รีวิวตอนจบของเกิดใหม่เป็นพระชายาท่านอ๋องตาบอด123 มีข้อถกเถียงอะไรบ้าง

ท้ายที่สุดฉากจบของ 'เกิดใหม่เป็นพระชายาท่านอ๋องตาบอด' กลายเป็นประเด็นถกเถียงที่ร้อนแรงในวงแฟนคลับด้วยเหตุผลหลายประการที่ซ้อนกันจนยากจะแยกชัด

ในมุมมองของฉัน เรื่องที่หลายคนไม่พอใจที่สุดคือจังหวะการเล่าเรื่องที่รู้สึกเร่งรีบในช่วงไคลแมกซ์ หลายฉากที่ควรใช้เวลาอธิบายความเปลี่ยนแปลงภายในตัวละครหลักกลับถูกข้ามไป ทำให้การกลับตัวของตัวร้ายหรือการยอมรับความสัมพันธ์สำคัญดูขาดน้ำหนัก ความรู้สึกของคู่พระ-นางบางช่วงจึงเหมือนกระโจนจากสถานะหนึ่งไปอีกสถานะหนึ่งโดยไม่มีสะพานเชื่อมที่ชัดเจน นอกจากนี้การจัดการกับประเด็นความพิการของท่านอ๋อง — คือการตาบอด — ก็มีคนตั้งคำถามว่าถูกนำมาใช้เป็นเครื่องมือเล่าเรื่องมากกว่าจะเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาอัตลักษณ์ที่ลึกซึ้ง

การแปลและการตัดตอนในฉบับนิยายออนไลน์หรือฉบับตีพิมพ์ก็เป็นอีกข้อขัดแย้งที่ไม่ควรมองข้าม บางคนบอกว่าภาษาที่ต่างกันทำให้ความละเอียดของบทพูดและความคิดหายไป ขณะที่อีกกลุ่มมองว่าเรื่องราวหลักยังคงความตราตรึง แต่เมื่อเทียบกับงานอื่นที่ปิดจบได้กระชับแต่ยังคงความอิ่ม เช่นฉากท้ายของ 'Kimi no Na wa' ที่มีความสมดุลระหว่างปมและอารมณ์ ผมจึงเข้าใจว่าทำไมแฟน ๆ ถึงรู้สึกค้างคา อย่างไรก็ตามก็มีคนชื่นชอบความกล้าที่ผู้เขียนเลือกปิดบางประเด็นแบบเปิดให้ตีความ ทำให้การถกเถียงยังคงมีชีวิตอยู่ในกลุ่มคนอ่าน — ซึ่งส่วนตัวผมมองว่าการจบแบบนี้ให้พื้นที่ให้แฟนๆ แปลความต่อ แต่ก็แลกมาด้วยความไม่พอใจของคนที่อยากได้คำตอบชัดเจน

พออ่านจบแล้วประเด็นที่ผมเจอในวงสนทนาบ่อย ๆ คือเรื่องของคู่จิ้นและการตีความความยินยอม ในแง่แฟนคลับสไตล์ยึดมั่นหลายคนโกรธมากที่การหมั้นหรือการแสดงความรักบางฉากถูกมองว่าไม่ค่อยชัดเจน หลายคนตั้งข้อสงสัยว่าฉากโรแมนติกสำคัญได้รับการเซ็ตขึ้นเพื่อความสะดวกของพล็อตหรือเพื่อการพัฒนาเชิงจิตวิทยาจริง ๆ สงครามชิปปิ้ง (shipping wars) เลยบานปลายจนมีการแบ่งกลุ่มอย่างชัดเจน แถมยังมีเสียงติเรื่องการให้บทตัวละครรองน้อยเกินไป โดยเฉพาะตัวละครหญิงที่เคยมีบทเด่นในตอนกลางเรื่องกลับดูเลือนรางในตอนจบ

อีกประเด็นใหญ่คือการยืนยันตัวตนของท่านอ๋องหลังจบเรื่อง มีคนตั้งคำถามว่าการกลับมากุมอำนาจหรือการตัดสินใจสำคัญของเขาดูเป็นการรีเซ็ตความเปลี่ยนแปลงภายในมากกว่าจะเป็นผลสืบเนื่องจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ทำให้การเติบโตของตัวละครถูกตั้งคำถามว่าจริงแท้หรือแค่ฉาก หลังจากอ่านจบ ผมเห็นภาพการถกเถียงคล้าย ๆ กับตอนจบของ 'Attack on Titan' ที่แฟน ๆ แตกเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ แล้วโต้เถียงกันเรื่องความถูกต้องทางศีลธรรมและการเลือกเล่าเรื่อง ผู้เขียนเลือกทางหนึ่ง แฟน ๆ เลือกอีกทาง ผลลัพธ์คือบทสนทนาที่เข้มข้นและยืดเยื้อ ซึ่งก็ทำให้สังคมแฟนคลับไม่เงียบลงง่าย ๆ เช่นกัน

มุมมองเชิงวิเคราะห์หนึ่งที่ผมชอบใช้คือพิจารณาจากธีมหลักและสัญลักษณ์ การปิดเรื่องของ 'เกิดใหม่เป็นพระชายาท่านอ๋องตาบอด' ถูกตั้งคำถามเพราะบางธีมที่ปูมาตั้งแต่ต้นไม่ได้ถูกตอบอย่างสอดคล้อง เช่น ความเป็นอิสระของนางเอกกับการพึ่งพาอำนาจของฝ่ายชาย บางฉากรับรู้ได้ว่าผู้เขียนต้องการสื่อความหมายลึก แต่กลับจบลงด้วยภาพรวมที่เอียงไปทางโรแมนติกจนกลบประเด็นสังคมที่เคยมีน้ำหนัก

อีกเรื่องที่น่าสนใจคือการใช้ความบกพร่องทางสายตาเป็นสัญลักษณ์ บางครั้งมันถูกอ่านว่าเป็นเมตาฟอร์าของการไม่เห็นความจริง ในขณะที่อีกมุมมองมองว่าเป็นสถานะทางกายที่ควรได้รับการนำเสนออย่างสุจริตและเคารพ การปิดเรื่องแบบเปิดช่องให้ตีความอาจจะเป็นจุดแข็งสำหรับผู้อ่านที่ชอบตีความเชิงลึก แต่ก็ทำให้คนที่ต้องการข้อสรุปชัดเจนรู้สึกขาด ทำให้เกิดการถกเถียงระหว่างกลุ่มนักอ่านแบบต่าง ๆ ส่วนตัวผมคิดว่าการจบแบบนี้เหมาะกับคนที่ชอบค้างคากับความคิดมากกว่าจะได้คำตอบทุกข้อ แต่ก็ยอมรับได้ว่ามันไม่ใช่สไตล์ของทุกคน เหลือพื้นที่ให้แฟน ๆ ตีความต่อและสร้างบทสนทนาต่อไป