Vol 5

彼氏の従姉が離婚後、彼の家に居候し始めた。 妊娠していて、5歳の子供まで連れてやってきた。 彼女は当然のように彼氏を自分の支えだと思い込み、私に敵意を向ける。 「いとこを奪った女」と見なして不満たらたらだ。 あるホームパーティーのとき、彼女の息子が飲み物を私にぶちまけ、叫んだ。 「僕のパパを奪わないで！」

Cinq ans après leur mariage, Sorrel a évoqué pour la troisième fois son projet d’emmener Héloïse, sa maîtresse, vivre à l’étranger. Maeva a posé les plats qu’elle avait soigneusement préparés, et, lui a demandé d’une voix calme : « Pourquoi veux-tu partir avec elle ? » Sorrel lui a répondu sans détour : « Je ne veux plus te cacher la vérité. Loïse habite à côté, dans le quartier d’en face. Elle m’a accompagné pendant neuf ans. Je lui dois beaucoup. Et cette fois, il faut qu’elle vienne avec nous à l’étranger. » Maeva n’a pas pleuré cette fois. Elle a simplement réservé un billet pour Héloïse. Sorrel a cru qu’elle avait enfin accepté la situation. Le jour du départ, après avoir vu Sorrel et Héloïse embarquer, Maeva a pris un vol pour rejoindre ses parents.

เมื่อนางร้ายในละคร ถูกเพื่อนสนิทในชีวิตจริงหักหลัง แย่งผู้ชายที่เธอรักไป อีกทั้งเพื่อนคนนั้นยังมาเป็นนางเอกละครเรื่องเดียวกับเธอ นินิว>>หลังจากที่แพ้จนหมดรูปและหายตัวไปจากวงการนาน 5 เดือน เธอก็กลับมาเล่นละครอีกครั้ง และได้เล่นละครเรื่องเดียวกับเพื่อนสนิทคนดี คนเดิมที่หักหลังเธอ ออสติน>>คาสโนว่าตัวพ่อ ตัวแปรสำคัญของเกมส์แก้แค้นนี้ เขาคืออดีตเพื่อนสมัยมัธยมที่โดนคนเป็นพ่อดัดนิสัย ส่งไปเรียนต่อเมืองนอกตั้งแต่ยังไม่จบมัธยมปลาย โมนา>>เธอคือนางเอกในละคร แต่เป็นนางร้ายในชีวิตจริง พอได้เจอหน้ากับออสตินและรู้ว่าเขาคือสปอนเซอร์รายใหญ่ของละครเรื่องใหม่ที่เธอเล่น เลยอยากสานต่อความสัมพันธ์เพื่อเป็นบันไดให้เธอขึ้นไปยืนจุดสูงสุดได้อย่างสมบูรณ์แบบ

Chio Ghabila Alcoreza, daughter of the governor, is used to live her life away from her father. Halos kamuhian na ng sariling pamilya dahil sa mga isyung nakadikit na sa pangalan niya. They painted her as a girl who bedded men out of lust. As a skilled baker, her tita sent her to Priacosta to handle Rouseau. It is not her home, she believed. Ang kagustuhan niyang maging abogado ay naglaho dahil sa responsibilidad at buhay na naghihintay sa kanya sa Priacosta. Paano na kaya kung ang inaakalang kalmado at payapang buhay ay aanurin ng mga alon sa dagat sa sandaling makilala niya si Weino Miscreant Zaldego? Will the rebellious and stubborn marchioness of Priacosta tame the arrogant and snobbish young Zaldego? Kakalma kaya ang dagat kasabay ng pagtatago ng araw sa likod ng mga alon? Because when it is Priacosta, she makes the rules. Amiche Series #5

