Share

หวานหวงรัก 9

last update Last Updated: 2025-02-07 10:00:54

เมื่อมองไปทางไหนก็เห็นแต่ทางจะเสียเปรียบ พลอยไพลินจึงชักมือออกมาจากกระเป๋าถือของตน หญิงสาวเม้มปากแน่น สะบัดหน้าหนีสายตาคมดุ

วาโยยิ้มพอใจกับท่าทางอ่อนข้อของหญิงสาว เขาดับเครื่องยนต์ เปิดประตูลงจากรถ เดินอ้อมไปเปิดประตูให้คนที่นั่งหน้าบึ้งตึงไม่ยอมขยับตัวอีกด้าน

“ลงมาได้แล้วครับ ช่วงบ่ายเราต้องไปที่เหมืองพลอย”

“เต็นจะนั่งรออยู่บนรถ ว้าย!” พูดยังไม่ทันขาดคำ ร่างอรชรก็ถูกช้อนอุ้มแนบอกแกร่ง พลอยไพลินดิ้นยุกยิก แต่ไม่กล้าทุบตีคนหน้ามึน เธอกลัวเขาทำโทษ

“พี่โย! ปล่อยเต็นนะ”

“อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก” วาโยเอ็ดเสียงเข้ม แล้วหันไปสั่งให้พนักงานรีสอร์ตจัดการกระเป๋าของเขาและเธอ

คนถูกเอ็ดยอมให้เขาอุ้มดีๆ เธอสงบปากสงบคำ กระทั่งเขาอุ้มเธอเดินตามพนักงานจนมาถึงทางเดินไปยังวิลล่าลอยน้ำในลำน้ำแควน้อย

“ไม่นอนห้องเดียวกันนะคะ” พลอยไพลินบอกน้ำเสียงจริงจัง

“พี่โย! เต็นไม่นอนห้องเดียวกับพี่โยนะ” เมื่อคนอุ้มไม่สนใจสิ่งที่เธอพูด เขายังคงก้าวเดินไปเรื่อยๆ กระทั่งมาหยุดอยู่วิลล่าหลังริมสุด พลอยไพลินจึงย้ำอีกครั้ง คราวนี้เธอทำร้ายร่างกายเขาด้วยการทุบแผ่นอกตึงแน่นไปหนึ่งที

“กระเต็น...” วาโยปรามคนดื้อด้วยการใช้โทนเสียงต่ำเรียกเธอ สายตาดุมองเธออย่างผู้ปกครองมองเพื่อปรามเด็กที่ไม่อยู่ในโอวาท ชายหนุ่มรอจนกระทั่งพนักงานยกกระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องพักให้เรียบร้อย และเดินกลับไปแล้ว เขาจึงพานกกระเต็นน้อยที่อุ้มแนบอกเดินเข้าไปข้างใน แล้วใช้เท้าปิดประตูทันที

“พี่โย! ถ้าพี่โยทำอะไรเต็น เต็นจะเกลียด เต็นจะไม่พูดด้วย เต็นจะฟ้องทุกคนว่าพี่โยรังแกเต็น”

วาโยถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาวางร่างนุ่มนิ่มลงกลางห้องพัก เมื่อเท้าถึงพื้น พลอยไพลินรีบถอยหลังไปจนติดผนัง สายตาจับจ้องคนตัวโตอย่างระแวดระวัง

“เต็นนอนบนเตียง พี่จะนอนโซฟาเบดตรงนี้

”ไม่เอา เต็นไม่นอนห้องเดียวกับพี่โย” แม่นกกระเต็นน้อยส่ายหน้าดิก

“ก็ห้องพักมันเต็ม จะให้พี่ทำยังไงล่ะ”

“แต่เมื่อกี้ พี่โยบอกว่าถ้านอนที่นี่ เราจะนอนคนละห้องกันนี่คะ”

“พี่ลืมไปว่าจองไว้แค่ห้องเดียว”

พลอยไพลินอ้าปากเหวอ เธอไม่เชื่อหรอก ยังไงก็ไม่เชื่อ เขาไม่มีทางลืมว่าจองห้องพักไว้กี่ห้องแน่นอน

“เอาน่า ถึงเราจะนอนห้องเดียวกัน แต่เราก็ไม่ได้นอนเตียงเดียวกันสักหน่อย” คนหน้ามึนแถอย่างน่าตบ

“แต่...”

“ถ้าเต็นยังงอแงอยู่แบบนี้ พี่จะไม่รับประกันความปลอดภัยของ...”

