Therese POVHindi agad pumasok sa utak ko ang sinabi niya. Fiancé?Asher’s… what?Tumigil ang mundo ko. I stood there drenched in wine, the scent of it crawling down my skin like shame I didn’t deserve. My body froze, my lungs forgot how to breathe. The room didn’t spin—it collapsed. Everything blurred except for that one humiliating word still echoing in my ears.Tumawa ang babae. Loud, smug, full of venom. Para bang ipinagdiwang niya ang pagkakabuking ng isang sekretong siya lang ang nakakaalam.Napako ang tingin ko sa kanya, sa make-up na perpektong ayos, sa pulang lipstick na halos ka-kulay ng wine na tumapon sa akin. Pati na rin sa mga mata niyang puno ng galit. At sa likod niya? Dalawang babaeng tila mga backup dancer ng kontrabida sa teleserye. Tumatawa.The scene felt like something out of a bad telenovela—except I was the humiliated lead who never asked for this script.Hindi ako makapagsalita. Hindi ako makagalaw. Napatulala lang ako habang dahan-dahan kong nilingon si Asher
Therese’s POV“AYOKO NA!! AYOKO NA! PLEASE, LORD, BIGYAN MO AKO NG LAKAS PARA MAGPATULOY!”Halos mabasag ang salamin ng opisina sa lakas ng sigaw ni Isla. Linggo ngayon — day off niya, pero heto’t nagwawala sa harap namin ni Cecille. Mag-iisang buwan pa lang mula nang magsimula siya sa Dawson Realty, pero parang tatlong taon na ang inabot ng pasensiya niya. Ang dalawang kamay niya ay nakatakip sa tenga habang ginugulo ang buhok na parang baliw. Akala mo si Sisa na naghahanap ng mga anak e.Ako? Kalmado lang. Busy pa rin sa paglilinis ng kuko habang nakatingin lang sa kanya. She asked for this. Sinabihan na namin siya. Ayaw makinig. Ngayon, hayaang malasahan ang consequences ng desisyong pinaglaban niya pa talaga. Si Cecille naman, todo tawa habang panay ang record sa phone niya.“Parang ibang tao na siya. Kung sigawan niya ako, parang hindi niya ako minahal. Kung utusan niya ako, parang wala ng bukas. Ni hindi nga ako napagod ng sobra araw-araw dito sa opisina ko. Doon buong linggo, p
Isla’s POVFirst day at Dawson Realty HQPagkapasok ko sa loob ng opisina, agad kong naramdaman ang lamig ng aircon na parang nanunuot hanggang buto. Pero mas malamig ang tingin na ibinato ni Dominic mula sa kabilang dulo ng silid.Naalala ko tuloy noong first day niya na magtrabaho sa akin. Napangiti ako sa iniisip. Nabaliktad ang sitwasyon. Ako na ngayon ang nagtatrabaho sa kanya.Nakatayo siya sa tabi ng glass wall na tanaw ang buong lungsod. Nakasuot siya ng itim na turtleneck na parang isinadya para lalo siyang magmukhang unreachable sa paningin ko. His sleeves were rolled just enough to expose his strong, veined forearms. His hair was freshly styled—neat, but not rigid, like he just ran his hand through it before turning to face me.“You’re late,” he said, not even glancing at the wall clock.“I still have five minutes before nine,” I replied, sinubukan kong huwag bumigay ang aking boses kahit na ramdam ko ang tuhod kong ano man oras ay tutumba.He smirked. “You had the nerve to
Third Person POV Tulalang lumabas si Isla sa opisina ni Dominic, her pulse still racing, ang tibok ng kanyang puso ay umabot sa kanyang tenga. For a moment, she couldn’t believe what just happened.After everything—after Dominic grilled her with questions that felt like bullets—she actually got the job.Kagat-kagat niya ang ibabang labi habang naglalakad palayo. Buo na ang desisyon niyang umuwi. She needed time to process everything. Pero bago pa man siya makalayo, isang marahas na kamay ang biglang humila sa braso niya.“What the—”Nilingon niya kung sino ang lapastangan na ‘yon. Pagtingin niya, isang mukha ang sumalubong. Mukha na ilan buwan niya na ring hindi nakikita. Mukha ng half sister niya, si Iris.“Well, well, look who we have here.” Tumawa si Iris. “Long time no see, dear sister. Balita ko, hindi ka pa rin maalala ni Dominic?”Dumilim ang mata ni Isla. Ayaw niya na sana itong patulan, bukod sa nakakaubos lamang siya ng oras, sakit pa siya sa ulo. Para bang nakikipag-usap k
Isla’s POV“Anong sinabi mo? Hindi kami papayag! Nag-iisip ka ba?” Kung nakakapatay lamang ang tingin ay kanina pa ako nakabaon sa lupa. Galit na galit si Therese sa akin. Si Cecille lang ay tahimik sa isang tabi ngunit hindi rin aprobado sa sinabi ko. “Saglit lang naman ‘yon, like six months? Until he slowly starts remembering me.”Pagpasok pa lamang nila sa opisina ay inanunsyo kong sila muna ang mamahala sa aking kumpanya. Balak ko kasing mag-apply biglang secretary ni Dominic. Twok months have passed mula nang magising siya. Hindi niya pa rin ako maalala. At sa tuwing sinusubukan kong makipagkita sa kanya ay lagi niyang dinadala si Selena. Naiinis ako. Minsan pa, kinakansela niya ang pakikipagkita sa akin. Kaya nang malaman kong siya na ang namamahala sa Dawson Realty at naghahanap ng new secretary, agad akong nabuhayan. I want to grab this chance—and I won’t let it slip through my fingers.Sabi nga nila, Try and try until you die. Whatever. Naging bato na ata ako dahil kahit
Isla’s POVPara akong lantang gulay na pumasok sa opisina. Noong isang araw lang nang magising si Dominic. Gusto ko na naman siyang bisitahin ngunit balita ko hindi raw umalis si Selena sa tabi niya. Ano naman gagawin ko ron? Papanoorin ko na naman silang maglambingan? Napahilamos ako ng mukha. Wala sa sariling dinampot ko ang cellphone at pumunta sa Safari. Nagtipa ako ng isang tanong doon. How can you make someone with selective amnesia remember you? Pinindot ko ang search at nagsimulang naglitawan ang mga idea. Familiar Sights, Sounds, and Smells. Familiar Sights? Halos paboritong sight sa akin ni Dominic ay iyong nakahubad ako. Sounds? Ungol ko? Smells? Alin yung favorite niyang amoy ko na sinisinghot niya sa aking leeg? Tinapik ko ang sarili. Ano ba ‘tong naiisip ko? Kalokohan.Next kong nakita ay ang, Photographs and Personal Items. Ang sabi subukan ko raw ipakita ang litrato naming dalawa ganoon. Hmm, pwede! Bumalik ako sa gallery at nag scroll. Andami naming litrato! Ti