แชร์

-9 ลอกคราบ-nc

ผู้เขียน: พริมริน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-18 10:00:29

-9 ลอกคราบ-nc

หัวเข็มขัดสีเงินเย็นจัดลูบผ่านท่อนเนื้อตามความยาว เธอลากขึ้นไปยังกลุ่มขน ลากขึ้นอกแกร่งไปยังไหล่มุ่งหน้าสู่ข้อมือ

“สี่ปีที่ผ่านมานี่ เดียร์เปลี่ยนรสนิยมหรือไง”

เธอก้มหน้าอมยิ้ม เขาเปลี่ยนคำเรียกเธอแล้ว

“อีธานลองดูสิ แล้วเดียร์จะทำให้อีธานยิ่งกว่าเห็นสวรรค์”

คำมั่นจากปากสาวสวยพร้อมรอยยิ้มยั่วพลางใช้ลิ้นเลียริมฝีปาก เผยอรอคอย เลื่อนนิ้วหมุนวนยอดถันจุดตัดสีบนทรวงอกอวบอิ่มของตัวเอง อีธานสะท้านในอกครางกระหึ่มต้องการแตะต้อง แต่เพียงขยับเธอกลับรั้งข้อมือเขาไว้ยกขึ้นแล้วมัดด้วยเข็มขัดหนึ่งข้าง ดึงสูง

“เห็นไหม มันไม่เจ็บ”

เสียงหวานใสใส่ลูกอ้อนคล้ายโอ้โลม ขณะเดินอ้อมไปด้านหลังแล้วจับมืออีกข้างขึ้นมามัดเข้าด้วยกัน ไล้ปลายนิ้วไปตามลำตัว แผ่นหลัง ลากไฟร้อนลวกเป็นทาง

“เดี๋ยวก่อนเดียร์ มัดข้างหลังแล้วผมจะแตะต้องเดียร์ยังไง”

เธอเดินกลับมาด้านหน้าแล้วผลักร่างแกร่งให้เขานั่งลงขอบเตียง ยกเท้าขึ้นวางข้างต้นขาใหญ่

“อีธานมีสิทธิ์ได้แค่ดูเท่านั้น”

ซินเดียพลิกตัวหันหลังก้าวไปสามก้าวแล้วหันกลับไปหาคนร่างโต ดวงตาหลุบมองแก่นกายขยายใหญ่ขึ้นอีก จ้องนัยน์ตาสีนิลเต็มเปี่ยมแรงปรารถนา เธอสะบัดผมแล้วเริ่มเต้น

แม่เจ้า!!

อีธานแทบสำลักเสียงครางของตัวเองเมื่อร่างงดงามตรงหน้าโยกย้ายเย้ายวน ชุดเดรสตัวสั้นคาอยู่บั้นเอวและท่อนบนเธอเปิดเปลือยหมดจด

สองเต้าทรวงงามขยับไหวกระเพื่อมตามแรงโยกซ้ายขวา ซินเดียย่อเข่าลงแล้วแอ่นร่างมาด้านหน้าจนทำให้เนินเนื้อสองลูกลอยเด่นคล้อยลงตามแรงโน้มถ่วง

“เดียร์”

เสียงทุมพร่าจัดจับจ้องเพียงสาวสวยกลางห้อง ร่างระหงยังส่ายร่อนทีละน้อยต่ำสูง หมุนตัวหันหลังแล้วสะบัดผมเอี้ยวหน้ากลับมา

“อยากให้เดียร์ถอดชุดหรือยังคะ”

อีธานกลืนน้ำลาย ดวงตาคมเข้มเลื่อนลอยมองเพียงแผ่นหลังขาวนวล ต้องการขยับตัวเพื่อแตะต้องโอบรัด แต่เขายังนั่งอยู่ที่เดิมมองเธอ มีเพียงเจ้าท่อนเนื้อยาวกลางลำตัวเท่านั้นที่ขยับไหวผงกหัวรับภาพ

“ถะ ถอด”

เขาแทบจำเสียงตัวเองไม่ได้ เสียงทุ้มต่ำเปล่งกระท่อนกระแท่นและแหบจนจับคำไม่ได้

“งั้นอีธานหลับตาก่อน”

“หลับตา”

“ใช่ค่ะ หลับตาสิคะ”

