หญิงสาวไม่มีวันทำใจได้หรอกในเรื่องนี้ ในเมื่อเขาไม่ให้ยุ่งงานในบ้าน แต่ให้ออกนอกบ้านไปได้ เรื่องอะไรที่เธอจะอยู่ให้ชอกช้ำใจ วธุกาไม่มีรถขับ แต่หญิงสาวก็ยังมีเพื่อนสนิทที่พอจะขับรถมารับถึงรีสอร์ตแห่งนี้ได้เหมือนกัน
“แกออกมากับฉันแบบนี้คุณวิเนตย์เขาจะไม่โกรธเอาเหรอ เพิ่งแต่งงานเองนะ” นนท์นทีเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเรียนประถมเอ่ยขึ้นระหว่างที่ขับรถพาวธุกาออกจากวิเนตย์ธารารีสอร์ตไป
“เขาคงไม่โกรธแกหรอกนนท์อย่าคิดมาก ฉันอยากหาที่สงบๆ พักสมองเสียหน่อย ขอฉันไปนอนที่รีสอร์ตของแกนะ”
“ยัยวาท แกพูดอะไรออกมา กลับไปนอนที่บ้านยายนวลน้อยยังจะดีเสียกว่ามานอนกับฉันนะ ฉันเป็นผู้ชายนะถึงจะเคยแก้ผ้าเล่นน้ำมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก แต่ตอนนี้ฉันโตเป็นผู้ชายเต็มตัวที่สำคัญหล่อมากด้วย”
“พอๆ เลิกบรรยายสรรพคุณตัวเองให้ฉันฟังได้แล้ว ฉันไม่ได้จะไปนอนกับแกแต่ไปนอนที่รีสอร์ตแก ขืนกลับไปบ้านนะมีแต่คำถามจากคุณป้าให้ปวดหัวหนักกว่าเดิมอีก”
“แหมเล่นคำซะด้วย เอาละๆ ฉันให้แกไปพักผ่อนได้ ค่ำๆ จะกลับไปส่งที่บ้านคุณวิเนตย์ แต่ไม่ให้ค้างคืนไม่อยากเป็นมือที่สามทำลายครอบครัวคนอื่น”
“แกไม่รู้อะไรแกไม่เข้าใจหรอกนนท์” วธุกายังไม่พร้อมจะบอกเรื่องราวทั้งหมดให้ผู้เป็นเพื่อนได้รับฟัง หญิงสาวแค่อยากหลบไปพักหัวใจที่มันอ่อนล้าเหลือกำลังในยามนี้
“เอาไว้แกพร้อมเมื่อไหร่ค่อยอธิบายให้ฉันเข้าใจก็แล้วกัน” เห็นเพื่อนรักมีสีหน้าไม่สบายใจนนท์นทีก็ไม่อยากเซ้าซี้มากไปกว่านี้
“ขอบใจแกนะนนท์ที่เข้าใจ”
หญิงสาวใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการว่ายน้ำที่รีสอร์ตของนนท์นที โดยขอยืมชุดว่ายน้ำน้องสาวของเพื่อนสนิทมาสวมใส่ ซึ่งเจ้าของชุดตอนนี้ได้แต่งงานย้ายออกไปอยู่กับครอบครัวสามีในกรุงเทพฯ ได้หลายปีแล้ว เป็นหนทางระบายความเครียดอีกช่องทางหนึ่งของวธุกา
“จะว่ายน้ำเอาโล่หรือไงยัยวาท” นนท์นทีตะโกนถามเพื่อนรักอยู่ข้างสระว่ายน้ำ หลังจากเห็นหญิงสาวจ้วงว่ายแบบไม่คิดชีวิตเสียหลายรอบ คนในสระเลยหันทิศทางการว่ายกลับเข้าฝั่งแล้วขึ้นมานั่งอยู่บนเก้าอี้ริมสระด้านข้างเพื่อนชาย
“ฉันปวดหัวว่ะนนท์ แต่งงานทั้งทีกลับเจอสามีบ้าๆ อย่างคุณวิเนตย์ จะหย่าก็ไม่ได้ต้องรออีกหนึ่งปี” พูดไปพร้อมกับหยิบผ้าขนหนูมาซับเนื้อตัวไปด้วย
