Reddish Tulips

Nahulog ang hawak-hawak kong cellphone pagkapasok na pagkapasok ko sa kuwarto ni Ate, mabilis kong pinulot ang cellphone ko kahit nanginginig na ang kamay at paa ko. Nang makatayo na ako ay natigilan ako sa aking kinakatayuan. Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa sa nakikita ko. Totoo ba 'to? Sana panaginip na lang itong nakikita ko ngayon. Tinakpan ko ang aking bibig dahil ayaw kong magdulot ng ingay muli. Naramdaman ko ang pag-iinit ng mata ko, at sa mata kong iyon kitang-kita ko ang magiging asawa ko na magkasama silang matulog ng kapatid ko sa iisang kama. Mas lalo kong hinigpitang ang pagkakahawak sa aking bibig dahil naramdaman ko na ang pagbagsak ng mga luha ko. Pero imbis na magmukmok ako rito ay tinulungan ko ang sarili ko, sinubukan kong tumayo sa sarili kong paa. Pumunta ako sa closet ng Ate ko at doon ko naisipang na magtago. Gusto kong malaman kung ano ang maaari nilang gawin dito. Kahit na hindi ko pa rin matanggap ang ganitong ginawa nila sa akin. Sa lahat ng tao

"What?!" malakas na sigaw ni Louis sa telepono, napakamot siya sa kanyang batok at sinubukang kumalma. Umupo siya sa couch niya't napabuntonghininga. Hindi na niya nagugustuhan ang mga nangyayari nitong lumipas na mga araw, dahil ang tagal niya nang naghihintay pero hindi pa rin nangyayari ang inaasahan niya. "Pasensya na po, boss. Hindi po namin siya mahanap, hindi po talaga namin siya ma-track kahit saan na po kami nagpupupunta," sambit mula sa kabilang linya. Napahilamos si Louis sa kanyang mukha dahil halos tatlong linggo na siyang naghihintay at wala pa ring nangyayaring maganda sa paghahanap sa babaeng nagbayad sa kanya sa nangyari sa kanila matapos ng gabing 'yon. "Kahit saan po, hinalughog na po namin ang buong lungsod, pero wala pa rin po. Hindi po talaga namin siya mahanap, mukhang mayroon pong malakas na koneksyon na nagpipigil para po hindi natin siya matagpuan," dagdag pa nito. Bumuntonghininga muli si Louis upang mapakalma ang kanyang sarili at saka na siya nagsalita.

      "Richest man in our city?" Tinignan ko pa nang mabuti kung tama ang pagkakakita at pagkakabasa ko online. Hindi pa rin ako makapaniwala na siya pala iyon? Ang Sorreño Company ay siya pa lang nagmamay-ari?! Sabay siya ang naka-one-night stand ko?! Napahawak na lang ako sa bibig ko dahil sa nalaman ko ngayon.     Hindi ako makapaniwala sa impormasyon na ito. Naalala ko kung ano ang mga pinaggagawa ko sa kanya. Hiyang-hiya na ako at napapatanong na lang ako sa sarili ko kung bakit ko ba ginawa ang mga bagay na 'yon?     Ngayon lang tumaktak sa isipan ko na ngayon din pa lang araw ay magkakaroon na kami ng contracted marriage. Napatakip ako sa buong mukha ko dahil sa kahihiyang ginawa ko sa kanya. Pero kahit na! Kahit siya pa ang pinakamayaman sa buong mundo, tao pa rin naman siya at hindi ko babaguhin ang trato ko sa kanya.     Weird pa rin

      Nang dahil sa sinabi niyang 'yon parang mayroon sa loob ko na na-excite. Ito naman ang hinihintay ko simula pa lang. At ngayong magaganap na ay hindi ko maiwasan na mapangiti dahil lang sa sinabing 'yon ni Louis. Parang nagising lahat ng parte ng katawan ko dahil sa excite na naramdaman ko.      Pero bigla kong naisip ang magulang ko. Kahit papaano ay mahal na mahal ko pa rin sila, hindi ko kayang talikuran ang ginawa nila sa akin. I still love them, regardless. Sisiguraduhin ko na lang na hindi sila masasali o madadamay 'man dito.      "Uhm, I just want to make it clear that you must not involve my parents in this," sabi ko kay Louis dahil ayaw ko silang makasama rito. Awkward pa akong ngumiti dahil sa hiya at tinitigan niya lang ako na parang may hinihintay pa siyang sasabihin ko. "I just wanted to take vengeance on my ex, and I am all right with my sister, af

      "Please, anak..." Pinunasan ni Allison ang kanyang luha at saka napahawak sa kanyang bibig upang mapigilan at mapakalma ang kanyang sarili. Pero dahil sa tindi ng kanyang nararamdaman ay hinayaan niya lang na iiyak nang iiyak ang kanyang nararamdaman.      Kausap niya ngayon mula sa kabilang linya ang kanyang Mommy at kanilang pinag-uusapan ang tulungan sila sa nangyayari sa kanila, dahil walang-wala na sila. Napapikit naman siya nang mariin dahil sa sobrang tagal na niyang hindi narinig ang pagtawag sa kanya ng anak na mula sa kanyang magulang. Nasasaktan siya dahil bakit ngayon lang?      Ang dami niyang gustong sabihin, marami siya gustong isumbat sa kanila. Ang dami niyang hinanakit na gusto niya itong ilabas, at wala siyang magawa at masabi at tanging iyak na lang ang kaya niyang magawa. Ngayon na ring pumapasok sa isip niya ang mga sinabi sa kanya