Whale Island Hxh

He was tricked into the Lone Wolf’s den and fell into a silver trap. The trap was filled with countless silver nails that burned into his wounds. He had a chance to survive—even if he would lose his Inner Wolf, at least his life could be saved, as long as he could be treated by the healer. But my Alpha husband, Anthony, the noble leader of the wolf pack, took the only healer away, giving him to his white moonlight son, Lucas, to treat his wounds. Meanwhile, our son, in the treatment room next door, could not heal from the silver-inflicted wounds. His blood flowed continuously until his golden wolf eyes lost all their light. I mentally reached out to Anthony, begging him to let me see our son one last time, but in the eyes of that high-and-mighty Alpha, there was nothing but disgust for our child. "Your son is truly ‘exceptional’—weak like a pup, yet he dared to enter the Lone Wolf’s den!" "Lucas nearly got pierced by a silver blade trying to save him! And what did your son do? He ran away without a second thought!" "I will not acknowledge such a cowardly bloodline! From this day on, his right to inherit is revoked!" After he spoke, he severed the mental link. My blood froze in my veins. In that moment, my dying cub shared his memories with me— I saw Lucas drive the silver nails into his own palm. I saw him turn and flee when the Lone Wolf attacked, while my child, despite trembling in pain, chose to fight the Lone Wolf to protect the pack. Until the very end, he fulfilled the duty of an Alpha’s son. And Anthony dares to say he is unworthy of the “Alpha bloodline”? That night, the moonlight over the wolf territory turned crimson. Anthony, you will soon realize— It wasn’t just my son’s flesh that was pierced by silver, but your prejudice as well! Your prejudice killed your own child.

Ça faisait sept ans que j'étais avec André Gaudreau, mon fiancé, chirurgien. On avait organisé 66 mariages, mais à chaque fois, il avait tout annulé à cause de Célia Allard. La première fois, Célia avait fait une erreur de dosage à un patient. Il m'avait dit d'attendre son retour. Je l'avais attendu toute la journée. La deuxième fois, Célia était tombée dans sa douche. On était sur le point d'échanger les alliances, mais il était parti sans hésiter, me laissant face aux rires des invités. On avait enchaîné 65 cérémonies. À chaque fois, Célia trouvait une excuse pour le faire partir. La 65e fois ? Son chien était soi-disant mourant, et elle menaçait de se suicider. Ma mère avait failli faire une crise cardiaque de rage. Mais rien n'avait retenu André... Après, il était venu s'excuser à genoux. Il disait qu'il avait juste pitié pour Célia, parce qu'elle était orpheline. Que moi, j'étais la seule qu'il aimait vraiment. Je lui avais donné une dernière chance. Il m'avait encore déçue. J'ai définitivement tiré un trait et ai quitté André pour rejoindre une ONG médicale. « Désormais, inutile qu'on se revoie », me suis-je dit.

Di hari pernikahan, tunanganku malah kabur dan menikahi adikku. Di tengah rasa malu di depan semua orang, tiba-tiba William berlutut di hadapanku, meminta aku menikah dengannya. Di kota ini, tak ada yang tidak mengenal William, bujangan emas yang terkenal, idaman semua wanita lajang. Namun, justru dia yang memakaikan cincin di jariku dan menyatakan cinta, “Aku selalu mencintaimu diam-diam. Terima kasih pada takdir karena memberiku kesempatan untuk menghabiskan sisa hidupku bersamamu.” Kami pun menikah. Dia selalu memperlakukanku dengan sangat baik dan semua orang tahu bahwa William tidak akan mencintai siapapun selain aku. Hingga di tahun ketujuh pernikahan kami, aku tak sengaja masuk ke studio lukisnya. Di sana, ada ribuan lukisan Ivy, adikku. Setiap lukisan itu bagaikan pernyataan cinta yang lembut darinya untuk Ivy. Pria yang kucintai itu bahkan pernah berdoa dengan sungguh-sungguh: asal Ivy bisa bahagia, aku rela mengorbankan segalanya, termasuk nyawaku. Ternyata cinta selama tujuh tahun hanya sebuah kebohongan. Sejak awal, yang dia cintai hanyalah Ivy. Kalau begitu, biar akulah yang mundur. Tiga hari kemudian, aku pun pergi. Aku hanya mendoakan William dan Ivy hidup bahagia hingga tua nanti.

