แฟนเก่าที่ไม่ได้รักแล้ว
"คนเลว!"ฉันยืนกัดฟันกำหมัดแน่นมองแผ่นหลังแฟนเก่าที่เคยรักมาก ตอนนี้ความรู้สึกนั้นเริ่มจางหายไปเมื่อพบว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาไม่ใช่ที่ฉันคิด
ฉันเดินลงมาเข้าครัวเพื่อจะทำมื้อเช้าทาน ไม่ทำเผื่อใครหรอกนะ ให้หากินเอง ตึก ตึก เสียงฝีเท้าหนักเดินลงบันไดมา รู้แหละว่าใครแต่ฉันไม่สนใจ ยังทำอาหารต่อ สักพักเสียงฝีเท้าก็ดังเข้ามาใกล้ ๆ
"ฉันไปทำงานก่อนนะ"ฉันไม่หันไม่สนใจ จะไปไหนก็ไปเถอะ
"อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม ..."ไม่รู้อะไรดลใจทำให้ฉันต้องหันไปที่คนพูด
"...เป็นปูเผาร้านที่เธอชอบดีไหม"เขาพูดขึ้นมาให้ฉันกลืนน้ำลายลงคอเลยนึกถึงน้ำจิ้มแซ่บ ๆ ที่ไม่เผ็ด เพราะทานเผ็ดไม่เก่ง.
"ก็ได้นะ"พูดจบฉันก็หันกลับมาทำอาหารต่อ
"อืม..ฉันจะรีบกลับ"สิ้นเสียง พี่ทอยก็เดินออกไป ฉันวางมือแล้วเดินตามเขาไปเงียบ ๆ เห็นพี่ทอยไปที่รถก่อนที่จะเปิดประตูเขาหันมองมาในบ้านแล้วคลี่ยิ้มออกมา
"ยิ้มอะไรของเขา บ้าไปแล้ว"ฉันยืนแอบมองแล้วพึมพำคนเดียว ไม่นานนักพี่ทอยก็ขับรถออกจากบ้านไป
ฉันคิดว่าจะต้องหาทางไปจากที่นี่แล้ว ฉันไม่ยอมเป็นนางบำเรอให้ใครแน่ ระหว่างที่ฉันลงมาเดินเล่นที่สวนหน้าบ้าน ก็สังเกตเห็นชายหนุ่มดำสอ
