Null

El día que Sofía Mendoza perdió a su bebé, Diego Villarreal andaba festejando que su primer amor había vuelto al país. Tres años entregándose y acompañándolo, y para él no había sido más que tener una empleada doméstica en casa. A Sofía se le rompió el corazón y decidió de una vez por todas que se iba a divorciar. Todos sus conocidos sabían que Sofía era de esas mujeres pegajosas, de las que no te puedes quitar de encima fácilmente. —Te apuesto que en un día Sofía ya va a estar de vuelta, suplicando como siempre. Diego respondió: —¿Un día? Eso es demasiado, yo le doy máximo medio día. Desde el momento en que se divorció, Sofía se prometió no mirar atrás jamás. Se propuso a construir una nueva vida, a retomar la carrera profesional que había dejado de lado, y también a conocer personas nuevas. Fueron pasando los días y Diego ya no volvió a ver ni rastro de Sofía en la casa. De repente, él se llenó de pánico. En un evento empresarial, por fin, la vio, rodeada de un montón de gente. Sin pensarlo dos veces, se lanzó hacia ella. —¡Sofía! ¿Cuándo vas a dejar de hacer drama? Alejandro Montoya, el hermano de Diego, apareció de la nada, protegiéndola, lo empujó para quitárselo de encima y le habló con una frialdad que daba miedo. —No te atrevas a tocar a tu cuñada. Diego nunca había querido de verdad a Sofía, pero para cuando se dio cuenta de que sí la amaba, ya no había espacio para él en la vida de ella.

สายน้ำหญิงสาวที่ต้องรับภาระหนีสินทุกอย่างในบ้านที่พ่อของเธอเป็นคนก่อไว้จนทำให้ชีวิตเธอและแม่กับน้องของเธอต้องตกระกำลำบากจนเธอได้ไปเจอกับเขาแอสตัลลูกชายของมหาเศรษฐีที่เห็นแค่ผู้หญิงเป็นของแค่ของเล่น “นี่นายทุกอย่างมันไม่ได้ซื้อมาได้ด้วยเงินหรอกนะ” “แล้วเธอฉันไม่ได้ซื้อมาด้วยเงินหรอ?”

« Suzanne, tu n'as pas le sang pur et ne mérites pas d'être la Luna. Tu dois faire en sorte qu'Eugène marque ta belle-sœur ! » Étant une louve Oméga au sang impur, ma belle-mère, Pauline, me méprisait. Eugène était mon mate. Le jour où son frère est décédé dans un accident, Pauline lui a exigé qu'il conçoive un enfant avec Karine, sa belle-sœur noble, sous peine de le priver de son titre d'Alpha. Eugène m'a prise dans ses bras et m'a rassurée d'une voix douce : « Je n'ai d'yeux que pour toi, mais la meute ne peut pas se passer d'un Alpha. Une fois tout ceci terminé, je proclamerai que tu es ma vraie Luna, d'accord ? » Je l'aimais tellement que j'ai cru à ses paroles. Mais voilà… Eugène, qui ne partageait le lit de Karine qu'une nuit par mois, a fini par ne plus venir me voir qu'une fois par mois. Alors, j'ai compris, le cœur brisé, qu'il n'était plus le compagnon qui m'appartenait exclusivement. Le jour où Karine a annoncé qu'elle était enceinte, la nouvelle de son mariage avec Eugène s'est répandue dans tout la meute, mais elle me l'avait cachée. En voyant la bague éclatante sur le doigt de Karine, celle qui appartenait à la Luna de la meute, j'avais le cœur brisé en mille morceaux. Une douleur insupportable m'a pris à la gorge. Eugène, si c'était ce que tu voulais, alors je feindrais ma mort et partirais pour ne jamais revenir.

Demi melunasi hutang keluarganya Senja dipaksa menikah dengan mantan saudara angkatnya yang dulu pernah melecehkannya. Hidup serumah dengan Dirga membuat Senja di bayangi rasa takut terlebih ketika mengetahui identitas asli suaminya yang seorang bos Mafia. Pelecahan dan pembunuhan sudah menjadi asupan sehari-hari, terlebih saat Senja mulai masuk ke dalam permainan "Serigala Vs Domba." Apa yang akan terjadi.

"...คุณมันเเห็นแก่ตัวที่จะเอาให้ได้ทุกอย่างในชีวิตนี้ ผู้หญิงบริสุทธิ์ก็จะเอา แม่ของลูกก็จะเอา เมียที่คอยปรนเปรอบนเตียงก็จะเอา!!!" -- "อุ้มรักสัญญาเถื่อน" โดย ลิขิตา นิยายแนวดราม่า ครอบครัว ปมความลับทับกันไปมา ไม่ต้องกลัวเครียด 🥰🥰 - ไม่เคยเผยแพร่ที่ไหน อ่านได้ที่เดียวที่ Goodnovel เท่านั้น #goodnovel #อุ้มรักสัญญาเถื่อน 🔞 คำเตือนสำหรับผู้อ่าน 🔞 เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น บริบทต่าง ๆ ล้วนสมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลหรือเหตุการณ์จริงใด ๆ ทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

