Attack On Fics 7 Minutes

7 ปีก่อน มีเหตุให้เขาต้องไกลห่าง โดยไม่รู้ว่าทิ้งไข่เอาไว้ให้หล่อน ‘ฟัก’ วันนี้...ถึงเวลาคืนความสุขให้ ‘เมีย’ และ ‘ลูกรัก’ เขาเลยต้องเล่นใหญ่และจัดหนัก โดยไม่ปล่อยเวลาให้หล่อนได้หยุดพัก...หายใจ ***** ตาณเคยบอกพี่ ชื่อตาณ (Bunker) มีความหมายว่า ‘ที่พึ่ง’ หรือ ‘หลุมหลบภัย’ ใช่ไหมครับ” หญิงสาวพยักหน้ารับ อาจเป็นเพราะเผลอไผล หรือปิติที่ผู้ชายตรงหน้ายังไม่ลืมสิ่งที่หล่อนเอ่ยในวันวาน “และตอนนี้ พี่รู้แล้วว่า ชื่อพี่หมายถึง...” เขาเว้นจังหวะเรียกร้องความอยากรู้หล่อน “อ้ำอึ้งอยู่นั่นแหละ ก็รีบพูดมาสิคะ” ตาณคนเดิมกลับมาสวมในร่างคุณแม่ หล่อนขยับไปหาเขาอีกนิด อยากได้ยินสิ่งที่อดีตคนรักกำลังจะเอ่ย “ถ้าตาณเป็นที่พึ่ง และหลุมหลบภัยให้ลูกๆ แล้ว พี่ขอเป็นผู้ชายที่จะปกป้องและดูแล คนที่พี่รัก...ได้ไหม” หัวใจตาณเต้นแรง ขอบตาหล่อนแดงเรื่อและร้อนจัด “...อเล็กซ์ (Alex) มีความหมายว่า ผู้ชายที่ปกป้องคนที่เขารัก” ชายหนุ่มเฉลยคำตอบนั้นด้วยรอยยิ้ม

When I was two months pregnant, the Alpha, Lucas, asked me to give blood to his childhood friend. She pretended to have been injected with wolfsbane by a rogue werewolf and required the Luna's blood to recover. “Jessica, your physical constitution is good; hurry and give Lilith a blood transfusion!” “A real Luna wouldn’t just stand by and watch her die!” Lucas and his friends pushed me into the operating room. “It’s just a blood transfusion; it won’t harm the fetus. Even if we lose it, we can have another, but Lilith must survive.” I gave up struggling, watching my blood being drawn and transferred into Lilith's body. After waking up, I dragged myself home, only to be pushed to the ground by Lucas. I ended up with a miscarriage. That was the moment I decided to give up on this relationship.

Two years ago, my entire family boarded a luxury cruise ship for an ocean getaway, only to be ambushed by abductors. My parents and younger brother were all murdered. Meanwhile, I leaped into the sea, fighting for my life. Nigel Heath was the one who saved me from the water. Before my family's bodies were even recovered, my relatives rushed in, trying to seize control of the company. Again, it was Nigel who helped me hold onto everything. He stood by me, supported me, and eventually proposed to me. I agreed with tears in my eyes. Two years have passed since we got married. One day, I catch Nigel fooling around with the housekeeper he's hired for a high sum. "When are you going to make me your wife, Nigel? When can I enter your room without having to sneak around?" He kisses her and laughs. "Running out of patience?" She complains, "Her company's almost yours, so what are you waiting for? Aren't you worried you'll lose everything when she finds out you killed her parents?" He immediately grips her neck tightly, his gaze turning frosty as he growls, "She won't know as long as you keep your mouth shut. Her father killed mine, so I'm going to keep her by my side forever and torment her for life. "I'll give you what you want once she transfers the final patent to me. Step a toe out of line, and you're getting nothing." I stand outside the door as tears silently stream down my face. My husband killed my parents and is even plotting to steal the company they established! The murderer has been by my side this whole time! My parents and brother died so horribly. How can I let Nigel get what he wants?

When I was waiting for Theodore at City Hall from dawn to dusk, he was accompanying his first love on a hike. I called him dozens of times, but he rejected my calls instantly each time. He finally picked up on the twentieth call. "Why are you blowing up my phone when you simply didn't see me for a day? Why are you acting so desperate? Sammy's feeling unwell because of her heart and I still need to take care of her at the hospital. We'll talk later about registering our marriage." Ten years of love. This was the 100th time Theodore had left me alone in front of City Hall for his first love. I hung up and calmly tossed the wedding ring away. This marriage? I was done with it.

After being in love with Dylan for seven years, I planned to propose to him at his birthday party. But then I overheard him speaking to his friend in Italian: "You like Lydia? I'll give her to you. I'm tired of her anyway. Sarah is better—she's a dancer, young and sexy." He thought I couldn’t understand, but he didn’t know that I had learned Italian for him. I threw away the ring I had designed for him, tore apart the wedding suit I had sewn and left. Our friends were all speculating how long it would take before I came back. Dylan sneered with disdain, "She’s just an orphan with no family. Where could she go without me? Three days at most." But to his surprise, I never returned and found a new home.

