ลี่มั่วเฉียนก็สงบสติอารมณ์ลงแล้ว พูดอย่างเยือกเย็นว่า “ออกมาแล้ว”
ลี่มั่วเฉียนยื่นมือออกไป ผู้จัดการส่วนตัวก็ส่งเอกสารผลตรวจดีเอ็นเอที่ปิดผนึกอยู่ในมือให้เขา
เจียงยิ่งเสวี่ยลุกพรวดขึ้นมา สายตาเต็มไปด้วยความตึงเครียดจ้องมองถุงเอกสาร “เจียวเจียวเป็นลูกของเราจริงหรือเปล่า?”
เธอมีความรู้สึกไม่ดีต่อลี่เจียวมาตลอด ว่ากันว่าแม่ลูกย่อมมีใจผูกพันกัน แต่ถึงเธอจะรักลูกมากเพียงใด เวลามองลี่เจียวกลับไม่มีความรู้สึกใกล้ชิดเลยสักนิด ความรู้สึกแบบนี้มันแปลกเกินไป
เธอสงสัยมากว่าลี่เจียวอาจไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของเธอกับลี่มั่วเฉียน
ลี่มั่วเฉียน “ผลตรวจเพิ่งจะออกเมื่อครู่นี้เอง คุณไม่ใช่เหรอที่รีบอยากรู้ ผมยังไม่ได้เปิดดูเลย เอามาให้คุณดูตรงๆ นี่แหละ”
เรื่องลูกสาว ลี่มั่วเฉียนเข้าใจเจียงยิ่งเสวี่ยดี ตอนที่เจียงยิ่งเสวี่ยให้กำเนิดลูกสาวคนนี้ เธอเกือบเอาชีวิตไม่รอด พวกเขาสองคนไม่มีวันเอาเรื่องลูกมาล้อเล่นแน่นอน
เจียงยิ่งเสวี่ยพูดว่า “งั้นอย่ารอเลย รีบแกะเลย ฉันอยากดูผลแล้ว”
ลี่มั่วเฉียนพยักหน้า “ได้”
เขาเริ่มเปิดซองเอกสารผลตรวจ
ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงคุ้นหูดังขึ้นนอกประตู “ประธานเจียงอยู่ไหม ฉันจะพบประธา
