บทกวีควรใช้คําไวพจน์ดวงจันทร์ อย่างไรให้กินใจ?

เมื่อนางร้ายในละคร ถูกเพื่อนสนิทในชีวิตจริงหักหลัง แย่งผู้ชายที่เธอรักไป อีกทั้งเพื่อนคนนั้นยังมาเป็นนางเอกละครเรื่องเดียวกับเธอ นินิว>>หลังจากที่แพ้จนหมดรูปและหายตัวไปจากวงการนาน 5 เดือน เธอก็กลับมาเล่นละครอีกครั้ง และได้เล่นละครเรื่องเดียวกับเพื่อนสนิทคนดี คนเดิมที่หักหลังเธอ ออสติน>>คาสโนว่าตัวพ่อ ตัวแปรสำคัญของเกมส์แก้แค้นนี้ เขาคืออดีตเพื่อนสมัยมัธยมที่โดนคนเป็นพ่อดัดนิสัย ส่งไปเรียนต่อเมืองนอกตั้งแต่ยังไม่จบมัธยมปลาย โมนา>>เธอคือนางเอกในละคร แต่เป็นนางร้ายในชีวิตจริง พอได้เจอหน้ากับออสตินและรู้ว่าเขาคือสปอนเซอร์รายใหญ่ของละครเรื่องใหม่ที่เธอเล่น เลยอยากสานต่อความสัมพันธ์เพื่อเป็นบันไดให้เธอขึ้นไปยืนจุดสูงสุดได้อย่างสมบูรณ์แบบ

【ตามง้อเมียแต่สายไปแล้ว+พระรองขึ้นครองที่】 รักกันมานานแปดปี “สืออวี๋” ที่เคยเป็นรักแรกในใจของ “เหลียงหยวนโจว” กลับกลายเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่เขาอยากสลัดทิ้งให้เร็วที่สุด พยายามนานถึงสามปี จนกระทั่งหมดสิ้นแม้เศษเสี้ยวความรู้สึกสุดท้าย สืออวี๋จึงตัดใจหันหลังเดินจากไป วันเลิกลา เหลียงหยวนโจวหัวเราะเยาะใส่เธอ “สืออวี๋ ผมจะรอดูวันที่คุณกลับมาขอคืนดีกับผม” แต่รอแล้วรออีก กลับเป็นข่าวงานหมั้นของสืออวี๋แทน! เขาโกรธจนแทบบ้า รีบโทรหาทันที “บ้าพอแล้วหรือยัง?” แต่ปลายสายมีเสียงทุ้มต่ำของผู้ชายอีกคนดังมา “ประธานเหลียง ว่าที่ภรรยาของผมกำลังอาบน้ำอยู่ ไม่สะดวกรับสายคุณ” เหลียงหยวนโจวหัวเราะเยาะ แล้วตัดสายไป คิดว่านี่เป็นเพียงกลยุทธ์เล่นตัวของสืออวี๋เท่านั้น จนกระทั่งในวันแต่งงานจริง เขาเห็นเธอสวมชุดเจ้าสาว อุ้มช่อดอกไม้ เดินไปหาผู้ชายอีกคน เหลียงหยวนโจวจึงเพิ่งตระหนักได้ว่า สืออวี๋ไม่เอาเขาแล้วจริงๆ เขาคลั่งจนวิ่งฝ่าเข้าไปตรงหน้าเธอ “อาอวี๋! ผมรู้ผิดแล้ว อย่าแต่งกับคนอื่นเลย ได้ไหม?” สืออวี๋เพียงยกชายกระโปรงเดินผ่านเขาไป “ประธานเหลียง คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าคุณกับเสินหลีต่างหากที่เกิดมาคู่กัน? แล้วจะมาคุกเข่าอะไรในงานแต่งของฉัน?”

“หยางอี้เหริน วาสนาด้ายแดงในชาตินี้ข้าขอตัดขาดกับท่านด้วยตัวเอง หากแม้นชาติหน้าพบกัน ข้าเล่อชุนหลันไม่ขอผูกวาสนาใด ๆ กับคนใจร้ายเช่นพระองค์อีก!!”

คาเตอร์และม่านฟ้าเพื่อนสนิทตั้งแต่ประถม เรียกได้ว่ารู้ไส้รู้พุงกันดี เกิดพลาดท่าไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยความเมา จึงเกิดเป็นความสัมพันธ์ครึ่งๆ กลางๆ ชวนสับสน งานหวงเพื่อนเกินเบอร์ต้องเข้า

คบกันมาสิบปี แฟนหนุ่ม เจียงซู่ เพิ่งจะยอมตกลงแต่งงานกับฉัน เพียงเพราะตอนถ่ายพรีเวดดิ้ง ช่างภาพให้เราถ่ายรูปจูบกันไม่กี่ช็อต เขากลับขมวดคิ้วอ้างว่ากลัวสกปรก แล้วผลักฉันออกพลางเดินหนีไปคนเดียว ฉันได้แต่เอ่ยคำขอโทษกับทีมงานแทนเขาอย่างทำตัวไม่ถูก ในวันที่หิมะตกหนักเรียกรถไม่ได้ ฉันจึงต้องลุยกองหิมะกลับบ้านทีละก้าวอย่างยากลำบาก แต่ในเรือนหอ ฉันกลับได้เห็นเจียงซู่กำลังกอดจูบกับรักแรกอย่างแนบแน่นไม่ยอมแยกจาก “ซินซิน…แค่คุณเอ่ยปากแค่คำเดียว ผมยอมหนีงานแต่งทันที!” หลายปีที่เฝ้ารักอย่างโง่งม กลับกลายเป็นเรื่องตลกในพริบตา หลังจากร้องไห้จนหมดสิ้น ฉันกลับเลือกที่จะหนีงานแต่งก่อนเจียงซู่เสียเอง ต่อมา ในวงสังคมต่างเล่าลือกันไปทั่ว ว่าคุณชายตระกูลเจียงออกตามหาคู่หมั้นเก่าไปทั่วโลก เพียงเพื่อขอให้เธอกลับมา…

มันควรที่จะเป็นขั้นตอนการทำเด็กหลอดแก้วตามที่ตกลงกันไว้ แต่ทุกอย่างกลับตลปัตรไปเสียหมด ต้นเหตุของปัญหาคือ นายท่านลุค ครอว์ฟอร์ด ทายาทแห่งตระกูลครอว์ฟอร์ด ชายหนุ่มเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่สุขุม เย็นชาไร้ความรู้สึกและปกครองแบบเผด็จการ หากเขาตั้งใจไว้แล้ว ไม่มีอะไรในโลกที่เขาทำไม่ได้! เบียงก้า เรย์นคิดว่าพวกเขาทั้งสองจะแยกทางกันหลังจากที่เธอให้กำเนิดลูก อย่างไรก็ตาม จากนั้นเวลาล่วงเลยมาห้าปี ชายคนนั้นพาลูกน้อยน่ารักทั้งสองมาคอยเธอที่หน้าหอพัก ท่ามกลางสายตาคนนอกทั้งหลาย! แม้ว่าจะมีสายตาคนนอกจับจ้องอยู่ จากสายตาของคนนอก คุณครอว์ฟอร์ดเป็นชายหนุ่มแสนเย็นชาและไร้หัวใจ แต่สำหรับเธอแล้ว เขา...