“คุณสิบขา วันนี้ผิงจะไปซื้อของที่ห้าง คุณสิบจะไปด้วยกันไหมคะ”
เสียงหวานเอ่ยชวนสามีที่นั่งกอดเธออยู่ ใบหน้าหล่อเหลาจึงเงยขึ้นจากไหล่มน
“ไปสิครับ ผมไม่ปล่อยให้ผิงไปคนเดียวหรอก ช่วงนี้ผิงต้องระวังตัวเองให้มาก ๆ ว่าแต่ผิงจะไปซื้ออะไรเหรอครับ”
“ผิงจะไปซื้อหนังสือสำหรับคนท้องน่ะค่ะ เอ๊ะ! คุณสิบ อยู่เฉย ๆ สิคะ”
ตรีชฎาร้องห้ามเสียงหลง เมื่อมือซุกซนเริ่มไม่อยู่สุข ลูบคลำแถวหน้าอกอิ่มด้วยความเคยชิน
“ขอจับนิดเดียวเอง ผิงทำหวงไปได้”
สิบทิศหน้างอ ที่ภรรยาสาวดึงมือเขาออกจากหน้าอก
“แต่นี่มันที่ร้านนะคะ เผื่อลูกค้าเข้ามาเห็น คุณสิบไม่อายเขาเหรอคะ”
ถ้าอยู่บ้านเธอจะไม่ว่าสักคำเลย ที่เขามาลูบมาคลำหน้าอกของเธอ
“ขอโทษครับที่รัก ผิงนมใหญ่จับแล้วมันเพลินนี่นา”
เสียงทุ้มเอ่ยขอโทษ แต่ก็ยังมิวายบ่นอุบอิบเบา ๆ ถึงจะเบาแค่ไหน ตรีชฎาก็ยังได้ยินอยู่ดี มือบางฟาดลงที่ท่อนแขนแข็งแรงอย่างหมั่นไส้
“ผิงตีผมทำไม”
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน มองหน้าสวยเหมือนคนไม่รู้อีโหน่อีเหน่ ใช้มือลูบแขนตัวเองป้อย ๆ
“เมื่อกี้คุณสิบบ่นอะไร คิดว่าผิงไม่ได้ยินเหรอคะ”
ตรีชฎารวนใส่ ก่อนจะสะบัดหน้าหนีไปอีกทาง ทำเอาเขาหน้าเหวอไปถนัดตา
“ก็ผมพูดจร
