Tootsie Guevara Mahal Ka Sa Akin

"Baby... please don't do this to me! We can fix it! Just please! please don't do this" I beg to him while his packing his things. "I'm sorry Sandra... but I can't.  I can't spend my life to you anymore. Don't make this hard to us, just let me go." He said without any expression to his face. " A-are you leaving me because she's back? Are you  going to throw everything we've been through,  for the fast four years of our marriage? Just b-because.... just because your first love came back? You're throwing me out because of her? " Pagtatanong ko sa mahinahong boses at habang pinapatatag ang sarili ko na 'wag mag- breakdown sa sagot na maririrnig ko mula sakaniya. Tumigil siya sa pag-iimpake at tumingin sa akin ng deretso na halos ikatumba ko. "Yes. Everyone said she's already dead, everyone lied to me. Everyone fool me! I wouldn't marry you if i just known she's still alive. I'm sorry... Sandra I hope you understand." Saad niya. Hindi ko man lang siya nakitaan ng pagsisisi o kahit awa man lang para sa akin para sa nagawa niya. Tang*na! ginawa niya akong rebound. Natawa ako sa mga sinabi niya, puno ng galit at sakit akong tumitig sa kniya at mapait na ngumiti. "So all this time I am just your rebound? all this time pinaniwala mo akong mahal mo ako ! Pinaniwalaan ko lahat ng mga sinabi mo, pinakita at pinaramdam mo, pati mga pangako mong hindi naman pala para talaga sakin! "Wala kang puso Jiro, hindi ka makatao... Pinag-sisisihan kong nakilala kita at nagtiwala ako sa'yo... at lalong pinag-sisisihan kong ikaw pa ang minahal ko."     Saad ko na punong-puno ng galit ngunit sa mahinahong boses at walang emosyong mga matang nakatitig sa kaniya.

Veronica is an intern who join a company outing. Sa kagustuhan niyang makilala pa ang kasamahan, sumama siya sa isang kasiyahan ngunit ang kasiyahang iyon ay magdudulot ng malaking pagbabago sa kan'yang buhay. At ang kaunting alak na 'yon ang nagpalimot sa kan'ya sa reyalidad. After two months Veronica discovered that she was a pregnant. Ang isang gabi ay nagbunga na hindi niya matatakasan. Paano niya matatakasan ang daddy ng kan'yang mga anak kung magkawangis ang mga mukha nito. "Hindi ka pwedeng mag resign, Veronica, lalo na't hindi mo pwedeng ilayo sa akin ang mga anak ko???

Hayami Wavyon, isang babaeng pursigidong mapansin ng kababatang si Grayson Xavier. Lingid sa kaalaman ng dalaga na matagal na siya nitong gusto ngunit pinapangunahan lamang ito ng kaba. Simon Florez, siya ang matalik na kaibigan ng dalaga. Handa nitong gawin ang lahat para sa mahal na kaibigan kahit siya pa man ang mawalan. Sino ang pipiliin? Ang lalaking hindi ka iniwan simula umpisa? O ang lalaking unang nagpatibok ng puso niya?

“Maaari ko bang isangla muna sa iyo ang kwintas na ito kasama ng singsing ng aking mommy?” Anya ng pitong taong gulang na batang babae sa isang lalaki na nakapikit habang nakasandig ang ulo sa sandalan ng upuan sa isang waiting area ng hospital. Seryosong tumitig ang 20 years old na binata sa isang munting bata sa kan’yang harapan. “Alam ba ng mommy mo na isinasangla mo ang ang wedding ring niya?” Seryosong tanong na hindi maalis ang tingin sa mala anghel na mukha ng bata. “Ang sabi ng doctor ay kailangang maoperahan si mommy, pero wala akong pera, hindi mo naman siguro ipapaalam kahit kanino na sinangla ko ito sayo, di’ba?” Malungkot na sagot nito, bago matapang na sinalubong ng batang babae ang mga mata ng lalaki. “Paano kung kukunin ko ‘yan, paano mo ito matutubos sa akin? Hindi ako tumatanggap ng pera.” Seryosong pahayag ng lalaki. Saglit na nag-isip ang bata na wari mo’y naguluhan. “Kukunin ko ‘yan at sasagutin ko ang operasyon ng mommy mo pero sa isang kondisyon, magiging akin ka at pagtuntong mo sa tamang edad ay ikakasal ka sa akin. Kung hindi ka tutupad ay hindi ko babalik sayo ang kwintas at ang singsing ng mommy mo.” “Pumapayag po ako.” Inosenteng sagot nito. ————— Isang batang babae ang nakipagkasundo sa nag-iisang tagapagmana ng pamilyang Smith, si HARRIS SMITH. No read, no write at mangmang sa lahat ng bagay ‘yan si ZAHARIA LYNCH. Isang simpleng dalaga na sinamantala ang kainosentihan ng mga taong itinuturing niyang pamilya. Paano magkakaroon ng katuparan ang kasunduan ng dalawa kung sa apat na sulok ng kwarto umiikot ang mundo ni Zaharia?

