Detective Holbrook

In the dystopian future, singularity is within sight, over half of the population is obsessed with a brand new psychoactive substance, and transhumans outnumber humans. Kaiser Vrix is a private eye employed to search out a computer jock with plans of taking down the whole government with one virus. With the assistance of his machine intelligence, will Kaiser stop the Hacker referred to as Thinker?

คนนึงก็ร้าย อีกคนก็ไม่ยอมใคร มันจะเป็นความรักได้จริง ๆ หรอ? หรือสุดท้ายมันก็แค่ความสัมพันธ์ที่บิดเบี้ยว?

(5ตอนจบ) ปุณณ์ เด็กหนุ่มเงียบๆ แอบรัก เมฆา หนุ่มฮอตขี้แกล้งที่คอยช่วยเหลือเขาเสมอ แต่เมื่อสารภาพความในใจ กลับถูกเมฆาปฏิเสธอย่างชัดเจนว่ามองเป็นแค่น้องชาย ความเจ็บปวดทำให้ปุณณ์พยายามถอยห่างจากเมฆาที่ยังคงสดใสในโลกของเขา พร้อมบาดแผลในใจที่ยากจะสมาน และความยากที่ไกลเกินกว่าจะเอื้อม

小さなクラス内事件をきっかけに、金髪の美少女・海堂エリカは「探偵事務所（謎解き部）」を立ち上げる。 幼馴染みの雨宮直央は、そんな彼女に巻き込まれながら、止まった時間を動かすように歩き出す。 次々と舞い込む日常の謎を解き明かす二人。 だが、彼らはまだ――あの日の痛みを抱えたまま、笑っていた。 そして、誰も気づかなかった“もう一つの謎”が、静かにその輪郭を現していく――。 それでも、蒼眼の名探偵は今日も笑顔で叫ぶ。 「ひらめいた！」

OL3年目の綾24歳は、2歳上の同期、智之と入社間もなく意気投合し、お付き合いをすることに。 もう交際2年半を過ぎたのだから、そろそろ同棲でもしたいところだが、厳格な父と、ちょっと不思議ちゃんの母に育てられた箱入り娘の綾は、到底同棲など許してもらえない。 なので、智之の結婚の意思を確認し、結婚に向けて動き出す。 しかし、その矢先、綾は智之に裏切られていた事実を突きつけられることになる。 別れがあるから、真実の愛と出会えるのだと知ることに。 同期の美和と匠に支えられながら、真実の愛を求める。そして、本当の運命の相手に気づいた時……という大人ラブストーリー。

อุตส่าต์หนีไปดามใจที่กรุงเทพตั้งห้าปี กลับมาเจอเธอที่เป็นอดีตและไอ้ที่เกาะขาหนึบนั่นก็คงจะลูกของผัวใหม่ล่ะสิท่า เหอะ! หน้าไม่เห็นเหมือนพ่อเลยสักนิด “ถ้าได้ฉันเป็นพ่อนะไอ้หนู สาวกรี๊ดแกจนตดแตกแน่”“พี่กล้า_” “พี่กล้ามีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ?” “ผัวไปไหน?” “ไม่มีจ้ะ” “เหอะ” “มันทิ้งไปมีเมียใหม่ หรือเห็นผู้ชายแล้วบอกว่าตัวเองไม่มีผัวล่ะ?” กลับบ้านมาคนว่าง ๆ แบบเขาก็ควรจะทำอะไรที่มันมีประโยชน์สักหน่อยสิ อย่างเช่นการไปแอบมองอดีตแบบเธอ ขับรถวนรอบหมู่บ้านอย่างกับรถเติมน้ำเปล่าไม่ใช่น้ำมัน แล้วถามคำถามกวนส้นตี_แบบนี้ เขาสะใจมากที่ได้เยาะเย้ยคนแบบเธอ ผู้หญิงใจร้ายที่ทำเขากินไม่อิ่มหลับไม่เต็มตามาห้าปีเต็ม แต่ไม่รู้ว่าทำไมเวลาเจอหน้ากันเขาต้องใจอ่อน แพ้ให้กับความใสซื่อไร้เดียงสาของเธอตลอด แถมเจ้าเด็กน้อยหน้าหล่อลูกชายที่เกาะเธอหนึบด้วยอีกคน เขาทั้งเเกลียด ทั้งสงสาร จนกระทั่งวันที่เขาต้องมารู้ความจริงบางอย่าง… “แล้ว…แล้วถ้าเป็นลูกกูจริงทำไมน้ำค้างถึงไม่บอกกูวะ”

Celeste Cox sent me a photo on WhatsApp. I opened it to find a picture of the school heartthrob and me in an intimate embrace, the pose as suggestive as could be.

I'm staring at this man who looks exactly like my husband, overwhelmed by fear, as I received a message that read, "He's not your husband!"What's even more bizarre is that the name displayed as the sender of the text on my phone is "My Dear Husband"!Who on earth should I believe?

Matinding galit ang naramdaman ni Detective Marga Castro nang mahuli ang sariling ina na may relasyon sa boyfriend niyang si Dominic Mendoza. Para sa kanya, iyon ang pinakamalaking kataksilan na hindi niya kailanman mapapatawad. Sa isang iglap, gumuho ang mundo niya—ang ina niyang pinagkatiwalaan at ang lalaking minahal niya, parehong nagtraydor sa kanya. Umalis siya sa bahay nang walang direksyon, puno ng poot at hinanakit, hanggang sa isang aksidenteng kinasangkutan niya ang nagbago ng lahat. Nasagasaan siya ng isang lalaking kalaunan ay malalaman niyang si Dr. Oliver Mendoza—ang ama ng ex niya. Isang sikat ngunit kilalang malupit na surgeon. Habang nagpapagaling sa bahay ng doktor, naisip ni Marga ang isang mapanganib na plano. Gagantihan niya si Dominic sa pinakamasakit na paraan—sa pamamagitan ng pag-akit sa sariling ama nito. Alam niyang delikado, alam niyang mali, pero sa isip niya, ito ang hustisyang karapat-dapat sa kaniya. Ngunit habang isinasagawa niya ang plano, natuklasan ni Marga ang panig ni Dr. Mendoza na hindi niya inaasahan. Sa likod ng malamig na anyo at mapait na nakaraan, nakita niya ang isang lalaking marunong magmahal at marunong umintindi—isang lalaking unti-unti niyang minahal sa kabila ng lahat ng kasinungalingan. Paghihiganti ang plano, pag-ibig ang naging kapalit. Ipagpatuloy ba ni Marga ang paghihiganti o ipaglalaban ang pag-ibig na hindi kailanman dapat umusbong? Dahil kapag lumabas ang katotohanan, hindi lang puso niya ang mawawasak—pati ang tanging taong natutunan niyang mahalin.

It's 11:30 pm. Home alone, I decide to order some takeout. When the map shows the delivery guy is zero miles away, I receive a call from him. I pick up, only to hear unsettling silence from the other end. I hang up, annoyed. The next moment, the guy texts me, "Sorry, I'm hearing-impaired and unable to speak. I called to notify you to pick up your food as soon as possible. I can't explain things over the phone, and I apologize for that." Then comes another text. "You must've been waiting for a long time. I've left your order at your door, so please pick it up as soon as you can." Just as I prepare to open the door, I see bars of live comments—reminiscent of livestream chats—floating right before my eyes. "Don't open the door! That dude isn't a delivery guy at all! He's a murderer!" "He called you to check if you're a woman living alone!" "Seriously, why are all thriller story protagonists always so dumb? The delivery guy is obviously suspicious, yet she still wants to open the door."