ปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง
เสียงออดหน้าประตูดังขึ้น ผู้หญิงสองคนที่กำลังช่วยกันขนกระเป๋าอย่างทุลักทุเล หันมามองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย
“ใครมาอะ ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นหรือเปล่า?” ณฤดีเอ่ยขึ้น
“ไม่น่าใช่ เพราะพี่ศิรามีคีย์การ์ด” บัวบูชาตอบเสียงแผ่ว
“หรือจะเป็นนังผู้หญิงที่ชื่อการ์ตูนอะไรนั่น”
“ไม่รู้” ร่างบางส่ายหัว มีสีหน้ากังวล ในใจก็ภาวนาขออย่าให้เป็นแบบนั้นเลย เพราะแค่นี้เธอก็เจ็บแทบจะขาดใจอยู่แล้ว
“ไปเปิดเถอะ ไม่ต้องกลัว มีฉันอยู่ด้วยทั้งคน” เห็นเพื่อนรักมีสีหน้าไม่ค่อยดี ณฤดีจึงเอ่ยปลอบใจ
บัวบูชาเอื้อมไปเปิดประตูอย่างแผ่วเบา ก่อนจะต้องตกใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นว่าคนที่ยืนอยู่หน้าประตูเป็นใคร
“สวัสดีค่ะ เชิญข้างในก่อนค่ะ” มือบางยกขึ้นทำความเคารพคนที่เดินเข้ามา ชายสูงอายุที่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ทำเอาบัวบูชานั่งตัวเกร็งด้วยความประหม่า
“สวัสดีค่ะ” ณฤดียกมือไหว้ตามเพื่อน แม้ไม่รู้ว่าชายสูงวัยคนนี้เป็นใคร
“ฉันก็แค่มาดูว่าให้เห็นกับตา ที