กลับมาพบกันอีกครั้งด้วยนิยายเรื่องใหม่ แนวนิยายรักดราม่า โรแมนติก #ไม่มีนอกกาย #ไม่มีนอกใจ #รักเก่ารีเทริ์น กลับมาเจอกันอีกครั้งหลังจากที่ได้ห่างหายแยกย้ายกันไปคนละทางนานถึง5ปี เพราะด้วยเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ทั้งคู่ต้องเลิกรากัน พระเอกที่ไม่เคยลืมนางเอกได้เลยแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว ถึงแม้จะเลิกรากันไปนานแล้วก็ตาม เขาพยายามตามหาเธอไปทุกหนแห่งแทบจะพลิกแผ่นดินหา จนกระทั่งวันนี้เธอและเขาก็ได้กลับมาเจอกันดั่งใจหวังอีกครั้งแต่ทุกอย่างกลับไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...จากที่รักกลายเป็นเกลียด แน่นอนว่าครั้งนี้เขาจะขอแก้ตัว แก้ไขทุกสิ่งทุกอย่างในสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไปจนทำให้เธอต้องเสียใจหนักมากและหนีจากไปทั้งน้ำตาพร้อมกับลูกในท้องซึ่งเขาไม่เคยรู้ว่ามาก่อนว่ามี และขอทวงคืนเธอและลูกกลับมา 👉สปอยค่ะว่าพระเอกดุ หึงโหด แต่คลั่งรัก ตามราวีง้อเมียไม่เลิกจนกว่าเธอจะให้อภัย แต่จะมีฉากเรียกน้ำตาแน่นอนค่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ต่อไปนี้เรื่องราวจะเป็นอย่างไรโปรดมาติดตามไปด้วยกันนะคะ ฝากเป็นกำลังใจให้นักเขียนคนนี้ด้วยก๊าบ🫶🏻

Renita mengetahui fakta bahwa kekasih yang selama 5 tahun menjalin hubungan dengannya telah selingkuh. Lebih mengejutkan lagi kekasihnya itu selingkuh dengan ibu tirinya. Ayah kandung Renita tidak bisa menerima itu dan mengalami sakit jantung. Dengan keterputusaan, Renita menyewa seorang pengamen jalanan untuk menghiburnya. Aldo Pratama pria arrogant dan menyebalkan di kantor. Dalam pertemuan keduanya mereka tidak saling mengenal. Aldo selalu membuat diri Rere kesal saat bekerja di kantor. Aldo mempunyai calon istri bernama Celine. Di saat itu Aldo mulai tertarik kepada Rere dan si kecil Kenan. Lalu bagaimana Aldo akan menghadapi kisah cinta di antara mereka.

Le froid la mordait jusqu’à l’os. Ses pieds nus s’enfonçaient dans la neige épaisse, déchirée ici et là par des racines mortes. Le vent hurlait à travers les sapins, semblable à un chant ancien, sauvage et indomptable. Bella courait. Sans savoir où elle allait. Sans regarder derrière. Elle n’avait pas le droit de se retourner. Pas maintenant qu'elle avait réussi . Ses poumons brûlaient. Ses bras étaient couverts d’égratignures. Son corps tremblait violemment, aussi bien de douleur que de peur. Une partie d’elle ne croyait pas encore à sa propre fuite. L’autre, plus sauvage, refusait de mourir sans avoir tenté une dernière fois de s’échapper de cet enfer dans lequel elle a vécu ces dernières années Elle avait attendu ce moment depuis si longtemps. Éric n’était pas là. Parti en voyage d’affaires. Un autre mensonge probablement il est tellement doué pour sa . Mais ses gardes du corps, eux, étaient bien là. Fidèles. Cruels. Insensibles à ses supplications , impitoyables . Pourtant, cette nuit-là, elle avait réussi. Maintenant, elle ne savait plus depuis combien d’heures elle courait. Ses souvenirs se brouillaient. Elle avait pris un train clandestinement, traversé des forêts, volé de la nourriture dans des stations-service... Et puis, elle avait suivi les montagnes. Le nord. Toujours plus au nord. Jusqu’à ce que la civilisation disparaisse. Un silence surnaturel régnait ici. Pas de réseau. Pas d’humains. Juste des kilomètres de forêts enneigées, de vallées perdues et de ruines oubliées juste ce dont elle avait besoin elle était sur qu'ici il ne la retrouvera jamais . Bella avait marché jusqu’à ce que ses jambes menacent de lâcher. Et c’est là qu’elle l’avait vue : une vieille maison abandonnée, à moitié effondrée, perdue au milieu d’une clairière glaciale.

