song kang net worth

When Indigo Magtanggol was shunned by his parents, he seek solace with the socialite Beatrice Tan. Little did he know that a proposal awaits him in Fantasy Bar. He needs to marry Maddison Lee, a blind heiress to a billions worth of inheritance, when she reaches legal age in the condition that he will be untouchable. And so he complied. He trained and entered Foedus Corporation located at Agrianthropos City. A city wherein it's walls were fortified with enemies' blood who dare to cross Foedus members. She was almost abducted by Adan Evangelista, the man who wish to marry her but she didn't comply. Indigo's henchmen rescued her. He claimed Maddison as his ultimate prize, and her vast inheritance too. And they lived happily in the island with their beautiful family.

“Ipapalaglag mo ang anak natin?!” galit na sigaw ni Carcel sa'kin. “Pinirmahan ko na ang divorce paper 'di ba?! Kaya huwag kang mangialam sa gagawin ko, Carcel!" “Huwag mong idamay ang bata, Jett! Ipanganak mo lang iyan, at kami na ni Gia ang magpapalaki sa kanya!" "Ginag*go mo ba talaga ako, ha?!" tumutulo ang mga luha ko sa sakit. "Gusto mo ba talaga akong durugin nang buong-buo, Carcel? Hindi ba sapat na niloloko mo ako para sa kapatid ko na 'yon at sa anak niya, tapos ngayon gusto mo pang ipanganak ko ang anak natin para kayo na mag-alaga?!" "J-Jett, minahal kita. Pero si Gia na ang mas matimbang sa akin ngayon kaya---" "Kaya nga ipapa-abort ko na lang ang nasa sinapupunan ko! Para tuluyan nang maputol ang koneksyon ko sa'yo!" umiiyak kong sigaw at tumalikod. "No, Jett! Hindi ako papayag na may gawin kang masama sa bata!!" Nagmamadali akong tumakbo sa kalsada para tumawid sa takot na mahabol niya pa ako. "NOOO!! JEEETTT!!!" Subalit nanigas ako sa kinatatayuan nang may isang malaking truck ang malakas na bumusina. Nabulag ako ng ilaw niyon ngunit alam kong nasa harapan ko na ito. Sa pagkabigla ay pawang hinihintay ko na lamang na bumangga sa katawan ko ang truck. "JETT!!" mabilis akong tumilapon sa malamig na semento dahil sa kamay na tumulak sa akin, hindi ako ang nabangga ng truck.  Nanlalaki ang mga mata ko sa gulat nang makita si Carcel na gumulong-gulong sa kalsada kasabay nang pagkalat ng kanyang dugo. "CARCEL!!!" Na-comatose si Carcel sa loob ng limang taon, at nagising siyang may-amnesia. Nakalimutan niya si Gia, at ang pagmamahal sa akin lamang ang naaalala. Ngayon ay umaakto siyang parang hindi siya nagloko at halos magmakaawa sa akin na mahalin ko siyang muli kasama ng four-year-old naming anak na babae.

Si Samantha ay isang napakaganda at inosenteng babae, na may matagal nang kasintahan, na si Liam. Gayunpaman, biglang dinurog ni Liam ang kanyang puso, na naging dahilan upang gumuho at miserable ang kanyang mundo. Wala siyang kahit na anumang ideya kung bakit ginawa ito ni Liam sa kanya. Isang kasintahan na minsang nangako sa kanya at napalitan ng walang pakialam at walang puso. Ngunit nang magkrus muli ang kanilang landas, naadik na siya sa kanya. Bumaliktad ang mundo ng dalawa. Naging sobrang possessive niya sa kanya, na kahit isang kaibigan ni samantha na tumingin sa kanya na parang bihirang brilyante, magseselos siya. To the point na gusto na niyang ilibing lahat ng lalaking sumusulyap lang kay samantha. **** "Huwag kang magkakamali, kung ano ang akin ay akin lamang. Kaya kong gawin kahit anong gusto ko. Kung sino man ang gustong magnakaw sa aking pinakamamahal na babae ay dadaan sa galit na aking dadalhin." Galit niyang sabi.

Ang sarap siguro sa pakiramdam kung may malaman kang kapintasan doon sa taong kung umasta ay parang Diyos na bumaba sa lupa at alipin kung tratuhin ang mga tao sa paligid nito? But no, she felt the opposite way, it's a little disappointing when she found out the dirty little secret of her boss, Yuki Galvez pero walang ano't-ano'y siya pa ang tinanggal nito sa trabaho at inakusahan ng isang bagay na hinding-hindi niya magagawa, dahil hindi naman masama ang budhi niyang katulad nito. But then when karma strikes, and he found himself on the verge of losing everything he has and before she could exit the company; she found herself being drag in the trouble that she never thought she would put herself into or else he will take her with him in his fall. "It's either you marry me or you will have to deal with the consiquence of your drama. You have no idea what I'm capable of, If I lose this company, I'll promise to make your life miserable, because if I fall... I'll surely bring you with me."

