พูดตรงๆ เลยว่าฉบับนิยายของ '
shangri-la frontier' ให้ความรู้สึกละเอียดและหนักแน่นกว่าที่เห็นบนจอมาก
ฉันชอบวิธีที่นิยายใช้เวลาขยายความคิดภายในของตัวเอก—รายละเอียดของการคำนวณ การจัดการไอเท็ม และการอ่าน
สถานการณ์ที่ยาวกว่าฉากอนิเมะหลายเท่า ทำให้การตัดสินใจแต่ละครั้งรู้สึกมีน้ำหนัก ไม่ใช่แค่เห็นแอ็กชันแล้วผ่านไป นอกจากนั้นฉบับหนังสือยังเติมฉากรอง เช่นบทสนทนาเล็กๆ กับ NPC หรือการทดลองระบบเกม ที่ในอนิเมะมักถูกตัดออกเพราะจำกัดเวลา
อีกอย่างคือบรรยากาศของโลกในนิยายถูกถ่ายทอดผ่านภาษาและการบรรยาย ทำให้จินตนาการต่อยอดได้ ต่างจากอนิเมะที่ต้องพึ่งภาพและเสียง ซึ่งมีข้อดีตรงความ
เร้าใจ แต่ก็แลกมาด้วยความรวบรัด ฉบับนิยายจึงเหมาะกับคนที่อยากซึมซับโลกลึกๆ ส่วนอนิเมะเหมาะกับคนที่อยากเห็นสเกลการต่อสู้และมูดทันที จบด้วยความรู้สึกเหมือนได้อ่านเวอร์ชันที่ขยายและให้สารพัดช็อตเสริมที่ทำให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์ขึ้นอีกขั้น