“แล้วทำไมพี่จะแพ้ท้องแทนจูนไม่ได้ ในท้องจูนก็ลูกพี่!”
“หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ คุณรู้ไหมผู้ชายที่จะแพ้ท้องแทนผู้หญิงได้มันก็มีแต่ผู้ชายที่รักเมียตัวเองมาก ๆ เท่านั้นแหละ!”
“ก็รักไงวะ! ได้ยินไหมว่ารัก! ฮะ!”
เขาตะโกนใส่ฉันด้วยท่าทางเหมือนคนโกรธจัด ส่วนฉันเหรอคะ ฉันตอนนี้ก็กำลังอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินมาไง
“ที่พี่ทำอยู่ทุกวันนี้คิดว่าพี่ทำเพื่อลูกแค่อย่างเดียวเหรอจูน คิดว่าพี่เป็นคนดีขนาดที่จะมาคอยดูแลผู้หญิงที่พี่พลาดทำให้ท้องได้ขนาดนี้เลยเหรอถ้ามันไม่มีความรักเลย?”
“ออกไป”
“ว่าไงนะ?”
“ออกไปจากห้องฉัน ออกไปแล้วห้ามกลับมาอีก ออกไป!” แทนที่ฉันจะดีใจเพราะตลอดเวลาที่เขาดูแลฉัน จะแอบอิจฉาแฟนตัวจริงของเขาอยู่บ่อย ๆ แต่พอได้รู้ความรู้สึกที่เขามีต่อฉันมันกลับเป็นความโกรธแทน
รักเหรอ? เขารักฉันทั้งที่เขามีแฟนอยู่แล้วน่ะเหรอ รักฉันแค่เพราะฉันท้องแล้วอยู่ใกล้ชิดกันแค่สามอาทิตย์ รักง่าย ๆ จนลืมคิดถึงใจแฟนตัวเอง รักง่ายไปรึเปล่า? ผู้ชายใจโลเลแบบนี้ฉันยอมให้เป็นพ่อของลูกได้เพราะสายเลือดเดียวกัน แต่ให้เอามาเป็นคนรักหรือเอามาเป็นสามีฉันไม่ต้องการ
“ที่พี่พูดไปเมื่อกี้ ที่พี่พยายามทำทุกอย่างให้รับรู้มันไม่มีความหม