“นอนก็ได้! พี่โยเจ้าเล่ห์” เมื่อเขาเอาแต่ขู่เรื่องนั้น เธอก็ไม่อยากจะถกเถียงด้วยแล้ว คนบ้าอะไร เอาเรื่องเสียสาวคนอื่นมาขู่หน้าตาเฉย เธออยากจะบันทึกเสียงขู่เขาเอาไปให้คนอื่นฟังจริงๆ ทุกคนจะได้ตาสว่าง จะได้รู้สักทีว่า เขาเป็นเสือเจ้าเล่ห์แถมยังชีกออีกด้วย

วาโยยิ้มในหน้า เขามองตามแม่นกกระเต็นน้อยเดินปั้นปึ่งออกไปยังระเบียง เมื่อเห็นเธอนั่งลงที่ชิงช้า ชายหนุ่มจึงหันกลับมากวาดตามองภายในห้องพักอย่างสำรวจตรวจตราอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนเดินตามน้องออกไป

รีสอร์ตแห่งนี้อยู่ท่ามกลางขุนเขาและผืนป่าอุดมสมบูรณ์ วิลล่าแต่ละหลังห่างกันไม่มากนัก แต่ก็ไม่ใกล้กันจนเกินไป จึงทำให้มีความเป็นส่วนตัวค่อนข้างสูง ที่พักสร้างจากไม้ทั้งหลัง ถูกออกแบบให้มีกลิ่นอายความเป็นไทย มุงหลังคาด้วยหญ้าแฝก เพดานยกสูง จึงทำให้รู้สึกปลอดโปร่ง ภายในตกแต่งด้วยผ้าม่านสีขาวนวล เฟอร์นิเจอร์เป็นไม้กลมกลืนกับธรรมชาติ และใช้เครื่องนอนสีเอิร์ธโทน ทำให้ห้องพักสว่าง สบายตา อีกทั้งยังสามารถเห็นวิวเเม่น้ำได้จากบนเตียงนอนด้วย ทุกหลังมีระเบียงไม้แน่นหนา กว้างขวางและเป็นส่วนตัว ซึ่งบริเวณระเบียงมีซุ้มเก้าอี้ชิงช้าไม้สำหรับสองคนนั่งพอดี และมีเก้าอี้เอนสำหรับนอนพักผ่อนชมวิวสองตัวตั้งอยู่ริมระเบียง

“นอนพักผ่อนสักหน่อยไหม อีกตั้งสองชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัด” เสียงนุ่มทุ้มถามไถ่ด้วยความห่วงใย

พลอยไพลินช้อนตาขึ้นมองคนที่มายืนจับเชือกแขวนชิงช้าอยู่ข้างๆ หญิงสาวทำปากยื่นใส่เขา แล้วมองเมินไปยังสายน้ำเบื้องหน้า

“พี่โยชอบทำอะไรเอาแต่ใจ นึกจะจูบก็จูบ นึกจะให้นอนด้วยก็บังคับ คนเค้ามีพ่อมีแม่นะ” พลอยไพลินพูดด้วยความน้อยใจที่มันอัดแน่นอยู่เต็มอก เธอกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย มาพักที่เดียวกันแบบนี้ เธอคงไม่พ้นคำครหาแน่นอน ทุกวันนี้สื่อสังคมออนไลน์เร็วจะตาย เธอไม่มั่นใจจริงๆว่าจะไม่มีใครรู้เห็นเรื่องนี้

วาโยนั่งลงข้างๆคนงอน เขาจับมือบางข้างหนึ่งมากุมไว้หลวมๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ดวงหน้าเนียนใส

“ก็เพราะรู้ว่ามีคุณน้าทั้งสองให้พี่ต้องเกรงใจน่ะสิ พี่ถึงอดทนมาได้จนป่านนี้ ไม่อย่างนั้น...” วาโยละคำพูดไว้แค่นั้น คนงอนจึงรีบหันกลับมา เงยหน้ามองเขาด้วยสายตาเคืองขุ่น

“ไม่อย่างนั้นเยื่อพรหมจรรย์ของเต็นคงขาดสะบั้นไปนานแล้วใช่ไหมคะ” หมั่นไส้นัก เอะอะก็ขู่อยู่เรื่องเดียว อย่าคิดว่าเธอไม่รู้ทันนะ

