บทที่ 4 เขาเป็นเจ้านายคนใหม่

พอไปถึงล๊อบบี้ ผู้คนแน่นมาก เลขาหญิงสองสามคนกระซิบกระซาบกันอยู่

"พวกเธอได้ยินข่าวมาบ้างไหม? พวกเขาบอกกันว่าเจ้านายคนใหม่มาจากรัฐออนแทรีโอ แถมเขายังเป็นเจ้าของบริษัทหลายแห่งด้วยนะ ดูเหมือนว่าเขาจะรวยไม่น้อยเลยแหละ! ไม่ใช่แค่นั้นนะ เขายังโสดอยู่ด้วย!”

"เธอแน่ใจเหรอ? ฉันได้ยินมาว่าเจ้านายคนใหม่แต่งงานกับผู้หญิงที่ครอบครัวของเขาจัดให้เมื่อมานานแล้ว อันที่จริง เขาไม่ได้ชอบผู้หญิงคนนั้นเลยด้วยซ้ำ”

“ใช่ เรื่องนี้ฉันก็รู้เหมือนกัน! ฉันได้ยินมาว่าซีอีโอคนนี้สนิทสนมกับอดีตแฟนสาวมากเลยล่ะ แต่สุดท้าย ทั้งสองก็ถูกบังคับให้เลิกรากันไป เพราะแบบนั้นแหละ เขาเลยต้องแต่งงานกับภรรยาคนปัจจุบัน ทั้งหมดก็เพราะถูกครอบครัวบังคับ เขาไม่ได้รักเธอเลยด้วยซ้ำ”

ในตอนนี้ ลินเนตต์แทรกตัวเข้าไปแอบฟังบทสนทนาที่น่าตื่นเต้นรอบตัว เธอหันศีรษะกลับไปและดึงแขนเสื้อของอีวอนน์ “เธอได้ยินรึเปล่า อีวอนน์? ฉันอยากรู้จังเลยว่าเจ้านายคนใหม่ของเราจะหน้าตาเป็นยังไง?! ไม่แน่นะ เขาอาจจะตัวสูง รูปหล่อแถมบ้านรวยอีกด้วย”

“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน”

อีวอนน์ขดริมฝีปากด้วยความสนใจเล็กน้อย เธอพลันลูบแหวนแต่งงานบนนิ้วนางไปมา อันที่จริง อีวอนน์ได้แต่งงานกับผู้ชายที่ดีที่สุดในโลกแล้ว ดังนั้น เธอจึงไม่สนใจใครเลย

แม้ว่าเฮนรี่จะไม่สนใจเธอ แต่เธอก็ไม่เสียใจเลยสักนิด เพราะนี่คือการแต่งงานที่เธอต้องการมาตลอด!

ไม่ว่าอย่างไร อีวอนน์ก็จะประคองมันไว้ให้นานที่สุด!

“อ๊ะ ดูนั่นสิ! เจ้านายคนใหม่มาแล้ว! เขาจอดรถไว้ข้างนอกน่ะ!” ในตอนนั้นเอง พนักงานหญิงคนหนึ่งก็ร้องเสียงดังออกมาจนแสบหู

ผู้จัดการรีบวิ่งไปด้านหน้าและตะโกนใส่พวกเธอทันที "เงียบ! ช่วยมีมารยาทกันหน่อย! เจ้านายคนใหม่กำลังมา!”

เหล่าพนักงานในล็อบบี้ถึงกับปิดปากของตัวเอง

อีวอนน์ถูกดันไปยืนอยู่ด้านข้างล็อบบี้ เมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมงานของตัวเองกำลังยืนเขย่งด้วยปลายเท้าและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อมองหาเจ้านายคนใหม่ เธอก็พลันรู้สึกสนใจไม่น้อย

ท่ามกลางฝูงชนที่หนาแน่น เธอเห็นรถมินิแวนสองสามคันจอดอยู่ที่ทางเข้าจากระยะไกล ด้านหน้าคือรถหรูสีดำ

ผู้บริหารระดับสูงหลายคนวิ่งเข้ามายืนเคารพทั้งสองข้างของประตูพร้อมกับมองดูคนขับเปิดประตูรถ

อีวอนน์ยืดคอออกไป เธอสังเกตเห็นขายาวของชายผู้นั้นออกมาจากรถก่อน ดูเหมือนว่าเมื่อพิจารณาจากทรงกางเกงสีดำตัวนั้น ขาของเขาจะผอมเพรียวมากทีเดียว

