Jumin Bad Ending

ทั้งที่เธอแค่แอบรักเขาที่เป็นเหมือนเพื่อนสนิทแต่แล้ววันหนึ่งเขากลับย่ำยีเธอจนแหลกละเอียด และยังแบล็คเมล์เพื่อให้เธอเป็นแค่คู่นอน!

‘เขา’ และ ‘เธอ’ คือแฟนเก่าที่กลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะ เฮดว๊ากและรุ่นน้องปีหนึ่ง…

Handsome, toxic, dark and wild. Colton Dashner could be anything but one thing: loving someone. I didn't know what I was getting myself into when I decided to be a part of his world, I even thought I would be destroyed by him. However there was something beyond that tough, bad boy facade that he wouldn't let anyone see, I could do it. I didn't heed the warnings, I was stubborn and blind. And now... Now I wish I could go back to that first day I met him, never to have done it again. But time can't stand still, nor can my broken heart.

เมื่อคำสัญญามาถึง… เขาต้องแต่งงานกับลูกสาวเพื่อนพ่อ เพื่อรักษาตระกูลตามความเชื่อของพ่อที่ดูเหมือนจะงมงายสิ้นดี ภายในระยะเวลาหนึ่งปีที่เขาอยู่ต้องในฐานะ ‘สามี’ ของยัยเด็กอ้วนฟันเหยินที่ตอนนี้…โตเป็นสาวสวยสะพรั่งแล้ว

"หัวใจของฉันมันอาจจะหมดรักนายไปตั้งนานแล้วก็ได้กระทิง ที่ผ่านมามันอาจจะเป็นความรู้สึกผูกพันธ์ ฉันถึงยังอยู่กับนาย" "เลิกรักผู้ชายคนนั้นได้ไหม กลับมารักฉันเหมือนเดิมเถอะนะ ผู้ชายคนนั้นรักเธอได้ไม่ถึงครึ่งที่ฉันรักเธอหรอกนะ" "แต่เขาไม่เคยทำให้ฉันต้องเสียใจหรือร้องไห้เพราะผู้หญิงเหมือนกับที่นายเคยทำกับฉันนะกระทิง" เธอเจ็บเพราะเขามามาก ไม่อยากกลับไปเจ็บซ้ำ ๆ เหมือนเดิมอีกแล้ว

จากความไม่ชอบหน้า กลายเป็นการปะทะกันทุกครั้งที่เจอ ทั้งคำพูดแทงใจ คำสบประมาท และการยั่วโมโหที่ทำให้ชะเอมตั้งปณิธานว่า “ต้องไม่มีวันแพ้!” แต่ยิ่งพยายามหนีเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งถูกดึงเข้าไปในโลกของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ เรื่องราวของเด็กวิศวะปากแข็งกับรุ่นพี่ปากร้ายที่เต็มไปด้วยความเฮฮา ปั่นป่วน และอบอุ่นหัวใจ กำลังเริ่มต้นขึ้น...

"ฉันยัดเยียดให้เธอมาทำงานด้วย ไม่ใช่เพราะแค่ต้องการลูกน้องเพิ่มหรอกนะ ลูกน้องฉันมีเยอะแล้วแต่ส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย พอเธอเข้ามาเธอเลยต้องพิเศษกว่าคนอื่นฉันจะให้เธออยู่ในตำแหน่งลูกน้องที่พ่วงท้ายมาด้วยตำแหน่งผู้หญิงของฉัน ในเวลางานเธอก็ต้องทำตามคำสั่งฉัน นอกเวลางานเธอก็ต้องปรนเปรอฉันบนเตียงด้วยเข้าใจไหม" พายุ ประธานบริษัทหนุ่มวัย33ปี  ผู้สานต่อธุรกิจของผู้เป็นพ่อไว้แค่บังหน้า  เก่งรอบด้าน เคร่งขรึม    ภายใต้หน้าที่หล่อเหลาเขาแฝงไปด้วยความโหดร้ายเพราะเขาเป็นมาเฟีย บีลีฟ นักศึกษาฝึกงานสาววัย22ปี  ไม่ยอมคน เป็นที่หมายปองของเพศตรงข้าม   เฟรนลี่ขี้เล่น มั่นใจในตัวเอง เก่งรอบด้าน 🌪📌บีลีฟหญิงสาวเจ้าเสน่ห์ที่หลงไปอ่อยคนอย่างพายุทำให้เธอต้องจำใจยอมมีสัมพันธ์กับเขา ก่อนที่เธอจะกลับมาเจอกับพายุในฐานะหัวหน้างาน ที่จะทำให้การฝึกงานตลอดสี่เดือนของเธอเป็นนรก🖊

