6 Word Poem

Matilda, a young lady living in Oxford in 2015, sees no harm in reading a poem about true love that she finds in an antique bookstore. Matilda is confused when she wakes up and finds her self transported back in time to the 15th century. Her situation is made worse when she finds out that in this new life of hers, she has a husband. She tries to explain her predicament to him but he thinks she is his wife that lost her memory. Will Matilda find her way back to the 21st century or will she remain in the 15th century where she finds everything strange?

Being a Vampires pet is a fate no Human wants to endure… I was 6 years old when my parents were killed and I was taken to the pet store. A 6 year old cannot make choices for herself, so why am I punished for something my parents did? This question haunts me. Instead of playing outside with other kids, I was groomed and trained to obey my Master… I was to be the perfect pet. A maid, a sexual partner, a nurse, a blood bag… Anything my Master wanted, that was what I was expected to give. Obedience… That is what the Ringmaster prided herself on with her selection. She didn't get so lucky with me. Madame Vienna and I clashed hardcore. I learned quickly not to speak out of turn, but it didn't stop me from throwing a snarky remark here and there when I felt that I was healed enough to handle another punishment. This may be the only reason I lasted so long without being sold. But my time had come. I was on display for the world to see. Tattered and torn, but it didn't seem to matter to the man with the rose gold eyes who made the Vampires tremble without even saying a single word… What kind of creature was he to cause this type of reaction in an apex predator? I clenched my eyes shut as he brought me to the counter to check out. "Come, Ambrosia." The man purred after a moment. Shaking, I followed him, trying to take in any and every small detail of the outside world… "You can do this. Pretend it's just a bad dream… You know how to survive." I whispered to myself, as I followed my new Master to what was sure to be my death.

คำโปรย: "ถ้าแดชขอโทษมัน สัญญามาก่อนดิว่าดีน่าจะยอมเป็นแฟนกับแดช" แดชยกมือขึ้นกอดอกขณะที่ ใบหน้าหล่อคมก้มลงหาใบหน้าสวยหวานจนแทบจะแนบชิดติดเป็นคนๆ เดียวกัน "ดีน่าจะยอมเป็นแฟนของแดชไหมละ" แนะนำตัวละคร พระเอก: แดช ชนัศชัย ศิวาพร ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของไฮโซหนุ่ม 'ชินสีห์ ศิวา พร' และ 'อัญชลี ศรีบุญผึ้ง' กำลังศึกษาอยู่ใน ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายปีที่6 แดชเป็นเด็ก หนุ่มที่มีความก้าวร้าวและเอาแต่ใจตัวเอง หากจะมี ก็เพียงแค่บุคคลหนึ่งที่แดชยินยอมเธอได้ทุกอย่าง ไม่ว่าเธอจะร้องขออะไรก็ตาม ด้วยหวังว่ามันจะ ทำให้เธอยอมรับเขาเข้าไปข้างในหัวใจของเธอ แต่ก็มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่หญิงสาวร้องขอจาก แดชและนับได้ว่าเป็นเรื่องที่ยากที่สุดสำหรับคน เกเรอย่างแดช เธอขอให้เขา 'เลิกรังแกข่มเหงคน อื่น' แลกกับการที่เธอจะตกลงเป็นแฟนกับเขา... ดีน่า ดรัลพร สุรพลพรัญชัย ดีน่าเป็นเพื่อนร่วมห้องเดียวกันกับแดช แน่นอนว่า ดีน่าเองก็รู้ตัวมาเสมอว่าแดชนั้นมีความรู้สึกแบบ ไหนต่อตัวเอง แต่เพราะความก้าวร้าวและป่าเถื่อน ของแดชจึงทำให้ดีน่าเลือกที่จะทำเป็นไม่รับรู้ถึง ความรู้สึกในส่วนนั้นที่แดชมีต่อเธอ ก่อนที่พ่อและ แม่ของแดชจะเดินทางมาหาเธอด้วยตัวเองเพื่อร้องขอให้ดีน่าช่วยรับลูกชายของพวกตนไปไว้ใน พิจรณา ด้วยรู้ดีว่าดีน่านั้นเป็นเพียงคนเดียวที่จะ กำราบเจ้าเด็กดื้ออย่างลูกชายของพวกตนได้...

'เขา'หลงรักเธอตั้งแต่แรกพบ อยากครอบครอง อยากดูแลและอยากปกป้อง เขาจึงตั้งใจผูกมัดเธอไว้ด้วยการแต่งงานปลอมๆ ในระยะเวลา 6เดือน ทว่าความเจ้าเล่ห์ของเขามีมากกว่าที่เธอคิดไว้ เขาใช้ทุกวิธีในการทำให้เธอตกเป็นของเขาทั้ง'กาย' และ 'ใจ' โดยเขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองนั้นตรงสเปคของหญิงสาวคนนี้ตั้งแต่แรกพบแล้วเช่นกัน..... "เธอชื่ออะไร" เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล "ฉะ..ฉันชื่อ ทิชา ค่ะ-//-" เธอตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เพราะเขาหล่อมากก เเถมยังเป็นสเปคของเธออีกด้วยย