เธอเลื่อนมือลงบั้นเอว เอี้ยวหน้ากลับไปหาอีธานมองสีหน้าแดงก่ำมากอารมณ์และคงเกือบต้านไม่ไหวแล้ว มือเล็กแสร้งขยับชุดเลื่อนขึ้นลง มองเขาด้วยตาอ่อนเชื่อมปนวาดหวัง แล้วหลังจากนั้น..เขาขยับเปลือกตาปิดลง

ซินเดียหุบยิ้มทันควัน ดึงเสื้อขึ้นสวมใส่เช่นเดิม ขยับร่างทำเสียงสวบสาบ ตาเพ่งมองคนร่างโตไว้

“เสร็จหรือยังครับ”

“กำลังถอดลงจากเท้าแล้วค่ะ อย่าเพิ่งลืมตานะคะอีธาน”

ซินเดียส่งเสียงหวานก่อนค่อยย่องปลายเท้า ไม่สนใจรองเท้าส้นสูงของตัวเองที่หล่นอยู่ปลายเตียง จากนั้นซอยเท้าถี่ยิบไปทางประตูทันที

คลิก..ปัง!

อีธานทะลึ่งตัวลุกพรวด ลืมตาขึ้นเบิกกว้าง ร่างงดงามกลางห้องหายไปแล้วหลังจากเสียงประตูปิดลง

“ไอ้ห่า! อีธาน นายมันโง่ บัดซบ!”

เขาขยับเดินไปทางประตูก่อนหยุดลงเมื่อนึกได้ว่าข้อมือถูกมัดอยู่ด้านหลัง

“เดียร์ เดียรรรรรรรรรรรรรรรรรรร”

ซินเดียสะดุ้งเฮือก เธอวิ่งมาถึงกลางโถงพลันเสียงตะโกนลั่นดังลอดออกมาจากห้องพัก เอี้ยวหน้ากลับไปมองค่อยถอนหายใจโล่งอก เขาไม่ได้วิ่งตามออกมา

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดมุมปากก่อนคลี่ยิ้มกว้างสุด จากนั้นตามด้วยเสียงหัวเราะ เธอกดลิฟต์ไปด้วยงอตัวไปด้วยเพราะแรงขบขันจนตัวโยน ยกนิ้วปาดน้ำที่รื้นขึ้นหางตา  โดยหารู้ไม่ว่าเธอปลุกเสือตัวที่ร้ายกว่าเดิมออกมา

ปัง!!

อลันจอดรถหน้าบันไดทางขึ้นบริษัทในอีกสองวันถัดมา ยิ้มกว้างขบขันยามเห็นเสือร้ายอีธานหน้าบึ้งฉุนเฉียว กระแทกประตูรถอย่างแรงก่อนสาวเท้าหนักแน่นเข้าบริษัท

กริ๊งงง!!

“ครับนายแม่”

“เจ้าลูกชายแม่เป็นยังไงบ้าง”

“ก็..ดีครับ”

“ทำเสียงแบบนี้ มีเรื่องหรือเปล่า”

“นิดหน่อยครับนายแม่ แต่ผมว่าอีธานยังเอาอยู่ครับ”

“ฮึ ลองพูดแบบนี้คงหนีไม่พ้นเรื่องสาว ๆ”

“ครับ นายแม่โทรเข้ามาพอดีเลยครับ ผู้ถือหุ้นที่ชื่ออานนท์ ทรงโอสถ นายแม่รู้จักไหมครับ”

“รู้จักสิ เขาถือหุ้นเยอะอยู่นะ เคยเจอตอนประชุมผู้ถือหุ้นสองสามครั้ง แต่ปีที่แล้วไม่มา ถามขึ้นมาเนี่ย ต้องเกี่ยวกับเขาแน่เลย”

“ครับ แต่เดี๋ยวนายแม่ก็รู้ครับ แค่นี้ก่อนนะครับ ดูเหมือนว่าลูกชายนายแม่จะโทรเข้ามา”

อลันวางสายโทรศัพท์คุณฟรานเชสก้าเหรือนายแม่ แม่บุญธรรมของอีธาน แล้วปัดรับสายเจ้านายหนุ่ม

“คร้าบบ”

“ใจคอจะนั่งแช่อยู่ในรถหรือไง ถ้าไม่อยากทำงานก็ลาออกไปเสีย”

“อะไรกันครับท่านประธาน กระผมจะขึ้นไปเดี๋ยวนี้แล้วขอรับ”

น้ำเสียงล้อเลียนยิ่งทำให้อีธานฉุนเฉียว กดวางสายแล้วโยนโทรศัพท์ไปกลางโต๊ะทำงาน กดสายภายใน

“ค่ะ ท่านประธาน”

“ตามโบนิตามา”

“คะ อะไรนะคะ”

“หูตึงหรือไง เรียกโบนิตาเข้ามา!”

