ทฤษฎีตัวละครหลังเหตุการณ์ใน Leviathan ตอนที่ 134 มีอะไร

ความเงียบที่ทิ้งไว้หลังจากฉากสุดท้ายของตอน 134 ทำให้ผมยังคุยกับตัวเองในใจได้อีกหลายวัน

ผมเป็นคนที่ชอบอ่านภาพและช่องว่างระหว่างคำพูดมากกว่าบทสนทนาตรงๆ ฉากหลังเหตุการณ์ในตอนนี้ให้เบาะแสหลายอย่างว่าตัวละครหลักอาจไม่ได้จบที่การเปลี่ยนสถานะอย่างชัดเจน แต่จะกลายเป็นเวทีของผลกระทบทางจิตใจแทน ทฤษฎีแรกที่ผมชอบคือการแตกแยกด้านใน: คนที่เราคิดว่าเป็นศัตรูจริงๆ แล้วอาจเป็นเงาสะท้อนของตัวเอกเอง — ไม่ใช่แค่ศัตรูภายนอกแต่เป็นความทรงจำที่ถูกฝังหรือความผิดพลาดที่ยังไม่ถูกไถ่ถอน ฉากภาพซ้อนไว้หลายแผ่น เหมือนภาพกระจกแตกที่สะท้อนความขัดแย้งภายใน ให้ความรู้สึกว่าต่อจากนี้การต่อสู้จะเปลี่ยนจากการต่อสู้แบบฟิสิกส์ไปเป็นการต่อสู้เพื่อการยอมรับตัวเอง

ทฤษฎีที่สองผมมองในเชิงโครงสร้างสังคม: หลังเหตุการณ์ใหญ่จะมีสูญญากาศทางอำนาจ ซึ่งเปิดพื้นที่ให้ตัวละครรองหรือกลุ่มเล็กๆ ก้าวขึ้นมารับบทนำ พฤติกรรมของตัวละครสมทบในตอนที่ 134 ให้สัญญาณว่ามีการวางแผนซ้อน — พันธมิตรเก่ากำลังทบทวนความจงรักภักดี ขณะที่บางคนเลือกทางที่ดุดันขึ้นเพื่อเติมเต็มความว่างเปล่า ผมคิดว่านี่จะทำให้เรื่องเลี้ยวเข้าไปสู่การเมืองแบบเล็กๆ ที่ขมและซับซ้อน ไม่ต่างจากฉากการแย่งชิงอำนาจในงานอย่าง 'Berserk' ที่ไม่ได้เน้นแค่สงครามแต่เน้นผลกระทบต่อหัวใจคน

สุดท้าย ความเป็นไปได้ที่ผมไม่ลืมคือการเปลี่ยนแปลงเชิงสัญลักษณ์: สัตว์ประหลาดหรือพลังที่ถูกเปิดเผยอาจไม่ใช่คำตอบสุดท้าย แต่เป็นตัวเร่งให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในตัวละครเอง ผมมองว่าผู้เขียนกำลังปั้นจังหวะให้ผู้อ่านตั้งคำถามเรื่องความรับผิดชอบและการเลือก ยิ่งฉากเงียบๆ หลังความรุนแรงยาวนานเท่าไร ผลลัพธ์ก็ยิ่งลึกและขมมากขึ้นเท่านั้น — นี่แหละที่ทำให้ผมอดใจรอไม่ไหวว่าจะเห็นการก้าวเดินของตัวละครเหล่านั้นต่อไปอย่างไร

ท้ายที่สุดฉากปิดของตอน 134 เหมือนเป็นจุดเริ่มต้นของบทใหม่มากกว่าจะเป็นบทจบ

ผมเป็นคนชอบมองรายละเอียดเล็กๆ ในกรอบภาพ การที่บางตัวละครเลือกเงียบแทนการพูดในฉากนั้นให้ความรู้สึกว่าพวกเขากำลังแบกรับความลับหรือแผนที่ยังไม่เปิดเผย ทฤษฎีสั้นๆ ที่ผมชอบมีสองข้อ: หนึ่ง ตัวเอกอาจต้องเดินทางไปไกลจากกลุ่มเดิมเพื่อค้นหาความจริงของตนเอง ซึ่งจะส่งผลให้คนรอบข้างต้องปะติดปะต่อภาพลักษณ์ของเขาใหม่ สอง ตัวละครรองคนหนึ่งจะกลายเป็นกุญแจสำคัญในการคลี่คลายปมเก่า — บางทีคนที่ดูไม่มีบทบาทในตอนนี้จะกลายเป็นตัวตั้งตัวตีในอนาคต

ผมคิดว่าสิ่งที่ชอบคือการที่ผู้แต่งไม่รีบร้อนให้คำตอบ ชิ้นส่วนที่ถูกทิ้งไว้ทำให้แฟนๆ สามารถตั้งสมมติฐานได้หลากหลาย และนั่นแหละคือเสน่ห์ของเรื่องในช่วงหลังเหตุการณ์ใหญ่ ซึ่งมันไม่ต่างจากความชะงักงันที่เคยเห็นในงานอื่นอย่าง 'Chainsaw Man' ในด้านการใช้เวลาทำให้ผลสะเทือนทางอารมณ์ค่อยๆ รู้สึกหนักขึ้น ผมตั้งตารอว่าต่อไปบทจะพาเราไปทางไหน และชอบที่ความคลุมเครือนั้นยังคงทิ้งร่องรอยให้คิดเรื่อยๆ