วาโยยิ้มน้อยๆ เขาบีบมือนุ่มของน้องแน่นขึ้นอีกนิด

“บางทีเยื่อพรหมจรรย์กับหยากไย่ก็มีเพียงแค่เส้นบางๆกั้นไว้นะ เต็นว่าไหม” หย่อนระเบิดตูมใหญ่ใส่หัวใจสาวโสดวัยยี่สิบสี่ปีแล้ว วาโยก็ลุกขึ้นเดินเข้าห้องพักไป ทิ้งให้คนที่ถูกสบประมาทร้อนวูบวาบไปทั้งหน้าทั้งตัว เปล่าเลย...พลอยไพลินไม่ได้เขินอาย เธอกำลังโกรธจนควันแทบออกมาจากหู คนอย่างเธอน่ะแค่กระดิกนิ้วผู้ชายก็พร้อมจะวิ่งมาคุกเข่าสยบยอมแทบเท้าเป็นสิบเป็นร้อย แต่เพราะเขานั่นแหละ ตั้งแต่ปีกลายที่เธอเสียจูบแรกให้เขาไป เขาก็ตามติดเธอไปแทบทุกที่ เขาวางตัวเป็นงูจงอางหวงไข่ หวงทั้งที่เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขา เขาเป็นต้นเหตุทำให้ผู้ชายในสังกัดของเธอกระเจิดกระเจิงหนีหายไปหมดเลย

“พี่โย! หมายความว่าไง หยากไย่อะไร มาเคลียร์เลยนะ” เพราะโกรธจัด เพราะโมโห ความมีสติสตังจึงเลือนหาย ทำให้แม่นกกระเต็นน้อยผู้อ่อนหัด เดินตามเสือร้ายเข้าไปในถ้ำโดยไม่รู้ตัว

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานกล่อมรัก 84 จบบริบูรณ์

    “เมียบอกให้นั่งตรงนี้” เพลิงตะวันตอบโต้เสียงแข็ง “กลัวเมียว่างั้น” กวีว่าแล้วยิ้มเยาะ “ไม่ได้กลัว แต่เกรงใจ” “ต่างกันตรงไหนวะครับ คำว่ากลัวกับเกรงใจเนี่ย” กวีถามเสียงกลั้วหัวเราะ “ต่างก็แล้วกันน่า” เพลิงตะวันว่าอย่างหงุดหงิด บอกว่าเกรงใจก็เกรงใจสิ ใครเขาจะกลัวเมียกัน แค่เมียบอกให้มานั่งตรงนี้ ห้ามไปเซ้าซี้ตรงนั้น เขาก็ทำตามเพราะเกรงใจเมีย ไม่ได้กลัวสักหน่อย หนุ่มๆพากันส่ายหน้ากับคำแก้ตัวของคนกลัวเมีย ใครๆต่างก็รู้กันทั้งนั้นแหละว่าเพลิงผู้ห้าวหาญในวันวาน กลับกลายเป็นเพลิงผู้อ่อนโยนและยอมเมียไปทุกอย่าง เหตุผลเดียวที่เขายอมขนาดนี้ก็เพราะกลัวเมียหนี บรรยากาศบ้านไร่ยามเย็น มีสายลมพัดมาเรื่อยๆ อากาศยามตะวันลับขอบฟ้าไปแล้วเย็นสบาย เด็กๆยังคงวิ่งเล่นหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน มีเสียงบรรดาผู้ใหญ่พูดคุยกันสลับกับเสียงหัวเราะเป็นระยะ ใบหน้าและแววตาทุกคนเปี่ยมไปด้วยความสุข อบอุ่นและอบอวลไปด้วยความรัก ความผูกพัน ณ ที่แห่งนี้คือ ไร่ภูอิงฟ้

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานกล่อมรัก 83

    “รักหนูพรรณนะครับ” คำบอกที่ได้ยินทำให้เธอระบายยิ้มหวาน หนูพรรณหลับตาลงอย่างอ่อนล้า ยอมให้สามีกอดไว้แนบอก พักสักหน่อยก่อนกลับไปหาลูก ตื่นขึ้นมาคราวนี้ เธอก็ได้แต่หวังว่าสามีจะไม่หาเรื่องมาให้เธอลงโทษเขาอีก ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้กลับบ้านกันพอดี ณ ไร่ภูอิงฟ้า วันนี้เพลิงตะวันเป็นเจ้าภาพจัดงานพบปะสังสรรค์ญาติๆขึ้นที่สนามหญ้าหน้าบ้าน จากเมื่อก่อนที่มีเพียงครอบครัวของพ่อนนท์แม่พราวกับครอบครัวพ่อเพชรแม่กระแตและลูกๆ แต่ตอนนี้สมาชิกเครือญาติได้เพิ่มขึ้นมากมาย ทั้งลูกหลานรวมกันนับสิบวิ่งเล่นหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน บรรดาผู้สูงวัยคุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย พ่อนนท์ แม่พราว พ่อเพชร แม่กระแต คุณวาทิตนั่งพูดคุยกันอยู่ที่โต๊ะตัวหนึ่ง ส่วนบรรดาคุณแม่ยังสาวหนูพรรณกับกระเต็นช่วยกันดูแลลูกๆหลานๆ หนูจ๋าอุ้มลูกสาววัยแปดเดือนนั่งบนตัก โดยมีพี่ๆเข้ามาหยอกล้อพูดคุยกับน้องตัวเล็กสุดเป็นระยะ กระติ๊บที่ตั้งครรภ์เจ็ดเดือนต้องนั่งอยู่ข้างหนูจ๋า ไม่ได้ลุกไ