ร่างแกร่งของชายหนุ่มที่เพิ่งกลับจากทำงานหนักทั้งวัน พร้อมลูกน้องที่เดินตามหลังมานับสิบ สายตาคู่เย็นเฉียบเรียบนิ่ง ไม่บ่งบอกอารมณ์ แม่บ้านหลายคนที่เดินออกมารับ พร้อมเตรียมรองเท้า รับของที่เจ้านายหนุ่มถือมา “ทำไมบ้านเงียบ?” “คุณท่านไม่อยู่ค่ะ” แม่บ้านเอ่ย “อืม แล้ว…” “เฮียยยยยยย” เสียงใสๆของหญิงสาวที่กำลังวิ่งมาอย่างร่าเริงเข้ามาหา ก่อนกระโดดกอดเขาเต็มแรง “หรรษา ทำไมหนูต้องวิ่ง” “รอเฮียมาทั้งวัน กว่าจะเสด็จกลับมานะคะ”หรรษาเอ่ย “รอเฮียทำไม จะเอาอะไรอีก” “หนูขอออกไปเที่ยวนะคืนนี้” หรรษาเอ่ย “จะไปก็ไปซิ ปกติหนูก็ไปไม่ใช่เหรอหรรษา” กะตัญเอ่ย “หนูจะขอพาเอแคลไปด้วยไงคะ” “ทำไมต้องพาเอแคบไปด้วย?” “ก็น้องจบม.6แล้ว หนูจะพาไปฉลอง เป็นอันว่าขอแล้วนะคะ ฟ่อดดด รักเฮียจัง” เอแคลที่หรรษาพูดถึง เป็นหนึ่งในสาวใช้ในบ้าน ซึ่งเธอเป็นหลานสาวของหัวหน้าแม่บ้านที่นี่ โตที่นี่ และดินแดนกับพาเพลินก็เอ็นดูส่งเสียให้เรียน “นี่สาบานว่าเป็นแฝดผมจริง” กะตัญเอ่ยกับป้าแม่บ้าน “คุณหนูหรรษาร่าเริงจริงๆค่ะ”

ท่ามกลางผู้คนมากมายฉันมองเห็นเธอแค่คนเดียว... เธอรักเขามาตลอดรุ่นพี่คนนั้นที่ชื่อ ต้า (ต้าที่แปลว่าใหญ่ในภาษาจีน) เขาย้ายมาเรียนม.6 โรงเรียนเดียวกับเธอ ตอน วาโย อยู่ม.3 เธอเห็นเขาครั้งแรกก็ตกหลุมรักทันที  จนวันเวลาผ่านไปเกือบปีที่เธอได้แต่เฝ้ามองต้า เขาดูดีจนเธอไม่กล้าคิดจะสารภาพรักเลยด้วยซ้ำ จนหนึ่งเดือนสุดท้ายก่อนสอบปลายภาค ไม่รู้ว่าเป็นบุญหรือเวรกรรมอะไร วันนั้นช่วงบ่ายตอนเปลี่ยนคาบเรียน เธอดันทำกล่องถุงยางอนามัยหล่นต่อหน้าต่อตาของต้าผู้ชายที่เธอคลั่งไคล้มานานหลายเดือน  ผ่านไปสามปีเขาเรียนจบกลับมาไทยพร้อมกับคำว่านายแบบหน้าใหม่ที่โด่งดัง เธอเจอเขาอีกครั้งในฐานะแฟนคลับของเขา  จนกระทั่งการโต้ตอบกลับแชตของเขาที่ส่งให้เธอนั้น กลับทำให้เรื่องราวและความรู้สึกของเธอที่มีให้เขาเปลี่ยนไปทันที แต่เขาก็พยายามหาคำตอบ ทั้งๆ ที่เธอเคยรักเขามากมายขนาดนั้น ทำไมวันนี้มาอยู่ใกล้กันเธอถึงไม่สนใจเขาเลย “ที่ผ่านมาพี่ดีไม่พอเหรอ หรือจะให้พี่ร้าย เธอถึงจะมองมาที่พี่แค่คนเดียว ตอบพี่มาสิ! วาโย"  

เธอบอกเขาว่าเธอท้อง แต่เขาบอกไม่รับให้ไปทำ....ซะ ความรัก 6 ปีที่มอบให้เขาจบลงตั้งแต่วันนั้นเลย! เธอเดินจากไปพร้อมกับใบรับรองแพทย์ยืนยันว่าเธอยุติการตั้งครรภ์แล้ว เขาเชื่อแบบนั้น! แต่ความจริงไม่ใช่!!!!

