Under The Oak Tree Ch 17

"Sierraaaaa… oh sieerrrraaa… where are you??? Enough of your hide and seek already. You should come out so we will play my favorite game." I heard that masculine voice again and I froze into my place. I looked at the girl who had saved me. She was shivering with fear. "No, he is here. We need to hide. If he sought us, he would play his games again. We need to hide." She whispered and jumped inside the tree. The log of the tree was very big. And with the big hole, Sierra was able to hide inside its log. I also jumped into the tree and hid myself from that devil. His voice was more scary than the demons. I have not seen his face ever. But I could imagine his demonic face with the scary voice he had. "Don't worry, Sierra. The angels are coming. They will rescue you."

My father found me too rebellious, so he gave me to Marco, tasking him with making a lady out of me. To the outside world, Macro was the ruthless boss to a Mafia empire, but to me, he was just a man with a perpetually stern face. I tried everything to defy him. I smashed his car. Then I swapped his PPT for the lowbrow stand-up he hated most. And he opened it during a company meeting. Yet, every rebellion ended the same. He cornered me, his massive frame dominating mine on the silk sheets of his king-sized bed, the polished oak of his desk, or the leather confines of the car's backseat. His hot skin against mine, his fingers tracing fire along my curves. He moved with a primal hunger that left me breathless. My body arched in unwilling ecstasy, in a dance of punishing pleasure, until my fight dissolved into moans, my will shattered under his relentless claim. I fell for him hard, convinced this was love, and he was the beacon of my dark world. But the truth shattered me: it was all a calculated game to tame me, to stop my war with my sister Karen. My guiding light went out, or maybe it never existed at all. So I became a good girl. I stopped fighting back. He thought he had me tamed, chained to his will. But in the end, I slipped free, leaving him alone with his shattered heart.

Lived her life and trained on an island detached from the world. Ariadne is sent on a task to kill the most influential Alpha as an assassin. Oak Borough is not any random city and woods she has been to, the only thing Ariadne cares about is her freedom and power. This time something strange will happen to her as she meets Alpha Henry. Will it change her direction or could she be able to handle it? Will she find a mate? This is a story of evolution. An Alpha in his far away Abyss controls the outside world as these trained Beta kill.

“I’m scared,” I mumbled, standing in front of my mate as we stayed under the tree in the darkness. “You don’t need to be scared, mate; you are mine,” he hissed, grabbing onto my waist. I swallowed hard, my heart beating loudly. I stared into the eyes of my mate; he was angry at our situation.  “But I am his bride.” Valeria is the firstborn daughter of Down South Pack, married off to Alpha Adrain of Midnight Pack. Valeria has never received love in her life, her little sister has always been favoured above her. Married to one of the biggest alphas, Valeria knew her hopes of ever finding her mate were over. Until Alpha Damien came bursting into her life. Claiming another Alpha’s mate was prohibited, especially an Alpha of title stuck in between two Alpha males and enemies, Valeria was confused.  Would her mate go through all the odds of having her? Or would their enemy conquer them?

Chérifa, orpheline de mère dès le bas âge, sera élevée par sa belle-mère. Elle va passer son adolescence entre mensonge, favoritisme, maltraitance jusqu'à ce que....

สาววัย17 ปี ถูกขายแปลกหน้าข่มขืนจนท้องลูกแฝดอัจฉริยะทั้งห้า โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อของเด็กนั้นคือผู้ใด

ชีวิตก่อนถูกแผนร้ายทำให้พลัดพรากจากสามี ลูกสาวที่คลอดไม่ได้เลี้ยงดู ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งตอนอายุ 17ปี ตอนถูกส่งไปชนบท เธอจะกลับมาแก้แค้นและเปลี่ยนชะตาร้าย กลับมาเกี้ยวพาสามีให้มารักกันอีกครั้ง

ดาวถูกพ่อไล่ออกจากบ้านเพราะเมียใหม่ของพ่อทำให้ปัญหากันปากเสียงกันมาตลอด ตั้งแต่เธออายุ 17 เธอต้องทำงานอย่างหนักเพื่อส่งตัวเองเรียนจนจบกระทั่งได้มาทำงากับทศราช ประธานบริษัทผู้ที่มีโลกส่วนตัวสูงดูเข้าถึงได้ยากแต่จริง ๆ แล้วกลับมีจิตใจดีคอยช่วยเหลือเธอตลอด ความสัมพันธ์เกิดขึ้นจากการใกล้ชิดทั้งสองช่วยกันพัฒนาธุรกิจและความสัมพันธ์ไปด้วยกันอย่างดีแต่ระหว่างทางกลับมีอุปสรรคมากมายรายล้อมอยู่เต็มไปหมด

ในลมหายใจสุดท้ายของชีวิตวัย 35 ปี ‘ซูเยว่ซิน’ ได้ตระหนักว่าการถูกครอบครัวที่แท้จริงรับกลับไปดูแลนั้นคือจุดเริ่มต้นของโศกนาฏกรรมทั้งหมด เธอถูกสลับตัวไปเมื่อแรกเกิด เติบโตอย่างยากลำบากแต่เปี่ยมสุขกับครอบครัวชาวนา ก่อนจะถูกพรากไปสู่คฤหาสน์ของตระกูลซูผู้ให้กำเนิด ที่นั่นเธอไม่ได้พบกับความรัก แต่กลับถูก ‘ซูเหม่ยลี่’ ลูกสาวตัวร้ายที่เติบโตมาในฐานะคุณหนูคอยกดขี่ข่มเหง จนสุดท้ายถูกใส่ร้ายและทอดทิ้งให้ตายอย่างโดดเดี่ยว แต่แล้วสวรรค์กลับมีตา ทำให้เยว่ซินได้ย้อนเวลากลับมาในร่างวัย 17 ปี ซึ่งเป็นหนึ่งวันก่อนที่ตระกูลซูจะมารับตัว! ครั้งนี้เธอจะไม่เลือกเส้นทางเดิมอีกต่อไป เยว่ซินจึงปฏิเสธสายเลือดอย่างเด็ดขาด ประกาศตัดความสัมพันธ์กับตระกูลเศรษฐี และเลือกที่จะอยู่กับครอบครัวหลินผู้ยากจนแต่รักเธอสุดหัวใจ

*Excerpt from a small excerpt: Shophia Marin ran as fast as she could to escape the large mansion. Running a long distance, he probably couldn't catch up, she turned her head to see that the mansion was no longer there, so she took a break under the tree. System, is Ralius still chasing me? [ Host, stop chasing but... ] But what? [But when people ran out of here, it pissed him off... the host made him black... he was right behind the host] Huh!!! "Shophia Marin, I'm too far from the villa to run away to relax." - Ralius lifted Marin's chin and forced her to lean against the tree trunk to support her head with her hands, dark eyes looking at her. The black male villain is terrible, the system saves me. [Sorry host I can't help] "You are becoming more and more intelligent, next time I will monitor you." - Ralius carried Marin on his shoulder and returned to the mansion. "Forgive me, I don't want to be here." - Don't trust this useless system in the first place.