ตอนที่ 2
"เธอเคยมีเซ็กซ์มากี่ครั้งแล้ว" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามเด็กสาวอย่างตรงไปตรงมาหากเธอเคยผ่านผู้ชายมาเกินสิบคนเขาจะได้ไม่รับเธอมาเลี้ยงดู แต่ทว่าคำถามของเขาทำเอาเด็กสาวตกใจนิ่งอึ้งไปพักหนึ่งด้วยไม่เคยเจอผู้ชายถามคำถามลามกตรงไปตรงมาแบบนี้มาก่อน "หนูยังไม่เคยค่ะ" เด็กสาวตอบกลับไปตามความเป็นจริง "หึ" คำตอบของเธอทำให้มาเฟียหนุ่มหัวเราะในลำคอหนาออกมาเบาๆอย่างพึงพอใจ เขาใช้นิ้วยาวแกร่งลูบวนที่ริมฝีปากล่างของตัวเองเบาๆอย่างใจเย็น ท่าทางใจเย็นคล้ายคนโรคจิตของเขา ทำให้เด็กสาวเริ่มรู้สึกหวาดหวั่นดูเหมือนว่าผู้ชายที่เธอนั่งคุยอยู่ด้วยตอนนี้ จะไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาและเขาดูเหมือนจะเป็นคนสองบุคลิกแต่ละบุคคลก็ดูเหมือนว่าจะน่ากลัวไม่ต่างกัน "เรียกหมอมาฉีดยาคุมกำเนิดให้เธอด้วย" เพลิงออกคำสั่งเสียงเรียบโดยที่ดวงตาคมกริบไม่ได้ละไปจากใบหน้าหวานเลย คำสั่งของเขาทำให้กวินมือขวาคนสนิทที่เพิ่งเดินเข้ามาภายในห้องนอนนิ่งอึ้งงุนงงกับคำสั่งของผู้เป็นนายไม่ต่างจากเด็กสาว ด้วยกวินเองไม่เคยเห็นผู้เป็นนายของเขาทำแบบนี้มาก่อน ปกติแล้วเพลิงจะลึกซึ้งกับผู้หญิงไม่เคยซ้ำหน้าและไม่เคยเรียกผู้หญิงคนไหนให้เข้ามาพบเหมือนกับที่เขาเรียกนามิให้ขึ้นมาพบ หนำซ้ำเขายังคิดที่จะลึกซึ้งกับเธอซ้ำอีกหลายๆครั้ง ดูจากการที่เขาสั่งให้กวินไปตามหมอมาฉีดยาคุมกำหนดให้เธอ เขาคงต้องการจะใช้ร่างกายของเธอไปอีกพักใหญ่ "คะ..ครับ นายจะสดเหรอครับ?" กวินเอ่ยถามผู้เป็นนายเพื่อความแน่ใจว่าตนไม่ได้ฟังผิด ด้วยเจ้านายหนุ่มของตนไม่เคยเลยสักครั้งที่จะไม่สวมเครื่องป้องกัน หากแต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะแตกต่างไปจากเดิม "สด คืออะไรเหรอคะ?" นามิเอ่ยถามเสียงเบาด้วยเธอเองยังไม่ค่อยสันทัดภาษาไทยเท่าไหร่นัก "ไม่ใส่ถุงยางอนามัยตอนเอากัน" เพลิงตอบคำถามเสียงเรียบทำเอาเด็กสาวเบิกตาโพลงด้วยความตกใจก่อนจะยกไม้ยกมือขึ้นมาโบกไปมาปฏิเสธอย่างรวดเร็ว "มะ..ไม่ใส่ไม่ได้นะคะ ไม่ได้เด็ดขาด" "อีกหนึ่งชั่วโมงจะมีหมอเข้ามาฉีดยาคุมกำเนิดให้คุณครับ" เป็นกวินที่เอ่ยแทรกขึ้นมาเมื่อเห็นท่าทางเริ่มต่อต้านของเด็กสาว "จูบเป็นไหม?" เพลิงเอ่ยถามเสียงเรียบ นามิพยักหน้าให้เป็นการบอกว่าเธอเองก็จูบเป็นเพราะเมื่อก่อนเธอเคยจูบคุณพ่อกับคุณแม่ของเธอก่อนที่จะนอนหลับในทุกค่ำคืน "มานั่งบนตักฉัน" มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งเสียงเรียบ ดวงตาคมกริบจ้องมองเรียวขาขาวผ่องอย่างยากจะคาดเดา "ฮะ" คำสั่งของเพลิงทำเอากวินเลิกคิ้วซ้ายขึ้นสูงด้วยความแปลกใจและงุนงงในเวลาเดียวกัน ด้วยเพลิงเองไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนนั่งบนตักของเขาเลย แม้แต่ยูกิที่เป็นหญิงสาวคนสนิทก็ยังไม่เคยได้รับสิทธิ์นั้นเลยสักครั้ง นามิจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับสิทธิ์นั้น "รีบเข้ามาหานายสิครับ" ด้วยกลัวว่าเจ้านายหนุ่มของตนจะหงุดหงิดกวินจึงเอ่ยบอกเด็กสาวเมื่อเห็นว่าเธอเอาแต่นั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ทำให้นามิค่อยๆลุกขึ้นยืนเดินเข้ามานั่งลงบนตักแกร่งของมาเฟียหนุ่มอย่างกล้าๆกลัวๆ "อ๊ะ!" เด็กสาวอุทานขึ้นเสียงหลง ด้วยความตกใจเมื่อถูกมาเฟียหนุ่มกระชากเอวคอดกิ่วของเธอให้นั่งคร่อมบนตักแกร่งของเขา การกระทำอุกอาจล่อแหลมทำเอาเด็กสาวพวงแก้มแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้นั่งอยู่บนตักของผู้ชายในท่าล่อแหลมชวนเสียวเช่นนี้ เพลิงเองก็เหมือนกัน นามิเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้นั่งบนตักแกร่งของเขา "จูบฉัน" มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งเสียงเรียบเหมือนเคยพลางจ้องมองสำรวจดวงหน้าจิ้มลิ้มเกลี้ยงเกลาไม่วางตา นามิกดจูบลงที่ริมฝีปากหยักได้รูปหนึ่งทีด้วยท่าทางประหม่าก่อนจะรีบผละใบหน้าออกมาอย่างรวดเร็ว "จูบแบบนี้ ไม่เรียกว่าจูบ" มาเฟียหนุ่มเอ่ย "จูบจริงๆต้องแบบนี้" "อื้ออ!..." นามิเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อมาเฟียหนุ่มประกบจูบบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างอุกอาจมือใหญ่บีบปลายคางมนของเด็กสาวอย่างแรงเพื่อบังคับให้เธออ้าปากให้เขาได้สอดเรียวลิ้นสากอุ่นชื้นเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากเล็กของเธอ "น้ำลายของเธอหวานดีนี่" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยความพึงพอใจในรสจูบของเด็กสาวบริสุทธิ์บนหน้าตักแกร่ง หลังจากที่ถอนจูบออกมาแล้วลิ้นสากก็ตวัดเลียรอบริมฝีปากอวบอิ่มอย่างละเมียดละไม ทำเอาเด็กสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นหลับตาปี๋ด้วยความตกใจและเขินอายในเวลาเดียวกัน "เธออายุแค่สิบเจ็ดปี แล้วฉันจะมีเซ็กซ์กับเธอได้ยังไง" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เด็กสาวได้แต่ก้มหน้าเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นอย่างใช้ความคิด "ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธอจะไม่นำปัญหามาให้ฉันหลังจากที่ฉันกระแทกเธอเสร็จ" "เราจะติดคุกไปด้วยกันค่ะ" เด็กสาวตอบอย่างที่ไม่ได้คิดให้ถี่ถ้วนก่อนจะตอบ ทำเอากวินที่ยืนอยู่ข้างหลังของเพลิงกุมขมับอย่างคิดไม่ตก "หึ..เด็กหนอเด็ก..ฉันเหรอจะติดคุกเพียงเพราะแค่พรากความบริสุทธิ์ของเด็กสาวที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ..ฉันเป็นใครแล้วพวกตำรวจกระจอกพวกนั้นมันจะมีปัญญามาทำอะไรฉันได้" มาเฟียหนุ่มหัวเราะในลำคอเบาๆพลางเอ่ยออกมาเสียงเรียบด้วยอำนาจที่เขามีอยู่ในมือทำให้เขาอยู่เหนือกฏหมายแม้แต่ตำรวจFBIที่ว่าแน่ยังทำอะไรเขาไม่ได้ ท่าทางเยือกเย็นของมาเฟียหนุ่มทำเอาหัวใจดวงน้อยสั่นไหวด้วยความหวาดหวั่นดูเหมือนว่าเธอจะคิดผิดมหันต์ที่จะมาเป็นนางบำเรอของเขา หรือบางทีการถูกพ่อเลี้ยงขืนใจก็ยังดีกว่าการมีสัมพันธ์สวาทกับชายหนุ่มตรงหน้า "เอาสัญญามา" มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นทำให้เด็กสาวที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเองสะดุ้งเล็กน้อย "นี่ครับ" กวินยื่นซองกระดาษสีน้ำตาลให้ผู้เป็นนาย "นี่เป็นสัญญาค่าจ้างระหว่างฉันและเธอ อ่านซะ" มาเฟียหนุ่มยื่นซองกระดาษสีน้ำตาลที่มีเอกสารสัญญาระหว่างเขาและเธออยู่ในนั้นให้เธอ "ค่ะ" เด็กสาวรับซองเอกสารมาเปิดอ่านอย่างว่าง่าย "อ่านสัญญาให้ละเอียดแล้วติ๊กเครื่องหมายถูกในข้อที่เธอยินยอมให้ฉันสามารถทำกับเธอได้บนเตียง" "ห้าเดือนเองเหรอคะ" เด็กสาวทำหน้าสลดเมื่อเห็นว่าในสัญญาแผ่นแรกระบุว่าเธอต้องเป็นนางสนมหรือนางบำเรอของเขา โดยที่ภายในระยะเวลาห้าเดือนนี้เธอจะไม่มีความสัมพันธ์สวาทกับชายอื่นนอกจากเขาแต่เพียงผู้เดียว "นานที่สุดเท่าที่ฉันจะลึกซึ้งด้วย" "หนูนึกว่าจะนานกว่านี้ซะอีก" "ห้าเดือนเป็นระยะเวลาที่นานที่สุดแล้วครับ" กวินเอ่ยแทรกขึ้นมา ด้วยนามิเป็นผู้หญิงคนแรกที่เพลิงจะรับเลี้ยงเอาไว้บำเรอกามนานถึงห้าเดือน ผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านมามีโอกาสได้อยู่ใต้ร่างของเขาเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้นไม่ได้รับสิทธิ์นี้เหมือนกับเธอ "ปกติแล้วนายท่านเลี้ยงผู้หญิงหรือคะ" เด็กสาวเอ่ยถามด้วยความสงสัยอย่างตรงไปตรงมา "นายใหญ่ไม่เคยเลี้ยงผู้หญิงหรอกครับ" กวินตอบคำถามแทนผู้เป็นนาย "คุณนามิน่ารักขนาดนี้นายใหญ่เลยเอ็นดูเป็นพิเศษครับ" กวินเอ่ยบอกนามิทำให้เพลิงหันไปตวัดตามองลูกน้องคนสนิทอย่างคาดโทษ "ขอโทษครับ" กวินเอ่ยขอโทษผู้เป็นเจ้านายก่อนจะสงบปากสงบคำยืนฟังนามิอ่านสัญญาเงียบๆ "มีเซ็กซ์ทางรูทวาร?" นามิเอ่ยขึ้นเธอตกใจไม่น้อยเมื่อเปิดอ่านกระดาษสัญญามาที่หน้าสอง ซึ่งเป็นข้อตกลงยินยอมให้เขากระทำกับเธอได้ "เธอมีปัญหาอะไร" "หนูขอปฏิเสธข้อนี้ได้ไหมคะ" คำพูดของเด็กสาวทำเอามาเฟียหนุ่มพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดเพลิงเองใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาซะส่วนใหญ่ ด้วยเขาเองต้องมารับช่วงต่อธุรกิจที่อเมริกาแทนผู้เป็นพ่ออย่างไฟเขาจึงคุ้นชินกับการร่วมเพศทางรูทวาร ด้วยเป็นเรื่องปกติของฝรั่งเรื่องแบบนี้ที่นั่นทำกันเป็นกิจวัตร ทว่าเพลิงเองยังไม่เคยได้ลองมีเพศสัมพันธ์ทางช่องทางรักด้านหลังเขาจึงอยากจะลองกับเด็กสาวที่สะอาดอย่างเธอเป็นคนแรก "ฉันเพิ่มเงินให้เธอได้" "นะ..หนูไม่ชอบค่ะ" "เวลาที่เธอเป็นวันนั้นของเดือน ฉันจะได้ทำอีกรู" วาจาเรียบนิ่งแต่เต็มไปด้วยถ้อยคำลามกของมาเฟียหนุ่มยิ่งทำให้เด็กสาวรู้สึกเขินอายมากยิ่งขึ้นตอนที่ 13"อึก..นายท่านหนูเจ็บ" นามิสะอื้นไห้เมื่อถูกเขี้ยวแหลมคมของมาเฟียหนุ่มกัดเข้าที่ลำคอระหงของเธออย่างแรงจนมีเลือดสีแดงสดไหลซิบออกมาตามรอยเขี้ยวริมฝีปากหนาดูดกลืนกินเลือดของเด็กสาวราวกับคนโรคจิต"เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงได้กล้าจะไปจากฉัน" มือหนากระชากกลุ่มผมที่ท้ายทอยของเด็กสาวแรงขึ้นก่อนจะใช้มือหนาอีกข้างฉีกกระชากชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำบนตัวของเด็กสาวจนขาดวิ่นอย่างง่ายดายด้วยมือหนาเพียงข้างเดียวเผยให้เห็นเรือนร่างอรชรขาวผ่องได้อย่างชัดเจน"ฮือๆนายท่าน