“ทำไมต้องปีหนึ่ง งง เดือนสองเดือนก็พอมั้ง”
“ไม่ได้หรอกปัจจัยมันมีเยอะทั้งฉันและเขา”
“มีอย่างนี้ด้วย”
“ฉันเพิ่งเข้าใจคำโบราณที่ว่า เลือกผัวผิดคิดจนตัวตาย ก็งานนี้แหละ”
“ขนาดนั้นเชียว ฉันก็บอกแล้วว่าให้ดูดีๆ นี่อะไรพอเขามาขอปุ๊บก็ตกลงแต่งปั๊บ มันก็ต้องมีบ้างที่ไม่เข้าใจกันเป็นธรรมดา ดูอย่างฉันสิยังไม่มีคู่ก็ยังอยู่ได้” แม้วธุกาไม่ได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง แต่นนท์นทีก็พอจะเดาได้ว่าชีวิตคู่ของเพื่อนรักคงไม่ได้มีความสุขมากเท่าที่ควร
“ก็แกมีบ้านมีรีสอร์ตของตัวเอง ผิดกับฉันที่เป็นแค่ผู้อาศัยและกำลังจะถูกเจ้าของในอนาคตไล่ออกจากบ้านยังไงล่ะ”
“จะอะไรก็แล้วแต่แกก็แต่งงานกับคุณวิเนตย์ไปแล้ว ยังไงก็ต้องยอมรับให้ได้ว่าเขาเป็นสามี วันนี้อาจจะไม่ได้รักกันแต่วันข้างหน้าก็ไม่แน่หรอก มีเวลาตั้งหนึ่งปีนะวาททำให้ผู้ชายสักคนรักฉันว่ามันน่าลองนะ”
“ทำให้ผู้ชายสักคนรัก พูดง่ายแต่ถ้าแกได้เห็นหน้าเขาจะพูดไม่ออกเลยทีเดียว”
“นอนเตียงเดียวกันทุกคืน มันต้องมีใจอ่อนบ้างแหละวาท” พูดถึงตรงนี้วธุกาก็เจ็บใจจี๊ดๆ ขึ้นมา
“เขายังรักเมียเก่าเขาอยู่อันนี้เขาพูดชัดเจนมาก ฉันไม่มีวันแทรกเข้าไปในหัวใจของเขาได้หรอกนนท์” นนท์นทีได้ยินแล้วก็ยื่นมือออกไปแตะหัวไหล่เพื่อนสาว
“พูดจาน่าสงสารมากคุณเพื่อนรัก อดทนไว้นะสักวันเขาต้องเห็นความดีของแกบ้างล่ะ”
“ฉันไม่ต้องการให้เขาเห็นความดีหรอกนนท์ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองต้องการอะไร มัน... เฮ้อ! งงว่ะนนท์ ตัวเองยังไม่รู้เลยว่าต้องการอะไรจากเขา แล้วจะไปทำอะไรได้วะ” หญิงสาวได้แต่ส่ายหน้าให้กับความรู้สึกของตัวเอง
“แกจะต้องการอะไรวาทก็แค่อยากหนีให้พ้นป้ามหาประลัยหรือไม่ก็อยากมีครอบครัวมีลูกน่ารักๆ แกเคยพูดบ่อยๆ ใช่ไหม ว่าแกอายุขนาดนี้ถ้าท้องก็อยู่ในวัยเสี่ยงเข้าไปแล้ว แกอยากมีครอบครัวมีลูกนั่นแหละที่แกเคยฝันเอาไว้ เพียงแต่มันคลาดเคลื่อนไปหน่อย”
“ครอบครัว ลูก สองสิ่งนี้นี่แหละที่เขาไม่ต้องการ มันเศร้าเนอะแต่ดูเหมือนแกจะเข้าใจฉันมากกว่าตัวฉันเองอีกนะนนท์” หญิงสาวมองเพื่อนอย่างซาบซึ้งใจ
“แน่นอนก็ฉันเพื่อนแก”
“ขอบใจนะที่ให้ฉันมาว่ายน้ำแก้เครียด แต่เดี๋ยวก็ต้องกลับไปทำหน้าที่เมียบนเตียงของเขาต่อ” ประชดไปเขาก็ไม่รับรู้อยู่ดี
“จ้า แม่เมียบำเรอสวาทจอมอสูรร้าย”