Acquaintance Party and some students already at the center of the hall. Dahan-dahang tumingin si Leighton Wajeeh sa kanan niya kung nasaan ang isang babae. "Eun-ji... M-May I d-dance with you?" he stuttered. With a sweetest smile he's ever seen, the girl answered, "Sure, Waj!" Right after she accepted his hand, they then walked towards the center of the hall. "Alright, on my cue, wear your masquerade mask!" the host suddenly announced nung nakita niyang marami nang nasa gitna. Matapos nilang hinanda ang mask, the host then muttered, "Mask on! Music, maestro!" Romantic song then played as they wore their masks. Slowly, Leighton Wajeeh puts his hands on Nikolina Eun-ji's waist while she put hers on his shoulders. "E-Eun-ji, I..." sabi ni Leighton habang unti-unting tumingin sa labi ng babae. Leighton's heart pounded fast. He is wanting this moment to come. Eun-ji just stared at him. With that, he stared at her eyes... deeply. "I like y---" Ngunit, hindi niya natuloy ang kaniyang mga salita. Leighton's mouth gaped open and his eyes suddenly widened. Napaatras siya dahilan upang mapatigil sila sa pagsasayaw. This can't be... "Waj, what's wrong?" Eun-ji innocently asked. She tried to reach him ngunit umiwas si Leighton sa kaniya. His hands and lips trembled while still looking at the woman's face covered with mask, highlighting her eyes. Those eyes... Those eyes that brought him trauma for how many years... Similar to the eyes who killed his father!

Hindi ako nagkamali sa nakita ko, alam ko siya ‘yon. Hinding-hindi ako magkakamali pagdating sa kanya. “Daddy!” it was a heart melting voice who called me. “There you are!” I said as I carry my son. I can’t do anything; it pains me seeing her walk away. I want to ask how her life is going, if she has someone new, if it’s still me. I really wanted to hear her talk, see her smile, and met her eyes once again. “Babe? Let’s go,” A soft voice called me, Solange. I turned my gaze in her direction once again, but I lost her… again. Ang pakiramdam na pilit kayong pinaglalayo ng mga alon ay sobrang sakit. Animo’y protektado siya ng malalakas at matatayog na alon kaya hindi malapitan dahil pilit kang itinataboy nito papunta sa dalampasigan. She’s an ocean wave that I can’t keep, an ocean wave that I can only see and admire from afar. ‘Till next time…

"Wala kang pagpipilian kundi tanggapin ang alok ko, Estelle," sabi ni Raziel na namumula ang mga mata. Ang tanging hangad lang ni Lady Vienna ay makasama ang lalaking bida ng kuwento. Hanggang sa lumitaw ang isang salamangkero at inabot sa kanya ang isang libro isang araw. Ang libro pala ay naglalaman ng daloy ng kanyang buhay! Ipinagpalagay pa nga niya na siya ang pangunahing babae, ngunit siya ang kontrabida sa kuwento! Nang malaman niyang papatayin siya ng kontrabida, si Duke Raziel, sa edad na 22, ginagawa niya ang lahat para maiwasan ito! Lumapit siya sa kontrabida at nalaman ang sikreto nito, na naging dahilan upang imungkahi niya sa kanya ang isang kontrata ng kasal kapag natuklasan niya ang katotohanan tungkol sa aktwal na katangian ng lalaking lead. Sa karamihan ng mga kuwento, ang mga kontrabida ay pinapatay, ang lalaki at babae ay nagpakasal, at sila ay nabubuhay nang maligaya magpakailanman; gayunpaman, tinututulan ni Lady Vienna "Estelle" Thaleia Xaviera ang pattern na ito. It’s up to Vienna na pigilan ang mga pagkalason, pagbabanta sa kamatayan, pagkakanulo, at pagpatay na mangyari bilang resulta ng aklat. "Mas mabuting magmahal ng kontrabida dahil alam naming gagawin niya ang lahat para sa iyo. Ang bida, sa kabilang banda, ay handang isuko ang iyong buhay para sa ikabubuti ng lahat.”

I am just an ordinary woman who are used to not be valued because I am not suited to be with a rich man. It is unfair and I am hurt. There's no status in life when it comes to love but it's different now because the poor are just for the poor and the rich are for their fellow rich. When my ex-boyfriend and I broke up hindi na ako muling pumasok sa isang relasyon, na trauma na ako. Akala ko pwede ang isang tulad kong mahirap para sa kanya na isang mayaman pero akala ko lang pala iyon dahil ang mahirap na isang tulad ko ay malabo na mapunta sa isang mayaman na katulad niya. One thing that I want in life is to be loved by the person I love and see my worth even though I am a simple woman and I have a simple life. Unexpectedly, Kenzo Juaquin Marasigan came into my life. A freaking hot police man, a rich and heir of M&K Citi Hardware na may lihim na pagmamahal sa'kin matagal na panahon na. But what if he knows my true identity he will still love me as I am or he will only love me because of my true status in life?

She was a poison to him, so she pushed the chance to run away with him and be happy just what they have planned. She knows that she is pregnant at the moment but she doesn't want to be selfish by keeping him. Years later and his back. but their past made him a totally different person. he got a woman at his back and a successful career on his side. Seeing him happy made her thought that every sacrifices was worth it. He became cruel to her and she gladly accepted it because she loves him. But what if he found out that he has twins with her, will he be the same this time?

Kahihiyan, malas, pagkakamali, bastarda, palamunin, inggrata. All those words are embedded in my mind, and in my soul. Bawat araw ng buhay ko, wala ni isang sandali na hindi pinaalala sa'kin ng pamilya ko na pagkakamali lang ako. I feel so alone. I feel neglected. Nandidiri ako sa sarili ko sa katotohanang bunga ako ng kasalanan. Pakiramdam ko, hindi ko karapatang mabuhay. But then he came. He made feel that I'm worth it, I'm worth loving. He made me feel beautiful. Just like the pictures he takes...picturesque. And it’s too late before I realize that it was all just for show.