นักวิจารณ์มองหลัวเจิ้ง ผลงานชิ้นใดว่ามีอิทธิพลที่สุด?

ในมุมมองของคนที่ตามงานวรรณกรรมร่วมสมัยมาตั้งแต่ยังเรียนมหาวิทยาลัย ผมมักจะเห็นนักวิจารณ์ยกงานชิ้นหนึ่งของหลัวเจิ้งขึ้นมาเป็นแก่นกลางเมื่อพูดถึงอิทธิพลต่อวงวรรณกรรมร่วมสมัย นั้นคือ 'เงาท่ามกลางสายฝน' ซึ่งหลายคนมองว่าเป็นผลงานที่เปลี่ยนทิศทางการเล่าเรื่องของผู้เขียนรุ่นหลังไปเลยทีเดียว ฉากที่ตัวเอกยืนอยู่บนดาดฟ้าแล้วพูดกับความว่างเปล่าไม่ใช่แค่เป็นฉากสวยงาม แต่มันกลายเป็นแม่แบบของโทนทางอารมณ์และการใช้ภาพในบทกวีเชิงพารากราฟ ที่นักเขียนหน้าใหม่หยิบยืมไปเล่นกับมู้ดและจังหวะของเรื่อง ทำให้ตัวบทมีความลื่นไหลและเปราะบางแบบเดียวกัน ซึ่งนักวิจารณ์ชื่นชมว่าเป็นการรื้อโครงสร้างนิยายเชิงเส้นอย่างกล้าหาญ ฉันมองว่าความสำคัญของ 'เงาท่ามกลางสายฝน' ยังอยู่ที่การผสมผสานระหว่างประเด็นสังคมกับการสำรวจจิตวิญญาณแบบละเอียดอ่อน ไม่ได้ตะโกนประเด็นใส่ผู้อ่าน แต่ใช้รายละเอียดเล็ก ๆ เช่นเสียงราวบันไดในสถานีรถไฟกลางคืน หรือกลิ่นชาใบค้างคืน สร้างแรงเสียดทานทางอารมณ์ที่ทำให้คนอ่านวนกลับมาอ่านซ้ำเพื่อจับนัยยะ ซีนหนึ่งที่นักวิจารณ์มักอ้างคือบทสนทนาระหว่างแม่และลูกในตลาดเช้าที่เปลี่ยนบทบาทของตัวละครรองให้กลายเป็นแหล่งจุดประกายธีมหลัก งานชิ้นนี้ยังถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์อาร์ตเฮ้าส์และเพลงซาวด์แทร็กที่คนฟังพูดถึงกันมาก ซึ่งยิ่งตอกย้ำว่าอิทธิพลของมันข้ามสื่อได้จริง สุดท้าย ผมคิดว่าเหตุผลที่นักวิจารณ์ยกผลงานนี้มากกว่าแค่ความนิยมชั่วคราว เป็นเพราะมันเป็นจุดเปลี่ยนในวรรณกรรมร่วมสมัยที่ทำให้การทดลองเรื่องรูปแบบและภาษาได้รับการยอมรับในวงกว้าง แม้จะมีผลงานที่โดดเด่นเรื่องอื่น ๆ ของหลัวเจิ้ง แต่ 'เงาท่ามกลางสายฝน' กลายเป็นแผนที่ที่นักเขียนหน้าใหม่กลับไปดูเมื่ออยากจะท้าทายขนบเก่า ๆ นั่นแหละคือเหตุผลที่ผมคิดว่านักวิจารณ์หลายคนมองว่างานชิ้นนี้มีอิทธิพลที่สุดต่อวงการ

หลายเสียงในแวดวงวรรณกรรมชี้ว่าอีกชิ้นที่มีอิทธิพลมหาศาลของหลัวเจิ้งคือ 'สัญญาอนาคต' และเท่าที่ฉันติดตามก็เห็นเหตุผลชัดเจน งานชิ้นนี้ต่างจาก 'เงาท่ามกลางสายฝน' ตรงที่มันกล้าขยับประเด็นสาธารณะให้กลายเป็นพลังขับเคลื่อนโครงเรื่อง นักวิจารณ์ชอบอ้างฉากสะท้อนการเปลี่ยนผ่านของชุมชนในบทสุดท้าย ซึ่งสื่อสารทั้งการเมือง เศรษฐกิจ และวิถีชีวิตโดยไม่ทำให้เรื่องเล่าเละตุ้มเป๊ะ มุมมองของฉันคือ 'สัญญาอนาคต' มีอิทธิพลเชิงวัฒนธรรมกว้างกว่าเพราะมันสร้างศัพท์และภาพจำที่คนอ่านนำไปใช้พูดถึงความเปลี่ยนแปลงในชีวิตจริงได้มากกว่า เช่น วลีสั้น ๆ ที่ตัวละครพูดในตลาดกลางเรื่อง ถูกนำไปใช้ในบทความคอลัมน์และการชุมนุมทางความคิด เป็นแต้มน้อยที่ขยายผลเป็นแนวคิดใหญ่ ทั้งยังมีการนำไปปรับเป็นเกมอินดี้และละครเวที ทำให้สัญญะทางสังคมของงานขยายวงกว้างออกไปจนกลายเป็นหมุดหมายที่นักวิจารณ์ยกขึ้นมาพูดถึงบ่อยครั้ง ในแง่นี้ฉันเห็นว่างานชิ้นนี้มีอิทธิพลทั้งในระดับเนื้อหาและการเคลื่อนไหวของสังคมวรรณกรรมรุ่นใหม่