"...นายจะทำอะไร"
"...." บีไม่ตอบเอาแต่มองไปทางข้างหน้า ที่ถามแบบนั้นเพราะทางที่เขาขับมามันหลุดเขตกรุงเทพมาเกือบสองชั่วโมงได้เพราะรถติด ตอนนี้ถ้ามองตามป้ายบอกทางที่นี่ก็พัทยา คิดจะทำอะไรของเขากันแน่..
และหลังจากนั้นอีกเกือบ30นาที เราไม่พูดอะไรกันสักคำจนมาถึงที่นี่.. มันเหมือนรีสอร์ทวิวตรงหน้าเป็นทะเลที่มีทั้งโซนคนชุกชม และเงียบสงบ.. ไม่นานบีก็เอารถเข้าไปจอดในรีสอร์ทนี่ ทำทุกอย่างโดยไร้คำพูด เขาลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาทางฝั่งที่ฉันนั่ง แล้วเปิดประตู..
"...พาฉันมาที่นี่ทำไม" ฉันถามอีกครั้งตอนที่เขากำลังแก้สายเบลล์ที่มัดแน่จนแขนฉันเป็นรอย... คือก็พยายามแกะมาตลอดทางนั่นแหละแต่มันแกะไม่ออกไง
"...."
"นี่ แค่ตอบมันจะตายไหม"
"..."
"อะ..โอ้ยย!"
"...." บีจับข้อมือข้างที่เป็นรอยเพราะสายเบลล์นั่นแล้วลากฉันเข้าไปในรีสอร์ท
ห้องS8
ปึง! บีบิดประตูอย่างดังโดยที่มืออีกข้างก็ไม่ยอมปล่อยจากข้อมือฉันแล้วดันร่างฉันไปติดกับกำแพงทันที
"จะ..จะทำอะไร"
"..." ไม่พูดอีกแล้ว เอาแต่มองฉันนิ่งๆด้วยสายตาที่พยายามจะฆ่ากันซะอย่างนั้นนะ นี่ฉันเริ่มแอบหวั่นแล้วนะ
"ถ้าไม่พูดก็ถอยไป... อึดอัด"
"...มีอะไรกับมันหรือยัง" บีพูดช้า