“เหมาะมากชื่อนี้” วธุกาชี้นิ้วใส่เพื่อนแล้วหัวเราะขื่นๆ ให้ตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นแล้วกระโดดลงสระว่ายน้ำไป อีกสักสิบรอบเธอถึงจะกลับขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ววานให้นนท์นทีขับรถไปส่งที่วิเนตย์ธารารีสอร์ต
รถของนนท์นทีแล่นเข้ามาจอดช่วงหกโมงเย็น มีหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสองซึ่งมีหน้าที่เป็นผู้จัดการของที่นี่ยืนอยู่ตรงจุดบริการ หันมามองทั้งคู่ที่กำลังโบกมืออำลากัน
“ไปไหนมาครับคุณวาท คุณวิเนตย์ถามหาใหญ่เลย” เอกวัสยิ้มให้ภรรยาของเจ้านาย ก่อนจะปรายตามองไปยังรถคันที่เพิ่งแล่นออกไปอย่างสงสัย
“ไปบ้านเพื่อนค่ะ”
“เหรอครับ อ้อ คุณวิเนตย์นั่งรออยู่ที่บ้านนะครับ”
“รอฉันเหรอคะ” หญิงสาวชี้นิ้วใส่ตัวเองแบบงงๆ แต่ก็อดตื่นเต้นนิดๆ ไม่ได้ที่สามีมีปฏิกิริยาต่อการหายไปของเธอ
“ครับบอกว่าถ้าเห็นคุณมา ก็ให้ไปหาอย่างเร่งด่วนเลยครับ เห็นตามหามาตั้งแต่ตอนเที่ยงกว่าๆ แล้ว”
“เร่งด่วน ท่าจะเรื่องใหญ่นะคะ” วธุกาทำตาโตเหมือนกับได้ยินเรื่องราวน่าตกใจ
“อันนี้ต้องลองเข้าไปดูเองนะครับ ปกติผมเองก็ไม่เคยเห็นคุณวิเนตย์เป็นอย่างนี้มาก่อนเหมือนกัน”
“ทำไมคะ อ้อ คุณชื่ออะไรนะคะฉันยังไม่รู้จักเลย เสียมารยาทจริงๆ” หญิงสาวเพิ่งนึกได้จึงรีบถาม ยอมรับว่าเคยเห็นหน้าค่าตาเขามาก่อนแต่ไม่เคยรู้จักชื่อเสียงเรียงนามกันจริงๆ
“ผมชื่อเอกวัสครับเป็นผู้จัดการที่นี่ เรียกคุณวัสเฉยๆ ก็ได้ครับคุณวาท” ส่วนอีกคนดูเหมือนจะรู้จักภรรยาเจ้านายเป็นอย่างดี
“ผู้จัดการคนเก่งของวิเนตย์ธารานี่เอง งั้นฉันไปหาคุณวิเนตย์ก่อนนะคะ สงสัยเหมือนกันว่าทำไมถึงอยากพบเมียคนนี้นักหนา” วธุกาคิดไม่ออกว่าตัวเองจะต้องเผชิญหน้ากับเขาแบบไหน รีบสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เหมือนกำลังต้องการทำใจก่อนจะเดินเข้าไปในบริเวณบ้าน
“พี่วัสเจ้านายเราเป็นอะไรไปพี่ วันนี้ทั้งวันหงุดหงิดหัวเสียตลอดเลย เพิ่งแต่งงานได้วันเดียวแท้ๆ หน้างี้อยากจะหนีให้ไกลๆ เลย” ศิรดาเกาะขอบเคาน์เตอร์ถามเอกวัสเมื่อวธุกาเดินพ้นสายตาไป
“ไม่รู้สิดา พี่ว่านะสงสัยจะหาเมียไม่เจอเลยอารมณ์เสีย”
“ไม่จริงหรอก ตอนกลางวันยังพ่นไฟใส่คุณวาทอยู่เลย หาว่ายุ่งกับงานของแก คุณวิเนตย์นี่ก็แปลกเนอะ มีเมียแต่ไม่ให้เมียยุ่งกับงานของตัวเอง”
“ไม่ต้องแปลกใจหรอกดา เจ้านายเราเขาต้องการแค่เมีย” เอกวัสพูดแล้วก็อมยิ้มเดินจากไปอย่างเงียบๆ
