"Hi, Allison! How are you?! It's been what? I don't even remember anymore," bungad ni Jeremiah sa akin nang makababa siya mula sa stage, tumatawa pa siyang lumapit sa amin ni Louis. Ang elegante niya oang maglakad kaya naman ang lakas ng dating niya kahit gano'n lang kasimple. Niyakap niya nang makarating na siya sa akin.
Hindi ko alam ang gagawin ko dahil sa bilis ng tibok ng aking puso dahil lang sa sinabi niya kanina. Nanginlabot pa rin ako hanggang ngayon at kayang parang kaya niyang kalabanin lahat kahit na kam*tayan pa ang nasa harapan niya, talagang lalaban at lalaban pa rin siya kahit ano pa'ng mangyari.
Pinutol niya ang pagkakayakap niya sa akin dahil hindi ko naman siya niyakap pabalik. Ngumiti naman siya nang malaki, alam ko at ramdam kong peke lang 'yon dahil sa nananliksik ang kanyang mga mata. Napalunok naman ako at saka simple ko lang siya nginitian. "Yes, hello, it's been quite a while now..." tanging nasabi ko at buti na lang at hindi nautal dahil mamaya ay maramdam