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานกล่อมรัก 82

    กระติ๊บว่าแล้วหัวเราะพอใจ เมื่อคนที่ถูกจัดอันดับให้หล่อน้อยกว่าลูกตีหน้าเศร้า“พ่อหล่อน้อย” เจ้าหนูเพทายพูดเลียนแบบแม่“หล่อน้อย แต่เร้าใจมาก” พบรักว่ายิ้มๆ และยิ้มกว้างขึ้นไปอีก เมื่อเมียรักมองค้อนเขา“พ่อล้าวววใจ” เจ้าหนูน้อยว่าแล้วหันมายิ้มให้แม่“เอ่อ…”แม่กระติ๊บปั้นหน้าไม่ถูก จึงเลือกที่จะหันกลับไปจิกสายตาดุให้สามี“คุณพบ! ถ้าลูกจำไปพูดให้คนอื่นได้ยินล่ะก็น่าดู”กระติ๊บขู่เสียงเข้ม สะบัดค้อนกลบเกลื่อนความเขินอาย คนบ้า...เร้าจงเร้าใจอะไร ก็แค่ช่วงนี้เธอจับเขากินบ่อยกว่าปกติเท่านั้นเอง แค่นี้ก็เอามาพูดว่าตัวเองเร้าใจชิ!พบรักยิ้มเมื่อเห็นแก้มใสแดงก่ำ ยิ่งเธอมองค้อนกลบเกลื่อนความเขินอายเขาก็ยิ่งยิ้มกว้าง เมียเขาเขินได้น่ารักที่สุดในโลก"พี่วีขา หนูอยากกลับบ้านแล้ว หนูคิดถึงลูก" หนูพรรณบอกคนที่เธอซุกตัวอยู่กับอกเขาด้วยเสียงอ่อนระโหยโรยแรง"สายๆค่อยกลับนะครับ ตอนนี้หนูพรรณควรนอนพักผ่อนสักหน่อย"หนูพรรณถอนหายใจแรง หยิกแผ่นอกของคนที่ทำให้เธอหมดแรง"

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานกล่อมรัก 81

    วาโยลุกขึ้นนั่งแล้วกางแขนออก ยาหยีและยะหยารีบโผเข้าสู่อ้อมกอดผู้เป็นพ่อ“ลงไปกินข้าวรอคุณแม่นะครับ ให้คุณแม่อาบน้ำแต่งตัวก่อน แล้วเราจะได้ไปหาพี่พุกัน”วาโยอุ้มลูกสาวสองคนลุกขึ้น พี่ชายยูจีนเดินนำหน้าออกจากห้องไปก่อน เจ้าหนูน้อยหันมาบอกคุณแม่ว่า“คุณแม่ครับ อาบน้ำแล้ว อย่าลืมแปรงฟันด้วยนะครับคุณแม่ เดี๋ยวฟันผุ”“ค่ะ”กระเต็นพยักหน้ารับยิ้มๆ เธอมองสามีพาลูกเดินออกไปจากห้องด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า เลี้ยงลูกสามคนเหนื่อยมาก และไหนยังจะต้องเอาใจคุณสามีพลังเยอะอีก แต่เธอกลับสุขใจอย่างที่สุด เพราะแม้จะเหนื่อยแค่ไหน การที่ได้เฝ้าดูตัวแทนความรักของเธอกับพี่โยเติบโตขึ้นทุกวัน ทั้งพี่โยก็ตามใจเธอทุกอย่าง เขาดูแลเธออย่างดี ไม่เคยทำให้เธอต้องเสียใจ เท่านี้กระเต็นก็รู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกแล้ว“คุณพบขา ติ๊บอยากกินขนมมันทิพย์” กระติ๊บบอกสามี แล้วกะพริบตาปริบๆ ทำหน้าตาน่าสงสาร เธออยากกินมันทิพย์มากๆ อยากกินจนไม่สามารถข่มตาหลับได้ หากไม่ได้กิน“พรุ่งนี้ค่อยกินไม่ได้เหรอครับ”“แต่ติ๊บอย

