“เดี๋ยวชาวบ้านก็รู้หมดว่าเฮียไม่ได้ชอบผู้หญิง”
ทรายทองยิ้มขัน ขยับไปเกาะแขนเฮียแล้วเอาแก้มถูแขนเขาเหมือนอย่างที่เคยทำกับอังเดร แน่นอนว่าคนที่อยู่บนรถด้านนอกร้านแทบจะกระชากประตูรถให้เปิดออก
“โธ่เฮีย...หนูว่าเฮียเปิดตัวไปเถอะ แก่แล้วน่า เดี๋ยวไม่มีคู่นะ” คนสวยมีแซว จิวเลยยกมือขยี้กระหม่อมบางอย่างเอ็นดู
“ก็อยากอยู่ แต่ว่าเฮียไม่ได้มีชีวิตเพื่อตัวเองคนเดียว คนในครอบครัวคงใจสลายถ้ารู้ว่าเฮียจะไม่แต่งงานกับผู้หญิง”
ทรายทองหน้าม่อย ถอยออกห่างเฮียช้าๆ
“เฮียน่าสงสารจัง จะรักใครก็รักไม่ได้”
“ไม่หรอก...สักวันถ้าสวรรค์เป็นใจ เฮียคงได้เจอใครสักคนที่เข้าใจในสิ่งที่เฮียเป็น เฮียว่าความสุขมันอยู่ไม่ไกลหรอกถ้าเรารู้จักหามันอย่างถูกวิธี”
“โอเค งั้นเรากลับดีไหมคะ เหนื่อยแล้ว ง่วงด้วย วันนี้ยังไม่ได้นอนกลางวันเลย” บอกเฮียแล้วก้มลงมองชุดเจ้าสาวอย่างแสนเสียดาย จะมีโอกาสสักครั้งไหม ที่เธอจะได้สวมชุดอย่างนี้แล้วเดินเข้าไปในงานแต่งงานของตัวเอง
“ชุดสวยดี หนูลองใส่ดูไหม”
“โอย...ไม่เอาหรอกค่ะ”
“เถอะน่า ไปห้องโน้นกัน”
จิวดึงมือทรายทองไปทางห้องแต่งตัวที่อยู่อีกฝั่ง มีลูกค้าและพนักงานอีกหลายคนเดินสวนกันไปมา คู่บ่าว
