นักเขียนควรเขียนนิยายวาย พ่อ เป็นรับ อย่างไรให้เคารพขอบเขตและผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย?

พูดตรงๆเลยว่าเรื่องแบบนี้ต้องซื่อสัตย์กับตัวเองและกับผู้อ่านมากกว่าปกติ

ฉันมักจะเริ่มจากการถามตัวเองว่าเป้าหมายของฉากคืออะไร — ต้องการสำรวจความซับซ้อนของบทบาทพ่อในฐานะคนที่เคยปกป้องแล้วเปลี่ยนสถานะไหม หรือแค่อยากได้ดราม่าจัดๆ ถ้าเป็นอย่างแรก ให้เวลาตัวละครเดินทางผ่านความผิดพลาด การขออภัย และการตั้งขอบเขตใหม่ ถ้าเป็นอย่างหลัง ให้พิจารณาว่าเราจะไม่สร้างภาพลักษณ์ที่โรแมนติกมากเกินไปกับความไม่เท่าเทียม

อีกข้อเล็กๆ ที่ช่วยได้คือใส่คำเตือนก่อนบทที่มีเนื้อหาหนัก และเตรียมบรรณาธิการหรือตัวอ่านที่เข้าใจเรื่องเพาเวอร์ไดนามิกส์ ความละเอียดนิดหน่อยพวกนี้ช่วยไม่ให้ผลงานหลุดกรอบและยังเคารพความเป็นผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายได้อย่างแท้จริง

มุมมองแบบจริงจังคือการให้ความสำคัญกับความยินยอม ความเป็นผู้ใหญ่ และผลกระทบทางจิตใจ ต่อไปนี้เป็นแนวปฏิบัติที่ฉันมักยึดเป็นแนวทางเมื่อเขียนเรื่องแนวนี้:

- ตั้งกฎชัดเจน: ระบุอายุของตัวละครและสถานะทางกฎหมายให้ชัดเจนในบทนำหรือคำนำ หากใครยังไม่บรรลุนิติภาวะ ห้ามนำไปสู่ฉากรักทางเพศอย่างเด็ดขาด
- หลีกเลี่ยงความสัมพันธ์สายเลือดที่กลายเป็นโรแมนติก: ถ้าต้องการสำรวจเรื่องบทบาท 'พ่อ' ให้เปลี่ยนเป็นพ่อบุญธรรม เลิกกันไปแล้ว หรือสถานะที่ไม่ใช่สายเลือดจริง
- เน้นการยินยอมที่ชัดเจน: ให้ตัวละครสื่อสาร ความต้องการ และขีดจำกัดของตนเอง มากกว่าการใช้ฉากชวนจินตนาการเพียงอย่างเดียว
- แสดงผลกระทบและการรับผิดชอบ: หากมีการละเมิดหรือการข้ามขอบเขต ต้องแสดงการรับผิดชอบ การเยียวยา หรือผลสืบเนื่อง ไม่ใช่ข้ามผ่านไปอย่างง่ายดาย
- ภาษาที่เลือกใช้สำคัญ: หลีกเลี่ยงการใช้คำพูดหรือมุมมองที่ลดทอนความเป็นผู้ใหญ่ของฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด หรือทำให้ฝ่ายที่เคยเป็นผู้ปกครองดูเป็นตัวการ์ตูน

การใช้บรรณาธิการอิสระหรือผู้อ่านสายวิจารณ์ช่วยจับปัญหาได้เยอะ และถ้าจะใส่ฉากเซ็กซ์ ให้ตรวจว่าฉากนั้นมีความหมายต่อพล็อตหรือพัฒนาการตัวละคร มิใช่แค่เพิ่มแรงดึงดูดทางเพศเพียงอย่างเดียว สุดท้ายการเขียนแบบนี้จะหนักหน่วงกว่าบทรักโรแมนติกปกติ แต่ถ้าทำด้วยความรับผิดชอบ ผลลัพธ์จะมีน้ำหนักและไม่ทำร้ายผู้อ่านหรือผู้ที่มีประสบการณ์ใกล้เคียงเลย

เราเชื่อว่าการเขียนนิยายวายที่มีภาพพ่อเป็นรับจำเป็นต้องทำด้วยความระมัดระวังและความเคารพอย่างแท้จริง

การเริ่มจากการนิยามความสัมพันธ์ก่อนเป็นสิ่งสำคัญมาก — ต้องชัดเจนว่า 'พ่อ' ในเรื่องนั้นเป็นพ่อโดยสายเลือดหรือเป็นพ่อในความหมายเชิงบทบาท (เช่น พ่อบุญธรรม ผู้ปกครองอดีต หรือบุคคลที่รับบทพ่อในชีวิตผู้หนึ่ง) ถ้าเป็นความสัมพันธ์พ่อ-ลูกตามสายเลือด การเปลี่ยนให้เป็นเรื่องโรแมนติกหรือทางเพศคือขอบเขตที่อันตรายและมีผลทางกฎหมายและจิตใจ ควรหลีกเลี่ยงการโรแมนติกแบบนั้นถ้าตั้งใจจะนำเสนอความสัมพันธ์เชิงบวก ระหว่างทางเลือกที่ปลอดภัยกว่าคือทำให้ทั้งสองเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวและไม่มีความสัมพันธ์สายเลือด เช่น เป็นอดีตคู่สมรสที่เลิกราแล้วกลับมามีความสัมพันธ์ใหม่ หรือเป็นคนที่เคยรับบทเป็นพ่อในสถานการณ์เฉพาะ แต่ไม่ได้เป็นพ่อจริงๆ

การเขียนฉากที่แสดงถึงความยินยอมต้องละเอียดอ่อน: ให้พื้นที่ตัวละครได้ตัดสินใจอย่างชัดเจน แสดงผลกระทบทางอารมณ์และจิตใจ และไม่ทำให้ความไม่เท่าเทียมเช่นอายุ อำนาจ หรือสถานะเป็นเรื่องโรแมนติกโดยไม่ตั้งคำถาม หากมีการเล่นกับอำนาจ (power dynamics) ต้องแสดงให้เห็นว่าคู่รักช่วยกันแก้ปัญหา และถ้าคนหนึ่งเคยมีบทบาทเป็นผู้ปกครอง ต้องมีการทำงานกับปมในเรื่องอย่างจริงจัง เช่น การเยียวยา ขอโทษ หรือการตั้งกฎใหม่ที่เป็นประชาธิปไตย ให้ผู้อ่านเห็นว่าความสัมพันธ์นั้นไม่ใช่การเอาเปรียบ

ส่วนรายละเอียดเชิงเทคนิคที่ช่วยได้ ได้แก่ การใส่คำเตือน (trigger warning) ล่วงหน้า การใช้มุมมองที่ให้เสียงกับทั้งสองฝ่าย ไม่เขียนให้ฝ่ายเป็นผู้รับกลายเป็นตัวเล็กหรือ infantilize และขอรับฟังความเห็นจากผู้อ่านหรือบรรณาธิการที่เข้าใจประเด็นจริยธรรม สุดท้ายแล้วการรักษาความเคารพต่อผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย รวมถึงความจริงจังกับผลลัพธ์ของการกระทำ เล่าเรื่องด้วยความจริงใจและไม่โรแมนติกเกินจริง คือหนทางที่ทำให้เรื่องยังคงน่าติดตามโดยไม่เหยียบย่ำขอบเขตของผู้อ่านหรือผู้ถูกเล่าเรื่อง