After receiving the news that her husband had died during a mission, my sister-in-law collapsed from the shock. When she woke up, she'd lost her memory. She clung to my husband and refused to let go. Our husbands were twin brothers. The doctor said she couldn't be triggered, so my husband and mother-in-law sat me down and begged me to play along until she got over this. Every time I brought it up again, they shut me down. "This is only until she gets her memory back!" So I watched as my husband and his widowed sister-in-law eat, sleep, and live under the same roof. Even our daughter could only stand by and watch her cousin call him "Daddy". One day, my daughter spiked a high fever and wouldn't wake up. I begged my husband to take us to the hospital. Unexpectedly, his sister-in-law went berserk over it and threatened to kill herself. In the chaos, I was stabbed in the heart by the scissors she swung around. When I opened my eyes again, I found myself back to the day my husband agreed to play the role of a substitute husband.

I was like the pure and innocent Cinderella of a school romance novel. Unlike the aristocratic students around me, I didn't come from wealth or privilege. I earned my place at this elite academy through merit alone, my high scores opening the gates to a world far beyond my means. Cinderella is supposed to be stubborn, proud, and righteous—standing tall despite her humble origins. But I have none of those qualities. All I have is poverty.

My husband constantly ignored my pleas in my previous life, giving his salary to his first love despite my objections. After giving birth, I couldn't produce any milk due to prolonged starvation. My son cried desperately from hunger. When I finally managed to buy formula and brought it home, my husband snatched it away to give to his first love. "Vicky's milk supply is low too, and she's a widow. Let's give it to her child first," he insisted. I fought to take it back, but my husband knocked me unconscious. I staggered to look for him when I regained consciousness, only to discover my husband at Victoria Langford's house, putting on diapers for someone else's child. My son had already starved to death then, and out of despair, I followed him in death. When I opened my eyes again, I found myself back to the moment I first learned of my pregnancy. This time, I chose to terminate the pregnancy and file for divorce.

หญิงสาวจากยุคอนาคตประสบอุบัติเหตุและเสียชีวิต ทว่าฟ้าประทานพรให้เธอได้มาเกิดใหม่ในร่างของ "ซูหนิงเหยียน" หญิงแม่หม้ายที่เพิ่งสูญเสียสามีไปในยุคจีนโบราณ ซูหนิงเหยียนเป็นที่เลื่องลือในความโหดร้าย ดุร้ายแม้แต่กับลูก ๆ ของตนเอง แต่ทันทีที่หญิงสาวจากอนาคตเข้ามาแทนที่ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เธอต้องดูแลลูกแฝดสามวัย 7 ขวบที่เคยหวาดกลัวเธอ อีกทั้งยังต้องเผชิญกับศัตรูรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นญาติพี่น้องที่หวังแย่งชิงทรัพย์สิน หรือขุนนางทรงอำนาจที่คิดว่าหญิงหม้ายเช่นเธออ่อนแอและพร้อมจะถูกกำจัด แต่เธอซึ่งมาจากยุคอนาคต กลับใช้สติปัญญา ความรู้ และความอ่อนโยน เอาชนะอุปสรรคเหล่านั้นไปทีละอย่าง

เขาเลนขวา เธอเลนซ้าย เส้นคู่ขนานที่ไม่มีวันมาบรรจบ คุณมันก็แค่ผู้ชายเฮงซวยที่ฉันเคยแอบชอบ ผมต้องได้ตัวคุณมาครอง คุณไม่มีวันรอดมือผมแน่ เหตุเกิดจากริมสระว่ายน้ำเมื่อ 7 ปีก่อน เบลล่าหรือบุษบา ลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ต้องถอดใจออกจากเดเมียน ชายหนุ่มเพลย์บอย"เดเมียน คุณมันก็แค่ผู้ชายเฮงซวยที่ฉันเคยแอบชอบ ที่มีมันสมองเท่าเมล็ดถั่ว และฉันจะเก็บทุกคำพูดของคุณไว้จำให้ขึ้นใจ ต่อไปนี้ทีมของเราจะเป็นคู่แข่งกันตลอดกาล" ส่วนเขาชายหนุ่มเสเพลผู้เฝ้ามองสาวน้อยเติบโตกลายเป็นหญิงสาวแสนสวยสุดเย้ายวน จนวันหนึ่ง“ผมตัดสินใจแล้ว ผมต้องได้ตัวคุณมาครอง ไม่ว่าจะต้องทำยังไง ผมจะทำทุกวิถีทางเลย คุณไม่มีวันรอดมือผมแน่” ท่ามกลางการเริ่มต้นฤดูกาลแข่งขันสุดยอดความเร็วของรถฟอร์มูล่าวัน ความงดงามของกีฬาที่มีคนแพ้และคนชนะ ชายหนุ่มเพลย์บอยจะทำเช่นไรให้ได้ตัวสาวน้อยทีมคู่แข่งมาครอบครอง ในขณะอดีตที่เสเพลชักนำสาว ๆ คนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องในวังวนแห่งความพิศวาสของคนทั้งคู่ ลุ้นไปกับซีอีโอหนุ่มเดเมียน ฮัทเตอร์ และเบลล่า เวสต์ จะสมหวังในความรักที่เก็บงำไว้มานานได้หรือไม่