Huniepop 2 Characters

“ถ้าเจ็บตรงไหนบอกผมนะครับ” หมอดนัยสอดนิ้วมือ 2 นิ้วเข้าไป “ค่ะ...อื้มมม คุณหมอขา อื้อ ๆ ” “เจ็บหรือครับ” คุณหมอตกใจที่เธอร้องครางแบบนั้น “เสียวมากเลย..อื้ม ๆ ลึกอีกสิคะ คุณหมอขา”

เขาและเธอ แต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ 2 ปี ก็ต้องหย่ากัน เพราะเหตุผลบางอย่างที่เขาไม่สามารถบอกใครได้ และเขากลับมาในครั้งนี้ เขาจะทวงทุกอย่างที่เคยเป็นของเขากลับคืนมา แม้กระทั่งเธอ เขาก็จะทวงคืน

ออสติน : วิศวะฯ ขวัญใจสาวๆ เสือผู้หญิง ไม่ชอบความสัมพันธ์แบบผูกมัด อยากได้อะไรต้องได้ พระพาย : นักศึกษาแพทย์ปี2 สวย น่ารัก นิสัยดี ไม่ยอมคน ร้ายมาร้ายกลับไม่โกง   เธอถูกดึงเข้ามาพัวพันกับเขาโดยไม่เต็มใจ ส่วนเขาทำราวกับเธอไม่มีหัวใจ นั่นแหละคือสาเหตุที่ทำให้เธอ...เกลียดผู้ชายคนนั้น

"ก็แค่เพื่อน...ที่เอากันได้" เธอได้อยู่ในสถานะ #ก็แค่เพื่อน ทั้งที่เธอมอบใจและกายให้เขาไปแล้ว. "มาให้เอาหน่อยสิ" "ทะ เทมโปวันนี้แกนขอ..." "รีบมาก่อนที่ฉันจะหงุดหงิด!" 'เทมโป'น้องชายคนเล็กของบ้าน ที่มีพี่ชาย 2 คน ก็คือ 'รณ' จากเรื่อง #ก็แค่ของแถม และ 'ทอย' #ก็แค่แฟนเก่า เขาเป็นคนเจ้าสำราญ เจ้าเล่ห์ ด้วยความที่เป็นลูกชายคนเล็ก เขาจึงค่อนข้างมีนิสัยเอาแต่ใจ อยากได้อะไรต้องได้ 'ออร์แกน'หญิงสาวที่เรียบร้อย รักการเรียน เธอมีรูปร่างดีหน้าตาสวย หนุ่ม ๆ ต่างพากันหมายปอง แต่เธอไม่สนใจใครนอกจาก เทมโป ที่แม้จะได้เป็นแค่เพื่อน

"เช็คเงินสด 20 ล้าน ค่าตอบแทนตลอด 2 ปีที่ผ่านมา แล้วหนูจะไปไหนก็ไปได้เลยค่ะ พี่ให้เวลาหนู 3 วัน เก็บข้าวของออกจากคอนโดให้หมดนะคะ น้องการ์ตูนจะได้ย้ายของเข้ามาอยู่ต่อ" "นานไปค่ะ แค่วันเดียวก็พอแล้ว"

ปานประดับไม่คิดไม่ฝันว่าราคาที่เธอต้องจ่ายนั้นแพงกว่ามูลค่าที่แท้จริงของนาฬิกาไปมากโข จิรัติกรเป็นนักธุรกิจหน้าเลือดที่ไม่ยอมเสียเปรียบขาดทุน แถมยังเจ้าเล่ห์มากแผนการ สุดท้ายแผนการนั้นกลับย้อนคืนสนองเจ้าตัวเสียเอง สวัสดีค่ะกลับมาพบกันอีกครั้งในงานเขียนชายหญิง [เซตเกี่ยวรัก] เซตนี้ประกอบด้วยนิยาย 2 เรื่อง 1.โตเกียว…เกี่ยวรัก (จบ) 2. จิรัติพันประดับ เป็นเซตสุดท้ายของเรื่องนี้ (กำลังออนแอร์) มาลุ้นไปด้วยกันว่าความรักของพวกเขาจะลงเอยอย่างไร และหวังว่าจะมีเพื่อนร่วมเดินทางไปจนกว่านิยายเรื่องจะจบลง นิยายเรื่องนี้ไม่เน้นเลิฟไลน์ เน้นการเติบโตของตัวละคร ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละคร ดรามาสะท้อนสังคมเป็นส่วนใหญ่ ผู้อ่านควรมีวิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนไม่ได้พาดพึงถึงสถานที่หรือบุคคลใดบุคคลหนึ่ง คำเตือน -มีการกล่าวถึงการข่มขืนที่ไม่ใช่ตัวละครหลัก -การใช้ยาเสพติดรวมไปถึงการค้าและการเสพ -มีการกล่าวถึงการฆาตรกรรมอำพราง ตัวละครมีความบิดเบี้ยวสภาพจิตใจไม่ปกติไม่ใช่ตัวละครหลัก 🍀 ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ หากอยากให้กำลังใจสามารถคอมเมนท์ กดใจให้กันได้นะคะ 🍀