ฉันโดนแฟนเก่าบอกเลิกเลยไปปาร์ตี้กับเพื่อนเพื่อลืมแฟนเก่า แต่ดันโดนเพื่อนมอมเหล้าจนโดนผู้ชายสุดหล่อลากไปมีเซ็กส์ด้วย

เจ้าของสถานีวิทยุ คิดจะจีบเพื่อนของน้องสาว ที่เธอทั้งน่ารัก เก่ง แต่เธอแอบชอบอีกคน ความรักครั้งนี้จึงต้องมีกามเทพแผงศรอย่างน้องสาวของเขา ช่วยเหลือของน้องสาว ที่เป็นเพื่อนรักของกอหญ้า ความรักของเขาจะมาจากโชคชะตาหรือพรหมลิขิตกันแน่

สายฟ้านักเรียนม.ปลาย ที่บังเอิญมาเจอรุ่นพี่คนสวยก็สะดุดตา เธอคือ ทอตะวัน เขาเลยให้ลูกน้องคนสนิทสืบหาตัว จนได้มาเรียนคณะเดียวกัน โดยที่เขาเองต้องเป็นเดือนคณะเพื่อพิชิตใจพี่สาวคนสวยให้ได้ แต่กว่าจะได้รัก อาของเธอดันมาเป็นลูกหนี้ของสายฟ้า สายฟ้าเองได้รับการช่วยเหลือจากกอหญ้า เพื่อที่จะฝ่าด่านพี่ชายของทอตะวัน เมื่อผมหลงรัก รุ่นพี่รหัสของตัวเอง ต้องยอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะเอาชนะใจพี่รหัสคนสวยให้ได้เธอเป็นน้องสาวของดีเจหนุ่มสุดฮอต ที่บังเอิญมาเจอกับเขาที่มหาวิทยาลัย ตอนนั้นเขายังเป็นเด็กมัธยมอยู่ ตอนแรกเขาจะเลิอกเรียนบริหาร แต่เพราะอยากใกล้ชิดพี่สาวคนนั้นเลยย้ายคณะมาเรียนที่เดียวกัน

ชีวิตช่วงวัย 18 ปี ต้องมาโดนพ่อแม่ส่งให้ไปอยู่กับลูกชายของเพื่อนแม่ในระยะเวลาที่ไปทำงานเมืองนอกสามเดือน แถมยังให้เขาคอยดูแลพฤติกรรมของฉันอีก คอยดูสิ! ว่าไอ้พี่เฟยมันจะทนฉันได้แค่ไหนกันเชียว

มาคิน หรือ คิน นักร้องหนุ่มสุดฮอตที่กำลังมาแรง ที่ต้องมาพบเจอกับ ร้อยดาว เด็กสาวช่างฝัน ที่อยากจะเป็นนักเขียนเพลง เป็นผู้กำกับเอ็มวี ทำงานที่เกี่ยวกับเพลง เธอเองมักเขียนเรื่องราวต่าง ๆ ลงในไดอารี่เล่มเล็ก ๆ แต่เธอที่ดันลืมวางทิ้งเอาไว้ จนมาคินเข้ามาเห็นไดอารี่เล่มนั้น และถือโอกาสเปิดอ่านและนำเพลงที่เธอเขียนไปร้องโดยไม่ขออนุญาต ทำให้เธอไม่ชอบขี้หน้าเขาขึ้นมาในทันที แต่ความรักของพวกเขาก็ต้องถูกเก็บซ่อนและรู้กันแค่ไม่กี่คนที่ไว้ใจ จนวันหนึ่ง นักข่าวที่ล้วงลึกจนทำให้ร้อยดาวเสียหายและคนอื่นมองเข้าใจเธอผิด สาเหตุมาจากเขาเองที่พาเธอมาพัวพันจนเธอเกือบถูกพักงาน มาคินที่พยายามช่วยเหลือร้อยดาวมาโดยตลอดด้วยความรักที่มี เขายอมแลกชื่อเสียงกับคนที่เขารัก

Beberapa dongeng mempunyai akhir bahagia, beberapa lagi memiliki akhir yang tragis, tapi ada juga beberapa dongeng yang tidak pernah benar-benar tamat. Sebut saja kisah seorang putra mahkota yang tidak pernah dinobatkan menjadi raja, seorang adik yang mengejar balas dendam semu, seorang putri teratai yang tidak pernah menjadi bunga teratai, atau kisah kakak beradik yang dibuang tanpa remah roti. Sekian lama luntang-lantung tanpa ada kepastian, dongeng-dongeng tersebut tanpa sengaja bersatu demi mencapai tujuan yang sama. Berada dalam satu kubu yang sama. Serta berjuang melawan musuh yang sama. Rebutlah akhir bahagia itu, karena kegelapan tidak pantas mendapatkannya.

Some fairy tales have happy endings, some have tragic ones, but there are also some fairy tales that never really end. Let's say, the story of a crown prince who was never crowned, a younger brother who pursued pseudo revenge, a lotus princess who never became a lotus flower, or the story of siblings who were banished without breadcrumbs. For a long time hanging around without any certainty, the tales accidentally unite to achieve the same goal. Being in the same side. Fight against the same enemy. Seize the happy ending, because the darkness doesn't deserve it.