Sehari sebelum tahun baru, demi tiga kali upah lembur, kedua orangtuaku meninggalkan aku sendirian di rumah. Aku pikir selama dua puluh tahun ini, mereka selalu begitu. Jadi tahun ini, aku tidak ingin kesepian melewati tahun baru seorang diri. Akhirnya aku membawa Siomay pergi mencari mereka. Namun aku tidak pernah menyangka, kedua orang tuaku yang sering bilang mencari nafkah untuk menghasilkan lebih banyak uang, justru aku memergoki mereka turun dari mobil mewah. Mereka merangkul seorang anak lelaki yang tampak seumuran denganku, masuk ke hotel bintang lima sambil bersenda gurau. “Ayah, Ibu, kalian meninggalkan Nia seorang diri di rumah, nggak masalah? Ibuku berkata dengan datar, “Nggak apa-apa, dia sudah terbiasa kok.” Ayahku berkata dengan acuh tak acuh, “Dia nggak bisa dibandingkan denganmu, kamu adalah buah hati kami.” Aku pun berbalik dan pergi. Mereka pura-pura miskin, untuk menipuku. Kali ini, aku juga tidak berharap ditemani mereka.

D'après le médecin, sans le nouveau traitement expérimental, il me restait seulement 72 heures à vivre. Mais la seule place pour ce traitement, Adrien Leroux l'a donnée à Éléna Lemoine. « Son insuffisance rénale est plus grave », a-t-il dit. J'ai hoché la tête, puis j'ai avalé les comprimés blancs qui allaient accélérer ma mort. Durant le temps qu'il me restait, j'ai fait beaucoup de choses. Au moment de signer, la main de l'avocat tremblait. « Vous voulez vraiment céder la totalité des actions ? Vingt milliards ? » J'ai répondu : « Oui. Donnez-les à Éléna. » Ma fille, Chloé, riait dans les bras d'Éléna : « Éléna m'a acheté une nouvelle robe ! » J'ai dit : « Elle te va bien. Il faudra bien l'écouter, d'accord ? » La galerie que j'avais fondée de mes propres mains porte désormais le nom d'Éléna. « Tu es magnifique, Camille », a-t-elle pleuré. J'ai dit : « Tu la géreras mieux que moi. » Même le fonds fiduciaire de mes parents, j'y ai renoncé. Et Adrien Leroux a enfin souri pour la première fois en toutes ces années. Un vrai sourire. « Camille, tu as changé. Tu n'es plus aussi agressive qu'avant. Tu es belle comme ça. » Oui. Moi, Camille, sur le point de mourir, je suis enfin devenue cette femme parfaite à leurs yeux - docile, généreuse, silencieuse. Le compte à rebours des 72 heures a commencé. Je me demande, à l'instant où mon cœur cessera de battre, qu'est-ce qu'ils retiendront de moi ? L'épouse exemplaire qui a enfin appris à lâcher prise, ou cette femme qui a choisi la mort comme ultime revanche ?

“...หนี้ชีวิต หนี้แค้น ที่เธอต้องยอมพลีกายชดใช้ให้เขา !” สำหรับเรื่อง “บ้านไร่ชายดุ” เป็นเรื่องราวของ เมย์ หญิงสาววัยแรกแย้ม ที่ต้องตกเป็นเชลยในกำมือซาตาน เพราะหนี้ชีวิตที่พ่อของเธอได้กระทำไว้กับครอบครัวของพ่อเลี้ยงพยัคฆ์ ! ซาตานในร่างเทพบุตร แม้เขาจะมีใบหน้าหล่อเหลาแต่กลับดุร้ายป่าเถื่อน ! เธอจะรอดพ้นจากน้ำมือซาตานไปได้อย่างไร ไปติดตามกันค่ะ

บัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน

เทียร์ถูกเพื่อนสนิทกับคนรักหักหลัง แต่เธอก็ยังทำเป็นเข้มแข็งแล้วไปงานแต่งของพวกเขาอย่างไม่ยี่หระ ท่ามกลางสายตาเห็นอกเห็นใจของทุกคน เธอดื่มจนเมามาย และตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของไรวินท์ หนึ่งในผู้บริหารหนุ่มสุดฮอทของบริษัท แต่เขากลับบอกเธอว่าไม่อะไรเกิดขึ้น ไม่รู้ว่าเพราะรู้สึกเสียหน้า หรือเป็นเพราะว่าเขามีเสน่ห์เกินต้าน เธอถึงได้ถามคำถามยัวยุเสือร้ายที่หลับใหลอยู่ให้ตื่นคืนมา ทำให้ชั่วคืนที่เธอน่าจะต้องนอนเศร้าเดียวดาย กลายเป็นค่ำคืนอันเร่าร้อนดุจเพลวเพลิง... เพียงชั่วคืน และเรื่องรักสุดวาบหวิวที่ทำให้หัวใจเร้าร้อน