บทที่ 29***NC
คิ้วเข้มขมวดเล็กน้อยก่อนยืดกายขึ้นจับต้นขาดันให้แนบไปกับทรวงอกอวบ มองพลูสวยแหวกออก ร่องเล็กแคบเกินกว่าหัวมนปลายป้านใหญ่จะเข้าได้
“ทำไมเล็กแบบนี้ ฮื้อ อ่า”
จอมพลส่งมือเปิดทางแหวกออกใช้นิ้วหัวแม่มือดันส่วนหัวมุดเข้าได้เพียงเล็กน้อยค่อยเสือกกายเลื่อนเข้า
“อ่า เข้าแล้ว อืม โอ๊ย จันทน์ จันทน์ อ่า”
มือเล็กเรียวกำต้นขาตัวเองแน่นเบ้หน้าเมื่อถูกเหยียดขยายออกกว้างด้วยแท่งใหญ่
จอมพลค่อยดันสะโพกสอบเสือกเอ็นเข้าได้ครึ่งลำแล้วถอนออกเกือบสุด
“อ่า จันทน์ อ่า ไม่ไหวแล้ว อ่า”
คนร่างโตขยับดันคนร่างเล็กขึ้นไปด้านบนอีกแล้วขยับตัวตามเสือกกายลงสุดคราวเดียวมิดโคน
“พี่พล! อื้อ ไอริณเจ็บ เบา ๆ สิ”
“แค่นี้ยังเจ็บเลยเมียจ๋า พี่จะทำยังไงดี อ่า อา”
กายแกร่งขยับสะโพกถอนยาวช้าเกือบสุดก่อนเสือกเอ็นลงร่องงามแสนหวานฉ่ำสีอ่อน ครางในลำคอ นัยน์ตาสีนิลล้ำลึกจ้องมองสาวใต้ร่างขยับเริ่มเคลื่อนกาย
“ซี้ดดด จันทน์ อ่า พี่แย่แน่ อ่า”
มือสีเข้มกำต้นขาขาวเนียนแน่นจนเป็นรอย ทางรักรัดรึงและคับแคบจนเอ็นร้อนปวดหนึบ เฝ้าสังเกตสีหน้าคนใต้ร่างเริ่มดีขึ้นจึงค่อยขยับถี่
ถอนกายออกสุดกระแทกลงแรงสูดปากครางลั่น อีกมือเท้าหัวเตียงไ