นิยายทั้งสองเรื่องเป็นแนวโรมานซ์ พระเอกเจ้าเล่ห์ทั้งสองเรื่องนะคะ 1 บ่วงรักมาเฟียลวง “ออกไปให้พ้นจากชีวิตพราว คนอย่างคุณมันไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง” “ไม่ว่าจะยังไงผมก็ไม่ยอมปล่อยคุณไปจากชีวิตเด็ดขาด เพราะผมต้องการให้คุณเป็นเมียน้อยผมต่อไป” 2 เล่ห์รักคนใจร้าย (ตอนที่ 34) เขาคือคนใจร้าย ที่เธอพยายามลืมว่าเคยรัก

ชีวิตหลังแต่งงานภรรยาอย่างชาวเราไม่ต้องการอะไรจากสามีมากไปกว่า…ความเสมอต้นเสมอปลาย ความเอาใจใส่หมั่นเติมรส แต้มรักในชีวิตคู่ อยากให้คุณสามีเข้าใจ บางครั้งที่เอาแต่ใจ ทำตัวไม่น่ารัก เพราะอยากได้ความรัก และความเอาใจใส่จากคุณก็แค่นั้น คู่แต่งงานที่หลายคนเอ่ยปากต่อปากว่าเหมาะสมราวกิ่งทองใบหยกระหว่าง “มัชชุพรและเทวทิณณ์” หนุ่มวิศวกรรุ่นพี่สุดหล่อและสาวสวยอีดตดาวมหาลัยสุดฮอตที่ชีวิตหลังแต่งงานที่หลายคนวาดฝันนึกอิจฉากลับมีอันต้องสะดุด ชีวิตคู่ของเขาและเธอจะได้ไปต่อหรือพอแค่นี้มาเอาใจช่วยชีวิตคู่และบทสรุปเส้นทางหลังแต่งงานของพวกเขาทั้งสองคนกัน รวมไปถึงคู่รองที่รัก ๆ เลิก ๆ สุดท้ายจะลงเอยเช่นไร มาลุ้นไปด้วยกันค่ะ เรื่องสั้น 10 ตอน ตอนพิเศษ 2 ตอน

จะเป็นอย่างไรถ้าโอเมก้าที่เกิดมาดันมีโซลเมท 2 คน คิมจูฮันคือคนกลางที่ไม่มีสิทธิ์เลือกใครทั้งสิ้น ภายใต้ระยะห่างแค่ 12 เซนนั้น ทั้งหัวใจและร่างกายกลับถูกครอบครองจากคนทั้งสองคนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ฉันที่กำลังเลิกเรียนและยืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ที่หน้าโรงเรียนเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่จู่ๆ ก็มีกลุ่มผู้ชายชุดดำฉุดฉันขึ้นไปบนรถตู้ทันที " กรี๊ด! " ฉันกรี๊ดร้องเสียงดัง ซึ่งตอนนี้ที่ป้ายรถเมล์ไม่มีคนอยู่สักคนเลย เพราะทุกคนทำกิจกรรมกีฬาสีอยู่ในโรงเรียนกันหมด เลยยังไม่มีใครออกมานอกโรงเรียน ฉันโดนฉุดกระชากลากถูให้ขึ้นไปบนรถตู้คันสีดำ ฉันดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด เพราะผู้ชาย 2 คนล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้แน่น ฉันที่มีแรงเท่ามดตะนอยจะไปสู้แรงพวกเขาได้ยังไง " พวกคุณเป็นใคร ปล่อยหนูนะ ปล่อยหนู " ฉันที่ตอนนี้ตื่นตะหนกเป็นอย่างมาก และร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว " เรียบร้อยครับท่าน " ผู้ชายอีก 1 คนพูดกับใครก็ไม่รู้และเขาก็ปิดประตูรถตู้ทันที " หึ " ฉันที่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเลยหันหลังไปดูต้นเสียงที่เบาะด้านหลังของฉันทันที " ขะ คุณเป็นใครคะจับหนูมาทำไม ปล่อยหนูเถอะนะคะ หนูอยากกลับบ้าน " ฉันที่ตอนนี้ตัวสั่นเทา น้ำตาไหลอาบแก้ม หันไปยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลัง