Chapter 4

Latest chapter

• Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 21

  “...you think that we also agreed to marry our adopted son to your mediocre precious daughter?”My system churned after I heard it. Ampon lang si Fenrir.“Malaki naman ang pakinabang ng ampon namin. Pinayaman niya kami…”Hindi natuloy ang sinasabi ni Tito Loki nang may nasipa akong bagay saka ito nabasag at nagkapira-piraso.Napahinto sila sa pag-uusap saka tumayo. Padungaw-dungaw ang mata kung sino ang nakikinig sa usapan nila.Yumuko ako at mabilis na naglakad na naka-all fours. I can’t afford to be caught. Para akong aso na mabilis gumapang papalayo hanggang sa marating ang staircase papunta sa kwarto namin.“Ayaw bumukas ang pinto!” I jammed the doorknob hopefully it would budge. Wala akong dalang susi. Naririnig ko ang mga yabag ng paa sa paligid. Hinahanap kung sino ang daga ang nagbasag ng vase. Muli kong sinubukan na pihitin ang doorknob ngunit wala pa rin. Napapikit ako. Umaasa na may milagro na bubukas ang pintuan ng kwarto namin. Tila nadinig ang aking panalangin — big

• Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 20

  Back to reality. Buhat ng dumalaw kami sa sementeryo ay muling nagkulong ang aking asawang hilaw sa kwarto. Sabi niya, may importante siyang gagawin kaya ako na namang mag-isa… ulit. “Siguro na-realize niya na anak ng demonyo ang asawa niya…” himig ko sa aking sarili. Sumalampak ang kalahati ng katawan ko sa dining. Nakakailang pelikula na ko. Ilang beses ko ng nabasa ang magasin na nasa center table na lukot-lukot na. Nakakakain pa ba siya nang maayos? Binawalan nga siya ng doktor na kumain ng kahit anong processed food — lalo na ang instant noodles. Palagi ko na siya pinaglulutuan ng pagkain sa kusina niya. Aanhin ba ang kusina kung hindi naman gagamitin?“Fenrir,” ani ko habang nakatatlong katok na ko.Nagsalubong ang aking kilay nang hindi siya sumagot sa katok ko. Pinabago nga lang naman niya ang doorknob at susi kaya hindi na ko nakapuslit.Iniba ko ang tono ng pagkakatok gaya sa military clap. “Kapag hindi mo binuksan, akin na ‘to, gago!” pakanta kong sabi ngunit wala rin

• Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 19

  Hindi pa ring mawala ang sigawan ng mga tao tungkol sa ‘kin. Mga paratang na matagal kong tinago sa kabila ng panghuhusga nila sa ‘kin.Anak ng demonyo. Walang may kagustuhan sa nangyari kay Yaya Emily. Wala rin akong muwang dahil 5 years old ako nang siya'y namatay. Nalusutan ko ang kaso dahil kulang sa ebidensya pero sarili kong pamilya ang nagpasok sa ‘kin sa isang asylum. Doon ko naranasan ang mapapait na karanasan sa loob. Walang mayaman o mahirap dahil sama-sama kami sa kwarto. May rehas pa na nakaharang sa pintuan at mga 3 bata kami doon. May rasyon din ng pagkain at may mga nars na nananamantala sa iba kong kasama.Hindi nga lang ako magalaw ng iba dahil lumalaban ako sa kanila kaya hindi na rin tinuloy ang mapang-abusong staff sa loob. 10 years old ako nang naisipan nilang ilabas ako. Inaakala ko na magbabago ang turing sa akin ng magulang ko ngunit mas nadama ko ang pagpapabaya nila sa 'kin.“Roxie.” tinawag niya ko para mawala ang mga flashbacks noong nakaraan. Napaling

• Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 18

  Tatamae – isa itong Japanese trait na kung saan, iba ang ugali mo in public at mas lalong iba ang ugali kapag mag-isa ka na lang. Kumbaga, araw-araw ay may suot kang maskara pagdating sa pakikisalamuha sa tao. All of us have our own facade. It may be pleasant or rude to others. It attenuates that you have something to protect, or you’re hiding something on your sleeves. Normal sa tao na hindi maging bukas na libro. Minsan, kinakailangan mo ng trusted one para ibahagi ang katago-tago mong sikreto. Hindi mo alam pero maaari din na ang kaibigan na kasama mo ay isa palang matinding kaaway. Hindi ko alam pero naging magaan ang loob ko kay Fenrir. Siya ang may sakit pero siya ang todo asikaso sa ‘kin. Paglulutuan ko sana siya ng arroz caldo pero dahil naalala ko si Yaya Emily ay bigla akong napunta sa outer space. Muli ko naman siyang napilit na lumabas sa kanyang bahay. Igting ang panga at kamao habang nakatuon ang mata sa daan. “Pwede ka namang tumanggi.” sabi ko pero inismiran lang

• Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 17

  They said, whatever struggles you have mentally caused by your childhood trauma. As I grew up, I never experienced real love from my parents. They gave more love and attention to my older sister, Gem. Kung nagpaulan ng TLC si God, nasalo ‘yun ng aking ate. While me…they just gave bare minimum. Akala ko, wala ng makapapansin sa ‘kin. Akala ko, wala ng magmamahal sa ‘kin gaya ng ginagawa ng magulang ko kay Ate Gem. That waa the time that my parents brought a young, slender woman in her early 20’s. Her skin was dark, attenuating struggles in life. I was in awe of her doe eyes that were radiating like a sun and a smile that melted my frigid heart. “We got you a nanny,” my daddy said, but all I could see his face was pitch black. “Yes, Geraldine,” a woman with a pitch black face added. “We will be busy with your Ate Gem. You know she needs attention, right?” Yes. All I could do was nod. Anong laban ko? Mas bata ako kumpara kay Ate Gem na malapit na sa pagdadalaga. I mean feeling dal

• Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 16

  Isa na lang ang kidney ni Fenrir at si Ate Gem ang donor? Wala naman akong nakitang peklat sa may tagiliran si Ate Gem noon. Saka…palagi siyang nasa bahay bago siya umalis. “Gem didn’t donate her kidney,” ani Fenrir na kinaginhawa ng aking dibdib. “But let’s not dwell about it.” Sumandal ito sa backrest saka dinekwatro ang binti. Pinagsalikop pa niya ang dalawang kamay sa ibabaw ng tuhod niya. “Let’s cut the chase, is there something wrong with my kidney?”May kinuha siya sa bag niya sa gilid. Isang papel na medyo lukot. “Hmmmm…base sa blood chem at urinalysis mo…wala. Impeksyon lang sa urinary track.” Tumayo si Doctor Santos saka hinampas ang papel sa ulo mo. “Ano bang pinagkakakain mo, bata ka?” singhal nito.Natatawa lang si Fenrir sa kanya.“Sabi mo sa nurse na kumausap sa ‘yo, puro noodles ang kinakain mo. Pinagsabihan na kita tungkol do’n!”Tinakpan ko ng hintuturo ang tainga ko dahil walang humpay na sermon ang pinagsasabi ni Doctor Santos. Nangingibabaw pa ang boses sa buong