“ต้องการแค่เมีย ทำไมต้องมีคำว่าแค่ด้วยพี่วัสบ้าหรือเปล่าเนี่ย” ศิรดามองตามหลังไปอย่างไม่เข้าใจ
ตอนที่ : 61 แวมสกาว ดวงใจของพ่อแม่ (จบ)23แวมสกาว ดวงใจของพ่อแม่ แวมสกาวสาวน้อยในวัยสี่ขวบกลายเป็นขวัญใจของทุกคน เด็กน้อยโตขึ้นมากับการเลี้ยงดูที่ดีจนเกินเหตุ หรือว่าเป็นที่ตัวเด็กเองที่ชอบการรับประทานอาหารเป็นที่สุดก็ไม่รู้ จึงทำให้กลายเป็นเด็กตัวอ้วนปุ๊กลุกเกินกว่าปกติ วธุกาเองก็ตัดสินใจเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองว่าวาทตามความต้องการของสามี ในขณะเดียวกันก็เรียกเขาสั้นๆ ว่าคุณเนตย์เหมือนกัน วันนี้วธุกาได้พาลูกสาวไปเยี่ยมเยียนนนท์นทีตั้งแต่ช่วงสายแล้ว เที่ยงนี้วิเนตย์จึงต้องอยู่บ้านเพียงลำพัง หลังรับประทานอาหารเที่ยงเสร็จเขาก็เดินเข้าไปในห้องรับแขก เพื่อที่จะเอนหลังตรงโซฟา แต่แล้วสายตาของชายหนุ่มก็มองไปเห็นสมุดเล่มหนึ่งวางเอาไว้บนโต๊ะในห้องร
ตอนที่ : 60 ปล่อยวาง 3 วธุกาเปลี่ยนชุดเป็นบิกินีสีแดงเพลิง เป็นชุดเดียวกับที่เคยใส่ตอนฮันนีมูนครั้งแรก ส่วนสามีของเธอก็เดินไปปิดม่านตรงหน้าบ้านพักไม่ให้คนข้างนอกมองผ่านเข้ามาได้ ปิดไฟตรงหน้าบ้านให้เหลือเพียงโคมสลัวๆ แสงนวลตา ในบ้านหากลูกร้องก็สามารถได้ยินเสียงได้เช่นเดียวกัน เมื่อพร้อมเสร็จสรรพทุกสิ่งอย่าง ภรรยาคนงามก็เดินลงไปแช่ตัวอยู่ในสระว่ายน้ำขนาดเล็ก มีน้ำผลไม้วางไว้บนขอบสระพร้อมกับแก้วเครื่องดื่มของสามี มองเห็นเขาเดินเข้าไปเปลี่ยนเป็นกางเกงว่ายน้ำตัวจิ๋วแล้วหัวใจของภรรยาอย่างเธอก็เต้นแรง “กินเบียร์ก่อนไหมคุณวิเนตย์ มีของว่างด้วยนะคะ” พยายามเบี่ยงความสนใจไปที่เครื่องดื่มและของว่าง แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเอาเสียเลย เพราะเขาเดินลงสระว่ายน้ำและตรงดิ่งมาหาเธอในทันที
ตอนที่ : 59 ปล่อยวาง 2 “อยากไหม จูบน่ะ” เจอคำถามจี้ใจดำกับสายตาประกายหยาดเยิ้ม วธุกาเลยต้องก้มหน้าลงต่ำจนปากนุ่มแตะกับริมฝีปากหนาของสามี เพียงเท่านั้นท้ายทอยของเธอก็ถูกเขารั้งเอาไว้แน่น แล้วแทรกชิวหาอุ่นซ่านเข้าหาอย่างรวดเร็ว จูบของเขาช่างหอมหวานละมุนละไม อ่อนนุ่มนาบเนิบตามความปรารถนา เนิ่นนานพอสมควรก่อนที่ทั้งคู่จะผละออกจากกัน ริมฝีปากของวธุกามันวับจนเขาต้องยกมือขึ้นเช็ดป้ายให้“หวานมากคุณวาท”“ปากคนนะคะไม่ใช่น้ำตาล” “เอางี้ดีไหมคุณวาท ครั้งนี้ถือว่าเรามาฮันนีมูนกันรอบสองดีไหม บรรยากาศให้ด้วยดูสิท้องฟ้าสีสวย ทะเลก็แสนงาม มีหาดทรายสีขาวนวลพร้อมกับสระว่ายน้ำส่วนตัว ให้นึกถึงวันที่เราฮันนีมูนกันคุณว่าไหม” “จะดีเหรอคะ” 