Hindi matatawaran ang saya na aking nararamdaman ng sabihin niyang gusto niya akong maging girlfriend. Gustong-gusto ko siyang yakapin, pero umiiwas siya. Lahat ginawa ko para maging masaya siya sa akin pero kulang pa rin, dahil niloloko niya lang ako. Para sa kanya ang isang pangit na katulad ko ay walang karapatan sa kanyang pagmamahal -CHARLOTTE Hindi ako makapaniwala ng makita siyang muli. Ibang-iba na siya sa dati gusto ko siyang yakapin at sabihin na miss ko siya pero hindi ko magawa dahil hindi na ako ang lalaking mahal niya- ISAIAH

Asawa ko siya pero hindi ko siya matawag na akin dahil may nagmamay-ari na ng puso niya. Gusto kung ipaglaban ang pagmamahal ko para sa kan'ya dahil mahal ko siya at asawa ko siya. Subalit ang hirap ipaglaban ng taong kahit kailan hindi nakita ang halaga mo dahil para sa kan'ya ikaw ang sumira ng buhay niya. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magpapakatanga sa pagmamahal ko para sa kan'ya. Asawa niya lang ako sa papel pero hindi sa puso niya. I am Isla Madison Buenaventura Alcantara the UNWANTED WIFE.

"Buong akala ko sa pelikula at libro lang nangyayari ang sapilitan kang ipakasal sa taong hindi mo mahal, malala pa ay hindi mo kilala... pero ngayon, hindi ko lubos matanggap dahil ikakasal na ako... hindi sa taong mahal ko kundi sa isang lalaking napakalayo sa pinapangarap kong maging asawa. Isang taong may pusong bato! Pero mas masakit pa rin para sa akin ang ibayad ako ng aking ama!" -ZOE > > > > Zoe Reyes' life turned upside down the moment she found out that her known father, whom she used to love used her as collateral for his debt. She has to marry the man she never once met, a cold-hearted man, and just like her, he was enmeshed to marry her. She doesn't love the man for she already had someone in her heart but she was forced accept the marriage for the sake of his father's sanctuary. Whether they like it or not, they had to face the altar together, and in the end, they made a VOW OF HATE!

"Hello Bestie.. Kumusta?" sagot ni Roldan sa kabilang linya. "Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya" habol ang hininga na sagot ni Carissa. "Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita" natataranta na sagot ni Roldan. Humihikbi na sumagot si Carissa " Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit...... Sakit.." sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita. "Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita diyan promise.. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha. " Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita." halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito. "Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse." wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive. Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga. Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap. Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay-ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito. Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa . Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital.

Kylee Nicole Montenegro, ako 'yun. Labing-walong taong gulang na at malapit ng mag-kolehiyo. Hindi na ako nagho-homeschool; malapit na akong maging normal na estudyante, tulad ng pangako ni Dad. Homeschooled ako mula nung ako'y limang taon dahil sa isang aksidente. Madalas sabihin ng mga tao na marami daw nangyari sa buhay ko noong bata ako, pero isang bagay lang ang matandaan ko — isang panyo. Isang hindi kakilalang bata ang nagbigay sa akin nito, at hindi ko alam ang pangalan niya. Malamang, hindi ko na siya makikilala matapos ang maraming taon, pero umaasa ako na isang araw ay makakita ako sa kanya para magpasalamat. Ang hindi kakilalang ito ang tumulong sa akin nang mawala ako sa mall. Naalala ko ang bahagi ng pangyayari, pero hindi lahat. Napapangiti ako nang hindi ko namamalay. Pagkatapos kong lumabas ng banyo, napansin ko ulit ang panyo at ngumiti. Mukhang may kaunting paghanga ako sa taong nagbigay nito sa akin. Ilang taon na itong nasa akin at hindi ko pa ito nalalabhan. May nakasulat ding salitang "TRIST" dito. Iniisip ko kung pangalan ba ito. Nagtango na lang ako dahil wala akong alam. Nahulog sa malalim na iniisip, isang katok sa pinto ang bumalik sa akin sa realidad. "PUPUNTA NA!" sigaw ko nang marinig ko si Ate Lena na nagpapaalam na ang almusal ay handa na. Isinilid ko ulit ang panyo sa aparador, may kakaibang tanong pa rin sa aking isipan. SINO KA?

Sino siya? Will, siya lang naman ang lalaking nagpabaliw sa akin ng ganito. Kilala nila ako bilang isang inosenteng babae and that's true. Ayaw kong makarinig ng mga malalaswang bagay galing sa kahit sino.. kahit sa best friend ko na kilalang playgirl. Pero noong nakilala ko siya, doon ko natutunan lahat ang natutunan ng best friend ko. Halos lahat ng bagay binigyan ko ng meaning. Naging dirty minded ako dahil sa kanya. Pero iyun ang gusto ko, iyung ang ginusto ko, doon ko siya nakilala so bakit ako mag pabebe? Mahal ko siya at hindi ako mag rereklamo kong ano man ang nagawa niya sa akin. Masaya ako dahil sa kanya ko natutunan lahat. I don't care what they say. I don't care if magagalit ang best friend ko. Pero hindi siya nagalit sa akin kundi sa lalaking mahal ko. Super protective and that's fine with me. Until everyone's know. I'm a model and he's a billionaire. They say, hindi ako nababagay sa kanya. They say, hihilain ko lang siya pababa. Hindi ako kagaya ng best friend ko na palaban. I'm sensitive so after hearing those words from his supporters, it's hurt a lot and I left him. Yes, I left him for my peace of mind. I don't deserve him. Ang bilis ko lang siyang iwan. Deserve niya ang babaeng hindi siya iiwan para sa sarili niya, gaya ng ginawa ko. But can I stay? Why? Cause I love him.