原因は、5歳の娘のせいで夫が愛人を空港に迎えに行くのが遅れた事だった。 苛立った夫が娘を別荘の排水溝に追いやったのだ。 囲われた壁の内側から、かすかに娘の助けを呼ぶ声が聞こえる。 娘を助けようと、必死で壁を壊そうとする私を、夫は地面に突き倒した。 手の傷口から流れる血が、愛人のために用意した花束を濡らし、それを見て青柳聡（あおやぎ さとし）は吐き捨てるように言った。 「ただの家政婦であるお前に、母親面をして家の事に口出しする権利があると思うか？ あの時、お前が俺を誘惑して妊娠し、俺に結婚を迫らなければ、俺は普通に真美と出会えていた筈なんだ。真美にこんな惨めな思いをさせる事だってなかっただろう？」 一瞬、頭の中が真っ白になり、私は信じられない気持ちで聡を見つめた。 彼は藤野真美（ふじの まみ）の手をとり、彼女の娘を胸に抱きよせ、「君達への償いは、必ず果たすよ」と言った。 その後、藤野真美の娘は聡の胸に顔をうずめながら、誇らしげに彼を「パパ」と呼んだ。 私に抱かれた娘の身体はすっかり冷たくなっていて、もう口をきくことができなくなっていた。聡さん、お望み通り、私はあなたの妻をやめる。 ……

Ako si John. Dalawampu't dalawang taong gulang. Kasalukuyan akong nagtratrabaho bilang isang Nurse. Isang taon pa lamang akong naninirahan dito mula nang kunin ako ni Uncle Robert. Siya ang nagpa-aral sa akin mula Highschool hanggang Kolehiyo ko kaya malaki ang utang na loob ko sa aking Uncle. Ang mga magulang ko kasi ay isang hamak na magsasaka lamang sa aming probinsya. Kaya naman ang kapatid ng Papa ko na si Uncle Robert ang nag-alok na pag-aralin ako dahil nakakaluwag naman ito sa buhay. Isang Pulis si Uncle dito sa Maynila. Mayroon siyang asawa na si Auntie Mabeth at mayroon na rin silang anak. Aaminin ko, isa akong bakla. At alam iyon ni Uncle dahil noong bata palang ay nakitaan na nila ako ng pagiging mahinhin. Hindi naging handlang iyon kay Uncle para hindi ako pagtapusin ng pag-aaral. Nasa edad trenta'y singko na si Uncle Robert. Pero makikita mo parin ang kakisigan nito kahit na nasa ganoong edad na siya. Matipuno si Uncle. Ang baitang nito ay nasa 5'10" kumpara sa akin na nasa 5'5" lamang. Malaki ang katawan nito dahil kailangan niya iyon dahil sa uri ng kanyang propesyon. Aaminin kong may pagtingin ako sa aking Uncle. Alam kong mali ito, pero hindi ko lang talaga maiwasan na pagnasaan siya sa tuwing makikita itong hubad kapag inaayos ang kanyang sasakyan. O, kapag nakasuot ito ng kanyang uniporme at bumabakat ang batutang tinatago nito. Pero nitong mga nakaraang araw, nag-iba lalo ang tingin ko sa kanya nang umalis si Auntie Mabeth para mangibang-bansa. Mas lalo akong nagkaroon ng pagnanasa sa Uncle ko. Mas naging malawak at mapusok ang imahinasyong binubuo ko sa tuwing makikita ko si Uncle. Sa mga sandaling ito, hindi ko alam kung hanggang saan aabot ang pagnanasa ko sa aking Tiyuhin.

Darah, keringat bahkan air mata selalu menghantui dirinya. Gio Valkyrie merupakan seorang dokter kejiwaan dirinya bermimpi bertemu dengan seseorang semakin lama semakin jelas dalam setiap nafasnya terasa begitu nyata. Kisah yang terjadi 5 tahun yang lalu ketika dirinya masih seorang murid SMA tidak akan pernah terlupakan bagaikan kutukan yang datang kehadapannya. Seorang detektif bernama Alison Benedict dirinya terobsesi untuk menyelidiki kasus yang seperti kutukan dan diduga penyebab dari kematian. Akankah dirinya bekerja sama untuk menghentikan kutukan tersebut? ataukah ada sesuatu yang sangat menarik?