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานกล่อมรัก 80

    “พี่โยขา” กระเต็นครางกระเส่าเมื่อสามีเลื่อนมือลงกลางหว่างขา นิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในร่องรักอุ่นลื่น เธอได้ยินเสียงเขาครางหนักแนบเต้าอวบ ก่อนจะเริ่มชักนิ้วเข้าออกในตัวเธอเร็วขึ้น“อ๊ะ! พี่โย อื้อๆ” กระเต็นจับบ่ากว้างสองข้างไว้ เธอจิกเล็บลงบนผิวเนื้อแน่นตึง ขยับสะโพกโยกรับนิ้วที่พร่างพรมในซอกสาวระรัว“เต็น…” วาโยจ้วงนิ้วแทงลึก เขาต้องการส่งน้องไปยังสุดสายปลายทางก่อน ชายหนุ่มเลียลำคอขาวผ่อง ลากไล้ปลายจมูกสูดลมผิวเนื้อนุ่ม เสียงหอบหายใจหื่นกระหายดังประสาน“พี่โยขา อื้อๆ…” ร่างสาวขยับโยกอีกไม่กี่ครั้ง เธอก็กระตุกเฮือก ความสุขสมแตกกระจาย กระเต็นหวีดร้องเบาๆ ก่อนซวนซบใบหน้าลงกับอกกว้าง หญิงสาวหอบหายใจแรงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะทอดถอนใจออกมา แล้วเริ่มคลอเคลียสามี จูบขอบคุณเขา“ทำให้พี่บ้าง” วาโยกระซิบขอน้อง กระเต็นช้อนสายตาขึ้นมองเขา เธอยิ้มยั่วยวน พร้อมกับเลื่อนมือลงไปยังกลางกายหนุ่ม กอบกำเอาความแข็งขึงร้อนระอุที่ผงาดอยู่ใต้น้ำไว้ในมือน้อย ขยับรูดจังหวะเชื่องช้าวาโยตรึงท้ายทอยน้องไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง เขาก้มลงจูบอ่อนหวาน มืออีกข้างกอบกุมทรวงอกอิ่ม บีบคลึงเต็มมื

  • นิยายชุดหวานรัก   หวานกล่อมรัก 79

    “รับรองว่าอันใหม่ ใหญ่กว่าอันเดิมแถมออฟชั่นพิเศษเสกได้จริงๆด้วย” กระต่ายน้อยว่าแล้วจับน้องพลิกลงนอนหงายใต้ร่างของตน“พี่กระต่าย!” หนูจ๋าดันบ่ากว้างไว้ด้วยมือสองข้าง คนบ้านี่...เธอกำลังอยู่ในอารมณ์หวานซึ้งละมุนชวนฝันอยู่แท้ๆ แต่เขากลับปรับโหมดเข้าอารมณ์หื่นเสียได้“ชู่ว์! อย่าเอ็ดไป พี่จะเริ่มใช้ไม้กายยะฉิดร่ายมนตร์วิเศษเสกลูกเข้าท้องให้หนูจ๋าอีกสักคน”“อื้อ!” หนูจ๋าหมดสิ้นทางหนี เมื่อพี่ชายจ๋าแสนดีในวันวาน ปิดปากเธอด้วยจูบเร่าร้อนและบทรักดุดัน เธอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขา รุกและรับอย่างรู้ใจ เพราะเขาพร่ำสอนมาดี กว่าพี่ชายจ๋าจะใช้ไม้กายยะฉิดประจำตัวร่ายมนตร์ใส่เธอจนพอใจ หนูจ๋าก็อ่อนเปลี้ยเพลียไปทั้งตัว ในห้วงความคิดสุดท้ายก่อนหนูจ๋าจะหลับไปในอ้อมกอดเขา เธอคิดว่า...การพบเจอกันระหว่างเธอกับเขาอาจจะเป็นพรหมลิขิตจริงๆ แต่การอยู่ด้วยกันกับเขาบนเตียงแบบนี้เป็นความหื่นที่ลิขิตโดยเขาล้วนๆ“ขับรถดีๆนะคะ” กระเต็นบอกสามีที่โทรมาบอกว่าทำงานเสร็จแล้ว และกำลังจะขับรถกลับบ้าน ขณะนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว เขาต้องอยู่เคลียร์งานให้เสร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status