"....." แววตาดุดันกว่าทุกครั้งจ้องมองคนตรงหน้าที่เรียกชื่อตน ก็แอบตกใจที่เจอเธอที่นี่ แล้วไหนบอกเขาว่ากลับไปกินข้าวกับครอบครัวแสดงว่าโกหกกันสินะ จะให้เขาคิดว่ามากินที่คลับมันคงไม่ใช่และ
เพลิงกัดฟันแน่นมองอีกฝ่ายไม่วางตาผ่านแสงไฟสลัว ท่ามกลางคนเดินเข้าออกห้องน้ำและใช้ที่แถวนี้ระบายความใคร่ตามมุมมืด ขณะที่เนเน่กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ด้วยความรู้สึกกลัว
"นี่เหรอกินข้าวกับครอบครัว?" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามออกมาหลังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ให้บันดาลโทสะออกไปในที่แบบนี้ แล้วอีกอย่างเป็นที่ของเจ้านายใหญ่ด้วยซึ่งเขาไม่อยากมีปัญหา
"....." ร่างกายแข็งทื่อราวกับถูกมนต์สะกดเมื่อได้ยินคำถามนี้ เธอเม้มริมฝีปากอวบอิ่มเข้าหากันแน่นอย่างไม่รู้จะตอบกลับยังไง เพราะบอกความจริงไปไม่ได้
สองขาเรียวเลือกที่จะก้าวเดินหนีมันเป็นทางเดียวในตอนนี้ที่เลี่ยงได้ คิดว่าคนเยอะเขาคงไม่กล้าทำอะไรถ้ากล้าคงทำไปตั้งแต่เจอหน้าแล้ว เธอรู้จักนิสัยเขาดีคนอย่างเขาไม่มาถามเหตุผลคนอื่นแบบนี้หรอก
หมับ!
เพียงแค่หันตัวก้าวขาก็ถูกมือหนาของโจรหนุ่มเอื้อมมาคว้าแขนเรียวไว้อย่างรวดเร็ว กระชากตัวเธอเข้ามาแนบชิดกับแผงอกแกร่งอย่างแรง แน่นอนว่าเธอไม่ทั