หน้ากากสีเงินปกปิดใบหน้า ด้วยเพราะแม่ทัพลือนามถูกสวรรค์สาปหากแม้นผู้ใดเพียงแค่ได้พานพบหน้าจะต้องพบกับจุดจบทุกรายทว่ามีเพียงหนึ่งเดียวที่ชีพมิวอดวายและนางคือสตรีของแม่ทัพปีศาจที่เฝ้าโหยหามานานแสนนาน ตัวหายนะ ใบหน้าเต็มไปด้วยอาถรรพ์ เพียงแค่ประสบพบพักตร์ ร่างต้องกลายเป็นหินโดยพลันผู้คนสิ้นชีพวิบัติโรยรา มิอาจหวนคืน องค์ชายอิ๋งหยางแห่งต้าฉิน จึงต้องถูกเนรเทศให้ไปอยู่ชายแดนเพื่อใช้ชีวิตนี้ปกป้องและแทนคุณแผ่นดิน จนกลายเป็นแม่ทัพปีศาจ ที่หามีผู้ใดเสมอเหมือน และจางเพ่ยอัน อดีตชาติคือสูกสาวฝาแฝดของอัครเสนาบดี กลับต้องจบชีวิตลงในวัยเพียงแค่ 6 ปี เพราะเกิดด้วงพิฆาต เธอกลับชาติไปเกิดในยุคปัจจุบัน และต้องกลับมาในชาติอดีตอีกครั้ง เมื่อดวงวิญญาณฝาแฝดจางเจี๋ยอี้ นำพากลับมา ดวงพิฆาตในยุคปัจจุบันหวนคืนสู่อดีต ทำให้แม่ทัพปีศาจหลุดพ้นจากคำว่าตัวหายนะ ทำลายล้างจนแคว้นล่มสลายและเธอกลับมาเพื่อเคียงคู่กับแม่ทัพไปตลอดกาล

“ เลิกกันเถอะ “ ผมบอกเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผมที่กำลังยืนหันหลังให้ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผมที่คบกันมาตั้งแต่มัธยมต้น ตอนนี้พวกเราก็กำลังจะจบชั้น ม.6 และวันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศจบการศึกษา " บอกเหตุผลป่านได้ไหมมังกร " ป่านถามผมกลับด้วยเสียงสั่นเครือ ที่ผมหันหลังให้เธอเพราะกลัวจะเห็นน้ำตาของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของผม ผมกลัวว่าผมจะใจอ่อน " ทำไมผมต้องบอกเหตุผลกับคุณด้วย " ผมเรียกแทนตัวเองกับป่านอย่างเย็นชา " อึก ที่ผ่านมามังกรไม่เคยรักป่านเลยใช่ไหม " ป่านพูดพลางร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย " ใช่ " ผมตอบกลับไป เพราะตอนนี้ผมอยากเลิกกับเธอ อยากให้เธอไปจากผม เกลียดผมไปเลยได้ยิ่งดี ผมจะดีใจมาก " ที่ผ่านมาผมไม่เคยรักคุณ ผมเห็นคุณเป็นเพียงของเล่นเหมือนคนอื่นๆ คุณคิดว่าผมจะหยุดที่คุณคนเดียวอย่างนั้นเหรอ " ผมตอกกลับป่านไปด้วยคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเธอ

ทั้งสองคนเคยรู้จักกันตอนที่นิวเยียร์เรียนอยู่ปีสอง สาวสวยทั้งเคยเต๊าะ เคยหยอดคำหวาน แต่หนุ่มเลขาสุดหล่ออย่างเพิร์ธก็ซึนเกินที่จะเข้าใจว่าเธอกำลังให้ความสนใจ จนกระทั่งเรียนจบความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่พัฒนาไปมากกว่าคนรู้จัก แต่หลังจากนั้น 6 เดือนทั้งสองคนก็ได้กลับมาพบกันอีกครั้งเพราะว่าเธอเมาจนครองสติพาตัวเองกลับบ้านไม่ได้ และก็ได้เพิร์ธเป็นคนมารับกลับ แต่ก็เมาจนหลับคารถ เขาจึงพาเธอกลับไปนอนที่คอนโดของตนเองแทน คราแรกจากที่แค่ไปรับเธอตามคำสั่งของเจ้านาย แต่ใครจะคิดว่าหลังจากที่พบกันอีกครั้งในวันนั้น เขาจะโดนหญิงสาวขี้อ้อน ขี้อ่อย เดินหน้ารุกจีบแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ต้องอ่อยยังไง ถึงจะได้ผัวเป็นคุณเลขา ***** “คิดว่าเมื่อคืนเราทำอะไรกันครับ” “ทำ… แบบว่า…” “หมายถึงเรื่องที่ผู้ชายกับผู้หญิงทำร่วมกัน” “ค่ะ” นิวเยียร์ขานรับด้วยหัวใจที่เต้นระรัว อย่าบอกนะว่าเธอกับเขามีอะไรกันแล้ว “เช้านี้คุณรู้สึกอะไรบ้างล่ะครับ” “แค่ปวดหัวค่ะ” “นั้นก็แปลว่าคุณแค่เมาครับ ผมยังไม่ได้ทำอะไร” “แล้วทำไมถึงไม่ทำล่ะคะ” *****