อีธานหมุนเก้าอี้กลับไปทางหน้าต่าง สูดลมหายใจสะกดอารมณ์โกรธ เขารู้ตัวว่ากำลังทำตัวงี่เง่าด้วยการอาละวาดเมื่อไม่ได้ดั่งใจ - - ไม่เชิงสักทีเดียว น่าจะเรียกว่า ‘ถูกหลอก’ ถึงจะถูกกว่า

ก๊อก ก๊อก

“เข้ามา”

น้ำเสียงเข้มดุทำโบนิตาสะดุ้งโหย่ง เหลือบสายตามองเพื่อนร่วมงานที่มองมาอย่างให้กำลังใจ

โบนิตาเปิดประตูห้องทำงานบอสใหญ่ช้าอย่างที่สุด สูดลมหายใจเข้ายาวแล้วตัดสินใจเดินเข้าไปทันทีพร้อมรอยยิ้มอ่อนบาง

“ค่ะท่านประธาน”

“นั่งสิ คงไม่ต้องถามว่าจำฉันได้ไหม”

โบนิตาลอบกลืนน้ำลายแล้วพยักหน้าไร้คำพูด อีธานหมุนเก้าอี้กลับมาจับจ้องเพื่อนสนิทของสาวต้นเรื่อง เขาวาดขาขึ้นไขว่ห้าง มือหุมนปากกาด้วยความเคยชิน

“เพื่อนรักคุณไปไหน”

“คะ ค่ะ ไป เออ ไม่ทราบค่ะ”

อีธานหมุนปากกาไปอีกทางบนข้อนิ้ว เพ่งมองสาวตรงหน้า โบนิตาหน้าตาดี หุ่นเล็กกว่าไม่สูงเท่าซินเดีย แต่มีความอวบอิ่ม เขาใช้สายตาอย่างที่มักใช้ประเมินสิ่งของบางอย่าง ประเมินว่าของตรงหน้ามีค่าเพียงพอหรือไม่ จนเห็นดวงหน้าหวานของโบนิตาเปลี่ยนสี

“แผนกบุคคลแจ้งว่าเพื่อนสนิทคุณลาพักร้อน”

“โบยังไม่ทราบค่ะ เช้านี้โบ...โบมาทำงานสาย”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night   -25-nc จบบริบูรณ์

    -25-nc จบบริบูรณ์อีธานกดศีรษะคนร่างเล็กลงจมฟูกแทนแล้วคว้าโทรศัพท์มาจากมือเล็กปัดรับสาย“ครับแม่ อีธานครับ เดียร์อยู่กับผมครับ ครับแม่ คงราวสามวันถึงจะได้กลับบ้านนะครับ ครับผมรับปากจะดูแลอย่างดีเลยครับแม่ สวัสดีครับ” พูดทั้ง ๆ ที่หอบหายใจหนักหน่วงซินเดียตาเบิกกว้างอยู่กับที่ ตัวดิ้นหนีแต่ได้แค่อึกอักดั่งปลาถูกกด เพราะมือแกร่งจับแน่นบนศีรษะ ท่อนล่างเสียบเสย หางตามองเห็นโทรศัพท์ถูกโยนตกมาตรงหน้า เขาวางสายแม่จันทร์นิลไปแล้ว“อีธาน คุณจะบ้าหรือไง นั่นคุณบอกอะไรแม่!”“อ่า แคบ หืมม์ แค่บอกเดียร์อยู่กับผมไง”“แต่ อ่า หยุดนะ อ่า อย่าเพิ่งกระแทกสิ อีธาน...”เสียงหวานขาดหายทันควันยามลำแกร่งเนื้ออุ่นสอดใส่เต็มลำรักกดแน่นคลึงเน้นก่อนกระทั้นถี่แรงขึ้น เขายืนบนพื้นให้หัวเข่าทาบขอบเตียงเป็นหลักขณะเสือกกายนำท่อนมังกรยักษ์สอดใส่ไม่ผ่อนปรนตับ ตับ ตับร่างระหงสั่นสะเทือนตามแรงตอกใส่ อีธานกระหนำลงร่องรักด้วยเรี่ยวแรงชายเต็มเปี่ยมไฟพิศวาสท่วมท้นทรวงอกอัดแน่นด้วยอารมณ์บางอย่างที่พัดพากระพือภายในมาหลายวัน เขากำเส้นผมดกหนาไว้ในมือกดแน่นเพื่อส่งแรงให้ร่างเล็กใต้ตัวสั่นไหวไปพร้อมกับเขา ใกล้แตะจุดสุดยอดแล้วช

  • ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night   - 24 nc

    - 24 ncอีธานรัดคนร่างเล็กกว่าไว้แน่นขณะจับเอวคอดให้เคลื่อนไหวดั่งใจต้องการ อีกมือรั้งชุดเดรสลงอีกกองบั้นเอวก่อนบีบเคล้นคลึงเนินนมกระเพื่อมไหวตรงหน้า ปากล้วงลึกเสาะหาความหวานล้ำอย่างที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน หรือเป็นเพราะใจของเขาเองต่างหากที่กำลังพองโตลำแกร่งทะลวงขึ้นแทรกกลีบอ่อนนุ่มบอบบาง ต้องการส่งให้สาวด้านบนถึงฝั่งฝันอย่างรุนแรงและรวดเร็ว“เดียร์ อ่า คนดี อ่า แคบ รัด ซี้ดด”เขาผละปากออกส่งเสียงครางแล้วเลื่อนลงหายอดหัวชูชันเต่งตึง ดูดกลืนและขบกัด วนหาเต้างามอีกข้างทำเช่นเดียวกันแล้วค่อยปาดเลีย คลุกหน้าลงกลางทรวงอกเบี่ยงปากครอบเนื้ออ่อนนุ่มดูดดึงเขารู้ว่าทำเช่นนี้จะทำให้เนินทรวงเป็นรอยช้ำเขียว แต่มันช่างให้ความรู้สึกที่ดียามมองเนื้อนวลขาวตรงหน้าขึ้นสีจากฝีมือตัวเอง อีกมือบีบขยำเสียวร้าวทั่วหน้าท้อง - - และยังไม่ทันได้ถอดกางเกง“ใกล้หรือยังเดียร์ อ่า ใกล้เสร็จหรือยัง”อีธานละมือออกจากทรวงงามเลื่อนลงหน้าท้องบีบคลึงก่อนหงายมือลงซอกหลืบเปียกฉ่ำหวาน“อีธาน อ่า”ร่างระหงคุกเข่าขยับถี่เคลื่อนขึ้นลงรูดท่อนเนื้ออุ่นร้อนเร่งเร้าดั่งเช่นคนใต้ร่าง มือแกร่งกุมเนื้อสวาทนิ่มอูมลงแรงบีบก่อนเลื่อนนิ

  • ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night   -23-nc

    -23-ncอีธานล้วงนิ้วเข้าถุงน่องคลึงเนื้อนิ่มโคนต้นขาใกล้จุดลี้ลับก่อนดีดเพียะ!!คราวนี้เป็นซินเดียที่สะดุ้งสุดตัวยามถุงน่องดีดลงเนื้อโคนขา“ดึงเสื้อลง แล้วผมจะปราณีอย่างที่สุด”ซินเดียพวงแก้มแดงซ่านสะท้านไปทั่วร่างยามสันจมูกจดลงหัวเข่าแล้วเลื่อนไต่ขึ้นจากนั้นจึงหยุดเงยหน้าขึ้น“ไม่กล้า?”ริมฝีปากกระจับสาดสีแดงเต็มอิ่มเม้มคว่ำทันที เอื้อมมือขึ้นตั้งใจดึงลงพลันมือแกร่งรั้งข้อมือเธอไว้เสียก่อน“ช้า ๆ เดียร์ ค่อย ๆ เปิด” ว่าพลางยืดกายกลับไปที่เดิมนั่งเอนกายเท้าแขนลงฟูก มองภาพงดงามตรงหน้าด้วยสีหน้าคนเหนือกว่าพร้อมรอยยิ้มมุมปาก“อ่า เอาลงอีก” น้ำเสียงกระเส่าอีธานใจเต้นแรงจับจ้องเนินเนื้อนมขาวผ่องกำลังถูกเปิดเปลือยออกทีละน้อย นิ้วเรียวทาสีแดงเช่นกันเกี่ยวขอบชุดเกาะอกไว้ขยับกระทั่งเต้าซ้ายหลุดออกผัวะ! เฮือก!“ชอบแบบนี้เหรออีธาน”“ใช่ ชอบมาก อ่า ลองลูบนมตัวเอง ไม่ ไม่ ทำแบบวันนั้น บีบหัว ขยี้น้อย ๆ”ซินเดียปากสั่นยามเลื่อนนิ้วลงหัวนมสีชมพู ส่งนิ้วชี้และหัวแม่มือบี้ปลายเล็กน้อยคลึงวน“อา เดียร์ ผมแย่แน่ ๆ”เธอยกแชมเปญกระดกอมไว้ในปากแล้วปล่อยให้มันไหลลงผ่านลำคอ ลากนิ้วพาน้ำรสแรงลงเข้าหาปลายยอ

  • ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night   - 22 - nc

    - 22 - ncแอ๊ด...คลิก...อีธานเดินนำเข้าห้องชุดที่เขามาเปิดไว้ก่อนเข้าไปในผับเมื่อหัวค่ำ ตรงไปยังโซฟาหยิบขวดแชมเปญแช่น้ำไว้แล้วอย่างดีขึ้นมาเปิดป๊อก!!มือรินแชมเปญราคาแพงลงแก้วสองใบ ตาลอบสังเกตคนร่างเล็กกว่า จากนั้นจึงเดินไปยังหน้าต่าง รูดม่านออกพลางจิบน้ำสีเหลืองรสแรงไปด้วย ก่อนหันกลับมามองซินเดียตรง ๆ ที่ดูเหมือนยังยืนสับสนอยู่กลางห้อง“ส่วนตัวแล้วเดียร์” อีธานยกแก้วขึ้น อีกมือผายออกดวงตาคมกล้ายังจดจ้องมองร่างระหงกำลังขยับเดินเข้ามาใกล้แล้วก้มลงหยิบแก้วแชมเปญยกดื่มรวดเดียวหมดก่อนรินอีกแก้วยกดื่ม“ระวังจะเมาแล้วพลาดของดีนะ”“คะ แค่ก ๆ ๆ”ด้วยความรีบร้อนยกดื่มทำให้ซินเดียสำลักเล็กน้อย เธอวางแก้วลงแล้วเดินเข้าไปหาร่างสูงใหญ่กระทั่งห่างกันราวสามก้าว - - นี่เธอไม่ได้นับทุกครั้งหรอก แต่บังเอิญว่าสังเกตเห็นอีธานยกแก้วขึ้นจิบเอียงร่างพิงกระจก กวาดสายตาขึ้นลงเชื่องช้ามองร่างตรงหน้าใกล้หมดความอดทนเต็มทน โดยเฉพาะเจ้าตาข่ายสีแดงสานตลอดทั้งท่อนขางาม ทำเอาเขาอยากจะรู้ว่าส่วนบนมันไปสิ้นสุดที่ตรงไหน“ฉันพูดไม่ค่อยเก่งเท่าไร”“พูดไม่ค่อยเก่ง..อ่า นั่นคงไม่จริง เมื่อครู่ตอนอยู่ในผับปากคุณค่อนข้าง

  • ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night   -21- ต่างระเบิดอารมณ์