ตอนที่ : 58 ปล่อยวาง22ปล่อยวาง สองเดือนหลังจากนั้นวธุกาก็ได้รับข่าวร้าย บิดาของเธอได้เสียชีวิตลงด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลัน ซึ่งไม่ได้มีการแจ้งอาการป่วยของท่านมาก่อนหน้านี้ แต่มีโทรศัพท์มาที่บ้านยายนวลน้อยในวันที่ท่านเสียไปแล้ว นางอารตีบ่นแล้วบ่นอีกเพราะบิดาของวธุกาไม่เคยติดต่อมาถามไถ่ข่าวคราวลูกสาวเลย แต่พอเสียชีวิตลงฝ่ายภรรยาใหม่ก็โทรศัพท์มาบอกเสียอย่างนั้น “ไม่ตายก็ไม่โทรมานะคะคุณแม่ นึกว่าลืมเบอร์โทรไปแล้วที่ไหนได้... แสดงว่าตั้งใจทอดทิ้งยัยวาทชัดๆ” “เขาเป็นพ่อลูกกัน แกก็จะอะไรนักหนายัยตี”&
ตอนที่ : 57 ผลผลิตจากการขโมย 2 “มิน่าล่ะ ผมก็สงสัยทำไมคืนนั้นเมียผมถึงได้เร่าร้อนนักนะ รุกผมทั้งคืนเลย ที่ไหนได้ก็มีแผนอันพิลึกพิลั่นแบบนี้นี่เอง” เขาโคลงตัวไปมาเบาๆ พร้อมกับขำในเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต “ก็ต้องโทษคุณนั่นแหละที่ไม่ยอมมีลูกกับฉันเอง ก็เลยต้องใช้เล่ห์กลอุบายกันบ้าง มีเท่าไหร่ก็งัดใส่ทั้งหมด ดูซิ เคยอ่อยใครที่ไหนล่ะ แล้วยังจะทำเรื่องแบบนั้นอีก ไม่ด้านพอทำไม่ได้นะนั่น” หญิงสาวประชดประชันตัวเองไปพร้อม ดันตัวออกห่างเพียงเล็กน้อยเพื่อที่จะได้มองสบสายตากับเขาได้ถนัด “ผมขอเดานะว่าความคิดนี้คุณนนท์นทีต้องมีส่วนร่วมด้วยใช่ไหม ลำพังคุณคงไม่คิดได้ประหลาดขนาดนี้” “ก็พูดไปนั่น ความจริงฉันตั้งใจจะไปขออสุจิที่โรงพยาบาล แต่นนท์เขาแนะ
ตอนที่ : 56 ผลผลิตจากการขโมย21ผลผลิตจากการขโมย เสียงร้องไห้กระซิกๆ ของคนที่อยู่หลังโต๊ะตรงจุดบริการ ทำให้วธุกาต้องชะโงกหน้าเข้าไปมองด้วยความสงสัย พบประชาสัมพันธ์สาวสวยของวิเนตย์ธารารีสอร์ตกำกระดาษทิชชูเพื่อซับคราบน้ำตาอยู่ ท่าทางเหมือนคนกำลังเสียอกเสียใจอย่างรุนแรง “ดาเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” วธุการีบเข้าไปถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง ตั้งแต่รู้จักศิรดามาหญิงสาวก็ร่าเริงแจ่มใสอยู่เสมอ “ฮะ...ฮึก ฮือ คุณวาท ฮือๆ” คนร้องเงยหน้าขึ้นมามองแล้วสะอื้นฮักๆ อย่างน่าสงสาร ยิ่งสร้างความประหลาดใจให้แก่อีกคน “แล้วกัน ยิ่งร้องใหญ่เ