ทฤษฎีแฟนคลับเกี่ยวกับเกมรักซ่อนกลลวง ยอดนิยมมีอะไรบ้าง?

มุมมองสุดท้ายที่ผมมักยกขึ้นมาเมื่อคุยกับเพื่อนคือทฤษฎี 'โลกจำลองซ้อนโลก' — ผมรู้สึกว่าบางฉากใน 'เกมรักซ่อนกลลวง' ทำหน้าที่เหมือนกระจกที่สะท้อนเรื่องจริงอีกชั้นหนึ่ง แทนที่จะเป็นแค่เรื่องรักปกติ แฟนๆ บางคนบอกว่าตัวละครบางคนแทนคนจริงในชีวิตผู้พัฒนา หรือเป็นตัวแทนของเหตุการณ์จริงที่ถูกปิดบัง ซึ่งทำให้พล็อตมีชั้นความหมายมากกว่าที่เห็นอยู่ตรงหน้า

ผมมักจินตนาการว่าเมื่อเล่นคนหนึ่งอาจรู้สึกเหมือนกำลังอ่านข้อความที่คนสร้างเกมอยากบอก แต่แฝงไว้ในรูปแบบเรื่องราวรักหลอกลวง นี่เป็นทฤษฎีที่ปลุกจินตนาการและความคิดเชิงปรัชญาของผมมากกว่าทฤษฎีอื่นๆ เพราะมันทำให้เกมกลายเป็นพาหะของความทรงจำ ความลับ และการยอมรับความคาดเดาไม่ได้ของมนุษย์ นั่งคิดถึงเรื่องพวกนี้แล้วก็รู้สึกว่าเกมมันยังมีพลังอีกมากที่จะทำให้เราไม่ยอมหยุดคุยกัน

เราเป็นคนที่ชอบเจาะลึกทฤษฎีแฟนคลับจนบางทียังหัวเต้นเมื่อเจอเงื่อนงำใหม่ๆ ใน 'เกมรักซ่อนกลลวง' — ทฤษฎีที่ได้รับความนิยมสูงมักวนอยู่กับการตั้งคำถามว่าเรื่องราวที่เกมเล่าให้เราดูนั้นจริงหรือถูกบิดเบือนไปโดยมุมมองของตัวเอก

หนึ่งในทฤษฎีคลาสสิกที่เจอบ่อยคือท่าทีของตัวเอกเป็น 'ผู้บรรยายไม่น่าเชื่อถือ' — แฟนๆ ชี้ว่าเหตุการณ์บางอย่างมีร่องรอยความขัดแย้งเมื่อเทียบกับฉากอื่นๆ แล้วสรุปว่าผู้เล่นถูกพาไปเห็นความจริงผ่านเลนส์ที่บิดเบี้ยว คนที่เชื่อทฤษฎีนี้มักนำตัวอย่างจากฉากที่คำพูดไม่ตรงกับภาพ หรือการบันทึกที่หายไปมาเป็นข้อพิสูจน์

ทฤษฎีถัดมาที่ผมชอบคือการเชื่อมเส้นเรื่องแบบ 'หลายไทม์ไลน์' — แฟนคลับคิดว่าแต่ละเส้นทางจีบเป็นเวอร์ชันต่างโลกของเหตุการณ์เดียวกัน มากกว่าจะเป็นแค่ผลลัพธ์ต่างกันของการตัดสินใจ ทำให้แฟนๆ พยายามหาชิ้นส่วนที่ตัดกันพอดีเหมือนต่อปริศนา งานศิลป์ที่ซ่อนรายละเอียดหรือไดอะล็อกที่มีร่องรอยคำซ้ำถูกนำมาเป็นหลักฐาน

ท้ายสุดมีทฤษฎีเชิงเมตาเกี่ยวกับการที่เกม 'เล่นกับผู้เล่น' — บางคนบอกว่าตัวละครบางตัวรู้ว่ามีผู้เล่นอยู่เบื้องหลัง และการกระทำบางอย่างถูกออกแบบมาให้ผู้เล่นรู้สึกผิดหรือถูกชักนำทิศทางหนึ่ง นึกถึงความเปล่งประกายของฉากที่ทำให้ใจคอฝ่อ แบบเดียวกับที่เคยเห็นใน 'Doki Doki Literature Club' — ความรู้สึกไม่สอดคล้องระหว่างการเล่าเรื่องกับสิ่งที่เกมทำจริงๆ นั่นแหละที่เล่าเรื่องได้ลึก มันทั้งน่ากลัวและชวนหลงใหลในเวลาเดียวกัน

ในกลุ่มแฟนเกมมีทฤษฎีที่หมุนวนเรื่อง 'ตัวละครรองเป็นตัวร้ายเบื้องหลัง' ซึ่งชอบถูกยกขึ้นมาพูดกันอย่างต่อเนื่อง เราเคยเห็นคนรวบรวมฉากสั้นๆ ที่ดูเหมือนไม่มีนัยยะ แต่เมื่อเอามาต่อกันก็เผยเงื่อนงำของแรงจูงใจที่ซ่อนอยู่ ทฤษฎีนี้มักชอบอ้างหลักฐานแบบจุดเล็กจุดน้อย เช่น การส่งสายตา บทพูดที่ซ่อนนัย และการตัดต่อฉากที่มีจังหวะผิดปกติ

อีกแนวคือทฤษฎี 'แฟ้มบันทึกหรือโค้ดในไฟล์เกม' — คนกลุ่มหนึ่งเชื่อว่าผู้พัฒนาใส่อีสเตอร์เอ้กไว้ในกราฟิก โลโก้ หรือโค้ด โดยเฉพาะไฟล์เซฟที่ถ้าดูด้วยตัวแก้ข้อความอาจพบข้อความแปลกๆ ทำให้บางคนคิดว่าเนื้อหาแฝงกำลังบอกใบ้เส้นเรื่องจริง ทฤษฎีนี้มีความสนุกตรงที่ชวนให้คนทำงานขุด แต่ก็แยกไม่ออกระหว่างความเป็นไปได้กับการตีความที่แรงเกินเหตุ

มุมสุดท้ายที่ผมมองคือแนวคิดว่า 'ตอนจบที่ดูแย่ที่สุดเป็นความจริง' — แฟนบางคนชอบสันนิษฐานว่าจบแบบโหดคือแคนอน เพราะมันให้ความสมจริงและผลสะเทือนทางอารมณ์มากกว่าจบที่สวยงาม นำไปสู่การถกเถียงว่าเกมควรให้บทลงโทษความเลือกแบบชัดเจนหรือปลอบประโลมผู้เล่น เรื่องแบบนี้ทำให้ชุมชนคึกคักและมีการแลกเปลี่ยนมุมมองกันตลอดเวลา