ตัวเอกใน คนจะรวย ช่วยไม่ได้ มีบุคลิกอย่างไร?

บุคลิกของพระเอกใน 'คนจะรวย ช่วยไม่ได้' สั้น ๆ คือขี้เล่น ฉลาด และไม่ยึดติดกับกรอบเดิม ๆ เรารู้สึกได้จากวิธีที่เขาพูดจาและจัดการสถานการณ์—มักจะมีมุกเล็ก ๆ คลุกเคล้ากับแผนการที่คม กรอบความคิดแบบนี้ทำให้เขาเป็นคนที่น่าคบในแง่ของผลประโยชน์ แต่ก็ไม่น่ากลัวจนเกินไป เพราะยังมีเสี้ยวความเอาใจใส่ซ่อนอยู่
สิ่งที่ชอบคือความไม่สมบูรณ์แบบของเขา ไม่ได้เป็นฮีโร่ระดับสูงสุดและไม่ใช่ตัวจรจัดเต็มตัว เป็นตัวละครที่ทำให้ฉากการเจรจา การวางกับดัก หรือการหาทางออกจากวิกฤตมีสีสันมากขึ้น ฉากหนึ่งที่เขาตัดสินใจสละสิ่งเล็ก ๆ เพื่อรอดูผลระยะยาวสะท้อนให้เห็นว่าเขาไม่ใช่คนละโมบเพียงอย่างเดียว ซึ่งนึกถึงเสี้ยวลักษณะของตัวเอกใน 'Solo Leveling' ตรงที่ทั้งสองต่างต้องปรับตัวในโลกที่ไม่เป็นธรรม แต่เลือกวิธีเอาตัวรอดไม่เหมือนกัน สุดท้ายแล้วเราแอบรอฉากที่เขาต้องเลือกระหว่างเงินกับความสัมพันธ์—นั่นแหละเป็นจุดที่บุคลิกของเขาจะถูกทดสอบจริง ๆ

การเล่าเรื่องใน 'คนจะรวย ช่วยไม่ได้' ทำให้บุคลิกของพระเอกกลายเป็นการทดลองทางสังคม—เขาคือคนที่วิเคราะห์ต้นทุน-ผลประโยชน์ในทุกการตัดสินใจ เราเห็นว่าการขับเคลื่อนของเขามาจากตรรกะภายในมากกว่าจิตวิทยาแบบอุดมคติ นั่นทำให้เขายืนอยู่กลางเส้นแบ่งของฮีโร่กับผู้ร้ายได้อย่างลงตัว
การใช้ภาษาที่ติดตลกและลีลาการเจรจาเป็นเครื่องมือทำให้ตัวละครมีบทบาทเป็นทั้งตัวหัวเราะและตัวคำนวณไปพร้อมกัน มุมมองเช่นนี้ทำให้ฉากที่เขาต้องเสี่ยงหรือกล้าฉวยโอกาสออกมาน่าตื่นเต้นกว่าเดิมมาก เพราะเราไม่รู้เลยว่าเขาจะเลือกอารมณ์หรือผลประโยชน์ในพื้นที่คับขัน บ่อยครั้งที่การกระทำของเขาทำให้คนรอบข้างต้องทบทวนค่านิยมของตัวเอง
เมื่อเปรียบเทียบกับตัวละครประเภทฮีโร่ที่ยึดถือหลักคงทน ตัวเอกของเรื่องนี้คล้ายกับคนใน 'Re:Zero' ตรงที่มีมิติด้านบาดแผลภายในและความไม่แน่นอนในการตัดสินใจ แต่ต่างกันตรงที่เป้าหมายของเขาชัดเจนด้านผลประโยชน์มากกว่า การได้เห็นเขาใช้สมองมากกว่าพลังหรือโชคทำนองนี้ ทำให้เราอยากติดตามว่าในระยะยาวเขาจะเลือกรักษาอะไรไว้บ้าง

ตัวเอกใน 'คนจะรวย ช่วยไม่ได้' ให้ความรู้สึกเป็นคนที่มองโลกแบบนักลงทุนสายชิล—ฉลาดในการหาโอกาสและไม่ยึดติดกับมาตรฐานทางศีลธรรมแบบเดียวตลอดเวลา

บุคลิกของเขารวมทั้งความฉลาดเชิงกลยุทธ์กับเสน่ห์แบบกวน ๆ ซึ่งทำให้คนรอบตัวยอมรับหรืออย่างน้อยก็ต้องยอมเล่นตามเกมของเขาได้บ่อยครั้ง อารมณ์ขันที่มาพร้อมกับแผนการที่รัดกุมช่วยเบลนด์ความเห็นแก่ตัวให้ดูน่าพิศวง มีฉากหนึ่งที่เขาเจรจากับคู่แข่งโดยไม่เปิดเผยไพ่ทั้งหมด แต่กลับใช้คำพูดเพียงประโยคเดียวพลิกสถานการณ์ได้—ฉากแบบนี้ทำให้รู้สึกว่าเขาไม่เพียงแค่เก่งเรื่องหาเงิน แต่ยังเก่งเรื่องอ่านคนด้วย

อีกมุมคือความเปราะบางที่ซ่อนอยู่ใต้หน้ากากนักรบเศรษฐกิจ ตอนที่ต้องเลือกระหว่างผลกำไรกับคนที่เขาห่วงใย มักเห็นการสั่นไหวในสายตา นั่นทำให้ตัวละครไม่กลายเป็นคนชั่วร้ายโดยสมบูรณ์ เขามีค่านิยมแบบปรับตัวได้ เหมือนกับการผสมระหว่างความเป็นฮีโร่ที่มีตรรกะกับคนธรรมดาที่เรียนรู้จากความผิดพลาด คล้าย ๆ ฉากและการเติบโตของตัวละครใน 'One Piece' แต่เปลี่ยนจากการตามหาฝันมาเป็นการตามหาโอกาสและความมั่นคงมากกว่า

โดยรวมแล้วเราเห็นว่าเสน่ห์หลักของตัวเอกคือการที่เขาทำให้ความโลภดูมีเหตุผล เขาไม่อายที่จะใช้ความคิดนอกกรอบ แต่ยังคงมีแก่นความเป็นคนที่ยังเลือกจะปกป้องบางอย่างไว้ แม้จะไม่ใช่แบบที่ทุกคนจะเข้าใจก็ตาม จบแบบนี้แล้วรู้สึกว่านี่แหละตัวละครที่น่าติดตามต่อ