ชนะมาทุกแมตซ์ แกร่งสุดไม่ว่าจะสนามไหน แล้วสนาม FWB นี้ล่ะ ใครรู้สึกก่อน คนนั้นก็ย่อม...เจ็บก่อน เพราะฉะนั้น ต้องห้ามรู้สึก! เกินเพื่อน...นั้นไว้ให้ดี ๆ “ถ้าไม่ให้เป็นเพื่อนกันแล้วมันเป็นอะไรได้อีกวะ”

"ไหนบอกไม่ชอบผู้หญิงไงคะทำไมรู้ทุกจุดเลยล่ะ" "อย่าพูดมากแล้วอ้าขาให้พี่สิครับเด็กดี"

คนอย่างอีแอมแปร์ ถ้าอยากได้ใครแล้วก็ต้องได้ ฉายาของฉันคือ 'อีแอมร้อยผัว 'มันก็ไม่แปลกที่ฉันจะได้ฉายานี้มา ก็ฉันขายตัวหนิ แต่นั้นมันเป็นแค่อดีตที่มันเลวร้ายสำหรับฉัน ปัจจุบันฉันเลิกขายตัวแล้ว เพราะเจอรักแท้ 'เจ้าป่า' ฉันจะเอาพี่มาเป็นผัวฉันให้ได้คอยดูสิ ความรักของฉันมันต้นเริ่มขึ้นตั้งแต่วันนั้น ฉันโดนโจรกระชากกระเป๋า แล้วพี่ป่าก็คือคนที่วิ่งสี่คูณร้อยไปเอากระเป๋ากลับมาให้ฉัน พร้อมกับกระทืบไอ้โจรคนนั้นจนน่วม ฉันยืนมองพี่ป่าที่กำลังกระทืบไอ้โจรนั้นอย่างชื่นชม จู่ๆ ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เหมือนฉันมองเห็นแสงออร่าพุ่งออกมาจากตัวเขา พี่ป่าเดินกลับมาหาฉันพร้อมกับกระเป๋าของฉันที่ไอ้โจรคนนั้นกระชากไป "อ่ะ ทีหลังก็เดินให้มันระวังๆ คนสมัยนี้ยิ่งไว้ใจไม่ได้" ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งตึงมองมาที่ฉันเหมือนกำลังดุฉันอยู่ "ป่าจ๋า^_^" "อะไรของมึง" "สนใจมาเป็นผัวหนูไหม ทดลองเอาฟรีสามเดือนก่อนก็ได้ นะๆ" พี่ป่าขมวดคิ้วมองฉันอย่างแปลกใจ แล้วก็เอากระเป๋ายัดใส่มือฉันก่อนจะรีบเดินหนีฉันไป ทั้งที่รู้จักกันมาเป็นปี ทำไมฉันถึงพึ่งมาชอบเขาเอาตอนนี้นะ หลายวันผ่านไป..... "ป่าจ๋า" ฉันเรียกชื่อเขาเสียงหวาน พร้อมกับเดินไปที่โต๊ะทำงานของเขาฉันโน้มตัวลงให้เขาได้มองเห็นน่าอกตู้มของฉันได้เต็มตา แต่!! คนตรงหน้าฉันกลับไม่สนใจ เขาทำเมินไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองฉันเลยสักนิด นมอยู่ตรงหน้าไม่คิดจะมองเลยรึไง เป็นเกย์ไหมวะเนี้ย!! "ออกไป!! กูจะทำงาน" น้ำเสียงเย็นชาพูดสั่งฉัน "ทำไมป่าไล่แอมแบบนี้ละ หื้ม ไม่น่ารักเลยนะ^_^" "มึงนี่มียางอายบ้างไหมวะแอม ออกไปกูรำคาญ" "ขอเอาทีนึงแล้วแอมจะกลับ^_^" ฉันพูดพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้พี่ป่า