    -21- ต่างระเบิดอารมณ์เขาดันร่างเธอไปด้านหลังใช้ร่างตัวเองบังไว้ พลางยืดกายตัวเองข่มคู่ต่อสู้ที่ร่างเล็กกว่า แต่ดูเหมือนว่าไอ้หมอนี่เองก็ไม่ยอม ทำท่าลุกขึ้นยืนแล้วจึงผงะถอยฉากเนื่องจากสูงเลยหัวไหล่อีธานมาเล็กน้อยเท่านั้นอีธานไม่พูดมากอะไรอีก หลุบตาลงมองผู้ชายร่างเตี้ยกว่าเย็นชาพิฆาตแล้วดึงข้อมือซินเดียออกเดินไปยังโต๊ะ“อีธานคะ เกิดอะไรขึ้น”เสียงหวานอ่อนนุ่มของนางแบบสาวทำให้ซินเดียชำเลืองมอง พลันโดนอีธานดันผลักออกให้ไปยืนข้างโบนิตา“ไม่มีอะไรหรอกลิซ สนุกต่อเถอะ คุณเฉินด้วยครับ ขอโทษด้วย”“แล้วนี่ใครกันครับ คุณอีธานไม่เห็นแนะนำให้รู้จัก”คิ้วเข้มกระตุกเบาแล้วค่อยเบือนหน้ากลับไปมองตัวต้นเหตุ ตัวปัญหาใหญ่ที่มาพร้อมชุดยั่วใจ เอ่ยขึ้นเสียงราบเรียบ“แค่..พนักงานในบริษัท” เสียงเย็นชา“ฉันชื่อซินเดียค่ะ เรียกเดียร์ก็ได้ค่ะ รองผู้อำนวยการฝ่ายขาย”“ยินดีอย่างยิ่งครับ มาครับ ชนแก้ว”ซินเดียมองหาแก้วของตัวเองแต่ไม่มีเลยแย่งเอาแก้วจากมือเพื่อนรักโบนิตามาก่อน ยื่นไปตรงหน้าแกร้ง!!“ค่ะ ชนค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันค่ะ”อีธานคิ้วกระตุกอีกครั้ง ดูมาดสาวสังคมจัดชุดยั่วยวนยิ้มหัวร่อต่อกระชิกกับผู้ร่วมทุ

  • ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night   -20- ไม่รู้จะง้อยังไงแล้ว

    -20- ไม่รู้จะง้อยังไงแล้ว“อีธาน”ซินเดียเอ่ยเรียกทันทีขณะที่ประธานบริษัทหนุ่มกำลังเดินผ่านร่างเธอไป แต่ดูท่าท่านประธานจะยังงอนเพราะทำเพียงตวัดหางตาใส่จากนั้นเชิดหน้ากลับเดินออกห่าง - - ทำเป็นผู้หญิงไปได้ร่างระหงรีบโผออกจากมุมเสาออกเดินแกมวิ่งตามร่างสูงใหญ่ตรงหน้าแล้ววิ่งไปขวางทางยกมือกางออกทั้งสอง แหงนศีรษะขึ้นจ้องตา“ฉัน ฉันขอโทษ”เธอยื่นกล่องช็อกโกแลตขนาดเล็กให้แต่อีธานไม่รับ ยังคงหลุบตาก้มมองก่อนออกเดินเบี่ยงไปด้านซ้าย แต่ซินเดียก้าวเท้าขวางหน้าอีกครั้ง“อีธาน ฉันขอโทษที่พูดไม่ดี”คิ้วเข้มเริ่มขมวดแล้วก้าวไปด้านขวาพลันซินเดียก้าวขวางไว้อีกเช่นเดิม“ฉันพูดจากใจจริงนะ อีธาน คุณจะยกโทษให้ฉันได้ไหม”คราวนี้เขาก้มลงมองส่งสายตาเย็นชาให้แล้วจึงค่อยเปล่งเสียงทุ้มต่ำ“คุณไม่กลัวคนในบริษัทนินทาแล้วหรือเดียร์”“ไม่ ฉันไม่กลัวแล้ว อีธาน คุณหายโกรธฉันแล้วใช่ไหม”“ฮึ ผมจะไปมีสิทธิ์โกรธอะไรคุณกันเดียร์ ผมมันแค่ผู้ชายที่คุณเคยวันไนท์ด้วยเท่านั้น อ๋อ อาจจะพิเศษหน่อยตรงที่ได้เปิดซิง”พวงแก้มทั้งสองข้างของซินเดียแดงซ่านระเรื่อลามถึงลำคอรีบหันมองซ้ายขวาก่อนผ่อนลมหายใจเมื่อไม่เห็นใคร“เห็นไหม คุณยังก

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status