ก่อนที่จะทันได้สนทนากันต่อ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หญิงสาวคนเดิมเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับถาดของว่างในมือ แก้วน้ำเปล่า แก้วน้ำส้ม และคุกกี้ช็อกโกแลตชิพ ถูกยกมาวางตรงหน้า แขกทั้งสองคนจึงกล่าวขอบคุณพร้อมกัน
“เชิญตามสบายนะคะ เดี๋ยวใกล้ถึงเวลานัดแล้ว คุณเลขาจะเข้ามาเรียกนะคะ”
“ค่ะ ไม่ทราบว่าห้องน้ำอยู่ตรงไหนคะ”
“เดินออกไปตรงทางเดิน เลี้ยวซ้าย แล้วตรงไป ห้องน้ำอยู่ทางขวามือค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ”
“แกไปห้องน้ำไหม?” คล้อยหลังหญิงสาวออกไปได้สักพัก ณฤดีก็หันมาถามเพื่อนสนิท
“ไม่ไป แกไปเถอะ เดี๋ยวเผื่อคุณเลขามา เดี๋ยวไม่เจอใคร”
“งั้นเดี๋ยวมานะ อยู่คนเดียวได้ใช่ไหม?”
“ได้ อย่างกับฉันเป็นเด็กสี่ขวบ” ส่งค้อนให้เพื่อนสาวไปหนึ่งวง ณฤดีหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะเดินออกห้องไป
ศิราที่นั่งดูเอกสารโครงการสร้างรีสอร์ตที่เชียงใหม่ตลอดในช่วงเช้า เงยหน้าขึ้นจากแฟ้ม ก่อนที่จะวางมันไว้ในชั้นใส่เอกสารที่ต้องแก้ไข เพื่อให้เลขานำไปจัดการต่อ ตลอดช่วงเช้าเขาแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย เนื่องจากเอกสารโครงการดังกล่าวมีข้อผิดพลาดเยอะมาก ต้องคอมเมนต์หลายจุด
สายตาคมเหลื