“ก็คิดถึงเราด้วยนั่นแหละ” ธีรดลยื่นมือหนายีหัวลูกของเขาเล่นเบาๆที่ทำเป็นงอนไปได้ในเมื่อรู้อยู่แก่ใจว่าเขานั้นเห็นลูกตนเองสำคัญที่สุดในชีวิตอยู่แล้ว
“คุณย่ากับน้าโสก็มาที่นี่ด้วยนะคะพรุ่งนี้ฟ้าว่าจะเข้าไปหาอยู่พอดี”
“พ่อไปด้วยสิไม่ได้เจอพวกเค้านานแล้ว” ธีรดลพยักหน้าเบาๆหลังจากที่คุยกันเรื่องถอนหมั้นภูผากับเพียงฟ้าเรียบร้อยแล้วเขาก็ยุ่งๆไม่ได้ไปมาหาสู่กับครอบครัวของสายทองอีกเลย
“ฟ้าถามจริงๆนะคะคุณพ่อไม่โกรธพี่ภูจริงใช่หรือเปล่าคะ” เพียงฟ้ายังคงสงสัยเรื่องนี้อยู่ไม่น้อยที่พ่อของเธอไม่มีทีท่าที่จะโกรธภูผาเลยสักนิดเรื่องที่ภูผามีปัญหาเรื่องผู้หญิงกันจนต้องถอนหมั้น
“พ่อควรจะถามฟ้ามากกว่าตัวพ่อเองไม่ได้ติดใจอะไรทั้งนั้น” ธีรดลส่ายหัวเบาๆแม้ลูกของเขากับสุรัตน์จะไม่ได้แต่งงานกันตามคำมั่นแต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องโกรธเกลียดอีกฝ่ายเพราะถ้าเป็นแบบนั้นเขาคงเป็นคนที่ดูไม่มีความเป็นผู้ใหญ่พอ
“ฟ้าก็ไม่ได้ติดใจค่ะอีกอย่างฟ้าก็มีบางเรื่องอยากจะบอกคุณพ่อเหมือนกัน” ใบหน้ากลมมีสีหน้ากังวลเธอค่อนข้างไม่สบายใจเรื่องนี้มานานและอยากจะสารภาพความผิดบาปนี้ให้พ่อของเธอได้ฟัง
“อะไรเหรอ” ธีรดลมองออกว่าเพีย
