อวี้ฉือรู้สึกผิดหวังในตัวหลี่เย่เป็นอย่างมาก แต่เมื่อได้มองมู่หลันฮวา ความรู้สึกบางอย่างในใจของเขาก็ผุดขึ้นมา ราวกับภาพในอดีตมันย้อนกลับมาในความทรงจำของเขาอีกครั้ง
หากหลี่เย่ทำผิดเพราะรักใคร่และสมสู่กับมนุษย์ต่างเผ่าพันธุ์ เขาเองก็ผิดเช่นกันเพราะเขาก็หลงรักมู่เหลียนฮวาเช่นเดียวกับหลี่เย่!!!
เมื่อคิดได้เช่นนี้ไฟโทสะในใจของอวี้ฉือก็เบาบางลงไปหลายส่วน เขาหันไปเอ่ยกับมู่หลันฮวาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงกว่าเดิม
"เลือดของเจ้าเป็นเลือดที่บริสุทธิ์ หากเจ้ามอบมันให้สวรรค์เบื้องบน เจ้าจะได้พรสามข้อจากองค์เง็กเซียนฮ่องเต้ เพื่อแลกกับการที่เจ้าต้องสละชีพยอมพลีร่างใช้เลือดซ่อมแซมตาข่ายสวรรค์ แต่หากเจ้าไม่ยินยอม สวรรค์เบื้องบนก็ไม่คิดทำร้ายเจ้าหรือบีบบังคับจิตใจเจ้า คงต้องรอปาฏิหาริย์จากเทพเจ้าหลายพระองค์ ให้ช่วยคุ้มครองมนุษย์ให้ปลอดภัยจากปีศาจและมารใจชั่วที่หลุดลอดออกไปจากตาข่ายสวรรค์ให้ได้ ข้าคงบอกเจ้าได้เพียงเท่านี้"
อวี้ฉือเอ่ยเพียงเท่านั้น ก่อนจะพุ่งทะยานหายออกไปจากถ้ำ มู่หลันฮวาหันไปมองหลี่เย่ด้วยแววตาที่เรียบเฉย หลี่เย่ที่เห็นเช่นนั้นจึงรีบเข้าไปโอบกอดนางไว้ทันที
"อาหลัน"
"เล่ามา หากไม่เล่า หัว
