อวิ๋นฝูหลิงแฝงตัวอยู่ในฝูงชน มองดูท่าทางที่สิ้นหวังของอวิ๋นหลิงจือ รู้สึกสาแก่ใจนัก!
อวี้อ๋องเป็นคนนิสัยไม่สนใจคำพูดคนอื่น แม้ถูกผู้คนพบเห็นสมสู่กับผู้หญิงหลังจากดื่มจนเมา ก็ไม่ใส่ใจเลยสักนิด
ขอแค่ไม่ได้นอนกับนางสนมในวังหลัง ก็ไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร
อย่างมากรับเข้าจวนอ๋องก็สิ้นเรื่อง
มองดูอวิ๋นหลิงจือที่ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนเสียมารดา แม้อยู่ต่อหน้าหญิงงาม ก้นบึ้งหัวใจของอวี้อ๋องก็เกิดความรำคาญเสี้ยวหนึ่ง
ร้องอะไรนักหนา?
ก็แค่ลูกสาวของหมอหลวงคนหนึ่ง ได้นอนกับเขาคือวาสนาของนาง!
ขณะที่เขากำลังจะพูดว่าตนจะรับผิดชอบ ทันใดนั้นได้ยินเสียงสายหนึ่งดังออกมาจากฝูงชน “เอ๋ กลิ่นในห้องนี้แปลกๆ เหมือนเป็นกลิ่นของธูปสะกดอารมณ์”
เมื่ออวี้อ๋องได้ยิน ก็รู้สึกถึงความผิดปกติเล็กน้อย
แม้เขาดื่มเหล้า แต่ยังไม่ถึงขั้นที่ไม่มีสติ ก่อนหน้านี้ทันทีที่เขาเข้ามาในห้อง ก็รู้สึกร้อนรุ่มเหมือนเลือดในร่างกายพลุ่งพล่าน
เมื่อเห็นผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียง ก็กระโจนเข้าไปอย่างแทบไม่สามารถควบคุม
แม้อวี้อ๋องชอบหญิงงาม แต่ผู้หญิงที่ตนโปรดปรานเพราะอารมณ์ชั่ววูบ กับถูกคนออกอุบายใช้ธูปสะกดอารมณ์ สองอย่างนี้แตกต่างกั