แค่เห็นขาของเจ้านายคนใหม่ มันก็ทำให้เพื่อนร่วมงานหญิงที่อยู่รอบตัวอีวอนน์ส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความยินดีไปหมดแล้ว

อีวอนน์ตกตะลึง ชายที่มีขาเรียวยาวแบบนี้ก็คงไม่แย่ขนาดนั้นหรอก ดูเหมือนว่า เจ้านายคนใหม่จะเป็นผู้ชายที่ตัวสูง ร่ำรวยและหล่อเหลาไม่เบา

อีวอนน์ชำเลืองมองด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอสังเกตว่าชายคนนั้นก้าวออกจากรถแล้ว ชุดสูทสีดำที่เขาสวมอยู่นั้นพอดีกับตัวมาก มันทำให้เห็นรูปร่างที่ล่ำสันของเขา เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวด้านในพร้อมกับผูกเนกไทสีดำ มันดูเข้ากับชุดไม่น้อย

ดูเหมือนว่าเธอจะต้องควบคุมความรู้สึกของตัวเอง

ถึงอย่างไร ลูกกระเดือกของเขาพลันสั่นสะท้านทุกครั้งที่กล่าวคำพูดกับคนอื่น นั่นถือเป็นสิ่งที่ชวนให้หลงใหลไม่น้อย

อีวอนน์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหัวใจของเธอกำลังเต้นแรง เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของชายผู้นั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ ทันใดนั้น สายตาของเธอก็พลันจับจ้องที่ยังใบหน้าที่เย็นชาของชายตรงหน้า

แม่เจ้า!

ทำไมเจ้านายคนใหม่ของเธอถึงได้ดูเหมือน... ไม่สิ! นั่นคือเฮนรี่ แลงคาสเตอร์!

เขาเป็นผู้บริหารคนใหม่ของที่นี่งั้นเหรอ?!

อีวอนน์ไม่คิดเลยว่าเธอจะได้พบเขาในสถานการณ์เช่นนี้อีกครั้งหลังจากลงจากรถได้ไม่ถึงสิบนาที

เขาเป็นเจ้านายคนใหม่ของเธองั้นเหรอ?

พรหมลิขิตจะเล่นตลกอะไรขนาดนี้!

“สวัสดีครับ คุณแลงคาสเตอร์! คุณคงเหนื่อยจากการเดินทางมากเลยสินะครับ ตอนนี้พนักงานของเรากำลังรอการมาถึงของคุณอยู่เลยครับ!” ผู้บริหารคนหนึ่งพยายามประจบสอพลอเฮนรี่จนออกนอกหน้า

ในเวลาเดียวกัน คนอื่น ๆ ก็ลงมาจากรถที่อยู่ด้านหลังรถหรูไมบัคสีดำของเฮนรี่ ทั้งชายและหญิงต่างแต่งกายด้วยชุดสูท รองเท้าหนังและถือกระเป๋าเอกสาร ทุกคนเผยให้เห็นถึงออร่าของบุคคลชนชั้นสูงทางธุรกิจ

พวกเขาน่าจะเป็นผู้บริหารและเลขานุการที่ย้ายมาจากสำนักงานใหญ่

“เชิญเข้ามาได้เลยครับ”

เฮนรี่มองไปรอบกาย ไม่มีใครสามารถเดาอารมณ์ของเขาได้เลย

เฮนรี่ฮัมเสียงเบา ๆ ตอบกลับ หลังจากนั้น เขาเดินเข้าไปในล็อบบี้ของบริษัท

เมื่อพนักงานหญิงเห็นเฮนรี่เดินเข้ามา พวกเธอพลันอดไม่ได้ที่จะหน้าแดงและก้มหน้าลงอย่างเขินอาย ไม่กี่นาทีต่อมา พวกเธอก็พลันจ้องมองไปที่เจ้านายคนใหม่อีกครั้ง

ทว่า เฮนรี่เดินตรงไปที่ลิฟต์โดยไม่แม้แต่จะมองพวกเธอเลยด้วยซ้ำ

อีวอนน์กลั้นหายใจและพยายามหลบหน้าอยู่ในฝูงชน เธอหวังว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็น แต่ทว่า จากหางตาของอีวอนน์ เฮนรี่กำลังมองมาทางเธออยู่!