ลีน่า เฮดดี้ อธิบายแรงจูงใจของเซอร์ซีใน Game Of Thrones อย่างไร?

การแสดงของลีน่า เฮดดี้ทำให้ฉันเห็นเซอร์ซีเป็นคนที่กระจัดกระจายไปด้วยความรักและความกลัวพร้อมกัน ไม่สามารถแยกสองสิ่งนี้ออกจากกันได้ตามที่ลีน่าพูดไว้ — เซอร์ซีไม่ใช่คนชั่วเพียงเพราะอยากมีอำนาจ แต่เพราะปกป้องลูก ๆ ด้วยความสุดโต่งซึ่งกลายเป็นข้ออ้างให้ทำสิ่งเลวร้ายมากมาย ฉันคิดว่าลีน่าให้ความสำคัญกับความเป็นแม่ของเซอร์ซีเป็นแกนกลาง: ทุกการตัดสินใจที่โหดร้ายมักย้อนกลับไปที่ความกลัวว่าจะสูญเสียทอมเมน จอฟฟรีย์ หรือเมสซี่ลา ความคาดเดาไม่ได้ของโชคชะตาและการพยากรณ์อย่างคำพูดของ 'Maggy the Frog' ก็ผลักดันให้เธอรีบจับอำนาจก่อนจะถูกพรากไป

คำอธิบายอีกด้านที่ลีน่าพูดทำให้ฉันนึกถึงบาดแผลจากการถูกเหยียดและการถูกย่ำยีในสังคมชายเป็นใหญ่ เซอร์ซีเติบโตมาในโลกที่ผู้หญิงถูกมองต่ำและถูกบังคับให้เล่นตามกฎคนอื่น การที่เธอต้องเดินตราบาป (walk of atonement) และถูกดูถูกต่อหน้าสาธารณะ สร้างพลังโกรธที่เปลี่ยนเป็นความเยือกเย็นและการแก้แค้นที่มีแบบแผน เมื่อเธอระเบิด Sept of Baelor นั่นไม่ใช่แค่การฆ่าศัตรู แต่เป็นการประกาศว่าคนที่ทำลายศักดิ์ศรีของเธอจะไม่ได้ยืนอยู่ต่อหน้าโลกได้อีก

ในฐานะคนดูฉันรู้สึกว่าสิ่งที่ลีน่าพยายามสื่อคือเซอร์ซีเป็นตัวละครที่ซับซ้อนยิ่งกว่าการ์ตูนคนร้ายแบบสองมิติ เธออาจทำสิ่งรับไม่ได้ แต่รากของการกระทำมาจากความเปราะบาง ความกลัว และความต้องการให้โลกยอมรับว่าเธอมีคุณค่า นั่นทำให้ฉันได้เห็นมิติของการเมืองและมนุษย์ใน 'Game of Thrones' ชัดขึ้น และยังคงค้างคาในใจจนยากจะลืม

ลีน่าเคยพูดว่าแหล่งพลังของเซอร์ซีส่วนหนึ่งมาจากความต้องการได้รับการเคารพ และฉันสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงนั้นทุกครั้งที่เธอขึ้นครองราชย์ ความเป็นราชินีสำหรับเซอร์ซีคือเครื่องหมายของความมั่นคง—ไม่ใช่แค่ตำแหน่ง แต่เป็นการประกาศว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่ยอมถูกเอารัดเอาเปรียบอีกต่อไป

ในหลายฉากที่ฉันนึกถึง ลีน่าพยายามชี้ให้เห็นว่าเซอร์ซีแสดงออกด้วยการควบคุมและการแสดงตน เช่นช่วงที่เธอประกาศตัวอย่างเป็นทางการหรือยืนอยู่บนบัลลังก์ ฉากพวกนี้เผยให้เห็นคนที่หันมาใช้สัญลักษณ์อำนาจเพื่อรักษาตัวและเรียกร้องความนับถือ การกระทำบางอย่างของเธอดูโหดร้ายแต่ก็ชัดเจนในเชิงยุทธวิธี—ถ้าคนอื่นจะทำลายเธอ เธอก็พร้อมจะทำลายกลับในรูปแบบที่หนักกว่าหลายเท่า

ฉันจบด้วยความคิดว่าการอธิบายของลีน่าทำให้เซอร์ซีกลายเป็นภาพสะท้อนของคนที่เคยถูกทำลาย แล้วเลือกที่จะไม่ยอมให้มันเกิดซ้ำอีก ซึ่งเป็นมุมที่ทำให้ฉันทั้งขนลุกและเข้าใจได้ในเวลาเดียวกัน

มุมหนึ่งที่ลีน่า เฮดดี้เน้นและฉันก็อินด้วยคือเรื่องการตอบโต้ระบบสังคมที่กดขี่: เซอร์ซีไม่ได้แค่แย่งอำนาจเพราะหลงใหลเท่านั้น แต่เพราะเธอต้องการแก้แค้นต่อโลกที่ปฏิบัติต่อผู้หญิงอย่างไม่เป็นธรรม การดูถูก สายตาเยาะจากคนอย่างโรเบิร์ตและพวกขุนนาง ทำให้เธอสร้างกำแพงแข็งแรงรอบตัวเอง

1) ความอัปยศและการถูกลดทอนศักดิ์ศรี — เหตุการณ์เดินประจานตัวเองต่อหน้าผู้คนทิ้งร่องรอยลึกกว่าบาดแผลทางกาย ซึ่งลีน่าอธิบายว่ามันเปลี่ยนเซอร์ซีให้กลายเป็นคนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ใครมาทำแบบนั้นอีก
2) ความเป็นแม่เป็นแรงขับเคลื่อนหลัก — การปกป้องลูกเป็นข้ออ้างชั้นดีที่ทำให้การกระทำโหดร้ายมีเหตุผลในสายตาเธอ นี่ช่วยให้เข้าใจการตัดสินใจสุดโต่งหลายครั้ง
3) ความโหยหาอำนาจเพื่อความปลอดภัย — อำนาจไม่ได้เป็นเป้าหมายปลายทางเพียงอย่างเดียว แต่มันเป็นเครื่องมือในการสร้างเกราะป้องกันตัวเองจากการถูกทำลาย

การประสานกันของทั้งสามมิตินี้ตามคำอธิบายของลีน่า ทำให้เซอร์ซีเป็นตัวละครที่น่าตกใจและน่าสมน้ำหน้าไปพร้อม ๆ กัน ฉันชอบที่มุมมองนี้ไม่ยอมให้เธอถูกตัดสินอย่างง่าย ๆ