็ดูสิว่านายมายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้วฉันจะชายตาแลนายสักนิดไหม” ฟู่อี้ชวนเซ็นชื่อลงในหนังสือข้อตกลงการหย่า เขารู้ว่าซูมั่วรักเขาหัวปักหัวปำ แล้วจะไปจากเขาจริง ๆ ได้อย่างไร? เขาเฝ้ารอให้ซูมั่วร้องห่มร้องไห้เสียใจ กลับมาขอร้องอ้อนวอนเขา แต่สุดท้ายกลับพบว่า... ดูเหมือนครั้งนี้เธอจะหมดรักเขาแล้วจริง ๆ ต่อมา เรื่องราวในอดีตเหล่านั้นถูกเปิดเผย ความจริงผุดออกมา ที่แท้เขาต่างหากที่เป็นคนเข้าใจซูมั่วผิดไป เขาร้อนรน เสียใจ วอนขอการให้อภัย อ้อนวอนขอคืนดี ซูมั่วเหลือจะทนกับความวุ่นวายพวกนี้ เลยโพสต์หาผู้ชายมาแต่งเข้าลงในโซเชียล ฟู่อี้ชวนหึงหวง เสียสติ ริษยาจนถึงขั้นอาละวาด เขาอยากเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ทว่าคราวนี้ เขากลับพบว่ากระทั่งคุณสมบัติในการจีบเธอก็ยังไม่พอ

“ระหว่างเสือกับไทเกอร์หนูอยากจะหมั้นกับใคร” “พ่อ!!/พ่อ!!” ทั้งพี่เสือและไทเกอร์ต่างอุทานออกมาพร้อมกันอย่างตกใจรวมทั้งฉันด้วย เพราะไม่คิดว่าจะถูกถามแบบนี้ สมองมันอื้อและขาวโพลนไปหมดไม่เข้าใจว่านี่มันเรื่องอะไร จู่ๆ ทำไมคุณลุงถึงให้มาเลือกอะไรแบบนี้ “เลือกสิลูก แม่อยากให้ใจ๋เลือกด้วยตัวเอง” ฉันมองหน้าไทเกอร์และพี่เสือสลับกัน แน่นอนว่าหากต้องเลือกมันมีคำตอบตายตัวอยู่ในใจแล้ว และตอนนี้พี่เสือก็กำลังส่ายหน้าบอกเป็นนัยๆ ว่าห้ามเลือกเขา “ใจ๋” เสียงของพ่อที่เรียกทำให้ฉันสะดุ้ง ด้วยความที่พ่อค่อนข้างดุ ความกลัวทำให้ฉันพูดคำตอบที่อยู่ในใจออกมา “พี่เสือค่ะ ใจ๋อยากหมั้นกับพี่เสือ” “ยกเลิกงานหมั้นซะใจ๋ อย่าทำให้เรื่องมันแย่ไปมากกว่านี้” “ต่อให้ต้องเลือกใหม่ ใจ๋ก็ยังจะเลือกพี่เสือ” ฉันมองหน้าคนตัวสูง ผู้ชายที่แอบรักมานานหลายปี “ฉันให้เธอเป็นได้มากที่สุดแค่น้องสาว ถ้าไม่อยากเป็น ก็มีอีกสถานะ สนใจไหม?” “สถานะอะไรคะ” “คนไม่รู้จัก” “……..” “ถ้ามั่นใจจะให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ก็อย่าว่าฉันใจร้าย”

เมื่อหกปีก่อนเขาถูกใส่ความจนต้องติดคุก โดนพรากลูกพรากเมียไปและครอบครัวถูกทำลาย หกปีต่อมาเขากลับมาทวงคืนหนี้เลือด ยามนี้นักธุรกิจผู้มั่งคั่งและผู้ทรงอิทธิพลทุกคนในประเทศต่างก็ต้องยอมสยบแทบเท้าของเขา

ทะลุมิติมาเป็นองค์รัชทายาทแห่งต้าเฉียน ทว่ากลับต้องมาเจอเสด็จพ่อที่ลำเอียง รักใคร่เพียงองค์ชายที่เกิดจากสนม! ไม่ว่าตนเองจะสร้างคุณงามความดียิ่งใหญ่เพียงใด ล้วนถูกมองข้ามไปหมด! เมื่อเห็นพวกเขาร่วมมือกับคนในราชสำนักเพื่อเล่นงานตนเอง ฉินหมิงก็โกรธขึ้นมา องค์รัชทายาทแห่งจักรวรรดิอย่างนั้นหรือ? ข้าไม่เป็นมันแล้ว! เขาออกจากเมืองหลวง นำทัพเข้าสู่หลิ่งหนาน พัฒนาอุตสาหกรรม! สร้างกองทัพติดอาวุธ! กระตุ้นเศรษฐกิจ! ปราบปรามชนเผ่าหนานหมาน! เชื่อมสัมพันธ์กับถู่ปัว! สร้างเรือลงสู่ทะเลใต้ สร้างผลงานอันยิ่งใหญ่สืบทอดไปนับหมื่นปี! ในเวลานี้ ราชสำนักก็พลันตระหนักได้ว่า แม้จะไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง แต่ฉินหมิงกลับโดดเด่นไม่ว่าจะไปที่ใด! ทว่าเมื่อราชสำนักไร้ซึ่งองค์รัชทายาทผู้นี้ กลับปรากฏช่องโหว่ที่ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ! ฮ่องเต้เฉียนร้อนรน : เจ้ากลับมาเถอะ เป่ยหมั่งต้านเอาไว้ไม่อยู่แล้ว! เหล่าขุนนางต่างตื่นตระหนก : องค์รัชทายาท ท่านกลับมาเถิดพ่ะย่ะค่ะ! ท้องพระคลังว่างเปล่า รับไม่ไหวแล้ว! องค์ชายเก้า : ท่านพี่ บัลลังก์นี้ข้ายกให้ท่าน ข้านั่งต่อไปไม่ไหวแล้ว!

ในวันหมั้นของพวกเขา คู่หมั้นของเธอกลับนอกใจไปหาพี่สาวของเธอ ยิ่งไปกว่านั้นยังผลักเธอตกบันได ทั้ง ๆ ที่เธอกำลังตั้งครรภ์อยู่! ห้าปีต่อมา ชาร์มิน จอร์แดน กลับมาทวงคืนทุกสิ่งทุกอย่างให้สาสม ด้วยความเกลียดชังต่อเจ้าคนเลวนั่นที่ฝังลึกลงในจิตใจของเธอ เธอจึงเลือดเย็น พร้อมที่จะสู้เพื่อทรัพย์สินของครอบครัว และตั้งตารอคอยที่จะได้เป็นนางแบบ เธอพร้อมแล้วที่จะทำให้ทั้งโลกต้องตกตะลึง แม้ว่าเธอจะมุ่งมั่นหาเงินเพื่อล้างแค้นด้วยตัวเอง ทว่าพวกผู้ชายต่างก็ยังดึงดันที่จะช่วยเธอ ตามใจเธอ “ใครทำให้ผู้หญิงของฉันไม่พอใจ? เตรียมตัวเอาไว้ให้พร้อม!”“AK999 เตรียมพร้อม ฉันจับพวกคนเลวได้แล้ว! คุณพ่อ คุณแม่ ได้โปรดส่งตัวน้องสาวมาให้ฉันเถอะ!”