จุดเด่นทางดนตรีของชาร์มักจะสะท้อนผ่านเพลงที่ให้ความรู้สึกทั้งยิ่งใหญ่และเศร้าผสมกัน ซึ่งในบริบทของภาพยนตร์ 'Char's Counterattack' เพลงที่คนส่วนใหญ่นึกถึงคือเพลงธีมหลักของภาพยนตร์ที่ให้โทนเป็นป๊อปซินธ์แบบ
ยุค 80 — เพลงชิ้นนี้ถูกใช้เป็นแบ็กกราวนด์ให้กับการปะทะครั้งสุดท้ายและช่วงที่ความคิดของชาร์ถูกเปิดเผยออกมาอย่างชัดเจน ฉันรู้สึกว่ามันเป็นเพลงที่จับเอาความขัดแย้งด้านจิตใจของชาร์มาใส่ไว้ในเมโลดี้เดียว: ร้องเรียบแต่มีความหวังผสมกับความโหยหา ทำให้ซีนที่เขารุม
เร้าด้วยอุดมการณ์นั้นยิ่งมีพลังขึ้นมาก
อีกชิ้นที่น่าสนใจคือดนตรีเชิงบัลลาดหรือธีมสั้นๆ ในซาวด์แทร็กที่มักโผล่มาเป็นสัญลักษณ์เมื่อชาร์ถูกนำเสนอเป็นบุคคลสาธารณะหรือผู้นำ บรรยากาศของชิ้นดนตรีพวกนี้จะเน้นเครื่องสายหนักและฮอร์น ทำให้ความรู้สึกของความสง่างามปะปนกับความโดดเดี่ยว — ประมาณว่าเขาเป็นคนที่ทั้งยิ่งใหญ่และถูกทิ้งให้ยืนอยู่คนเดียว ซึ่งสำหรับฉันแล้วนั่นคือเสน่ห์ของการใช้เพลงกับตัวละครนี้
มองในเชิงการเล่าเรื่อง ดนตรีช่วยกำหนดมิติให้ชาร์ได้มากกว่าคำพูด เพราะเมโลดี้บางท่อนจะวนกลับมาซ้ำเมื่อธีมเดิมประจวบกับการตัดสินใจสำคัญของเขา ฉากที่เพลงและภาพยนตร์จับคู่กันอย่างลงตัวยังทำให้ฉันเข้าใจความเป็นมนุษย์ภายในหมวกหน้ากากของชาร์ได้ชัดขึ้น — นี่แหละที่ทำให้เพลงประกอบของผลงานชิ้นนี้ยังติดอยู่ในหัวจนถึงทุกวันนี้