อึก" เด็กสาวร้องไห้เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวพลางใช้มือเล็กปกปิดยอดปทุมถันของตัวเองเอาไว้แต่ทว่าขนาดหน้าอกที่ใหญ่เกินตัวทำให้มือที่เล็กของเธอปกปิดได้เพียงแค่ปลายถัน"ฉันเป็นใครแล้วเธอเป็นใคร" มาเฟียหนุ่มเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะดึงมือบางออกจากปลายถันแล้วโน้มใบหน้าลงมาดูดดุนยอดปทุมถันสีชมพูระเรื่ออย่างหนักหน่วงรุนแรงไร้ซึ่งความอ่อนโยน"อึก..หนูยอมแล้วหนูเจ็บ..ฮือๆ..อย่ากัดหนู" เด็กสาวดีดพล่านด้วยความเจ็บปวดทรมานเมื่อฟันคมขบกัดเข้าที่ปลายถันของเธออย่างแรงจนมีเลือดสีแดงสดไหลซิบออกมา "อึก" เด็กสาวแน่นิ่งมีเพียงแค่เ
ตอนที่ 12"ร้องอย่างกับจะโดนฆ่า น่ารำคาญ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นเดินออกมาจากห้องนอนทันทีด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด"อึก..นายท่านจะไปไหน" นามิรีบวิ่งตามผู้เป็นนายออกไปด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า"ถ้าไม่อยากโดนกระชากเยื่อพรหมจรรย์ตอนนี้ ห้ามออกมาจากห้องนี้ถ้าฉันไม่อนุญาต" ปึง!! สิ้นน้ำเสียงดุดันมาเฟียหนุ่มใช้เท้าปิดประตูห้องนอนอย่างแรงจนเด็กสาวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจก่อนจะรีบเข้าไปเคาะบานประตูห้องนอนให้เปิดออก"ฮือๆฮือๆนายท่าน!! ปล่อยหนูออกไป!" แต่ทว่ามาเฟียหนุ่มกลับใช้กุญแจล็อกประตูจากด้านนอกเอาไว้ไม่ให้เธอออกมาด้วยกลัวว่าตัวเองจะอดกลั้นอารมณ์กระสันเอาไว้ไม่อยู่แล้วเผลอทำร้ายเธอเข้าเพราะเขามีรสนิยมทางเพศที่ซาดิสม์และเธอเองก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะถึงจะไม่เกรงกลัวกฏหมายแต่ก็ยังพอมีจิตสำนึกอยู่บ้าง ลิ้นหนาดันเข้ากระพุ้งแก้มอย่างหงุดหงิดก่อนจะก้าวขายาวแกร่งเดินหายเข้าไปภายในห้องนอนอีกห้องพร้อมกับหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาสูบคลายอารมณ์ที่ฉุนเฉียวในตอนนี้เช้าวันต่อมา"ออกมาได้แล้วครับ นายใหญ่อนุญาตแล้ว" กวินมือขวาคนสนิทของเพลิงเดินเข้ามาเปิดประตูห้องนอนให้นามิเดินออกมาตามค
ตอนที่ 11"ถอยไป" เพลิงเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างดุดันเกรี้ยวกราดเมื่อเห็นว่าวอแวอ้าแขนกว้างจะโอบกอดนามิเพลิงจึงล้วงมือหนาหยิบกระบอกปืนข้างเอวสอบขึ้นมาหันปลายกระบอกปืนมาจ่อที่ศีรษะของวอแว"แค่ล้อเล่นเองเฮีย กับน้องถึงกับใช้ปืนเลยเหรอ" วอแวชะงักนิ่งไปเมื่อเห็นปืนจ่อเข้ามาที่ศีรษะของตน"ถอยไป" เพลิงออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงดุดันทำให้วอแวรีบเดินถอยหลังกลับมานั่งที่เดิม"หวงก้าง" ริชาร์ดเอ่ย"ของสูงหรือของเล่น พวกกูจะได้ทำตัวถูก" ควินเอ่ยถามเพลิงพลางจ้องมองนามิอย่างพินิจพิจารณา"ยังไม่ใช่ตอนนี้" เพลิงตอบกลับเสียงเบาพลางเก็บกระบอกปืนเอาไว้ข้างเอวสอบเหมือนเดิม"แน่ใจ?" หวังเหว่ยเลิกคิ้วขึ้นพลางเอ่ยถามดูเหมือนว่านามิจะไม่ใช่แค่ของเล่นบำเรอกามของเพลิงแต่ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นมากกว่านั้นสำหรับเพลิง"มันหมายถึง อนาคตไม่แน่" มังกรเอ่ยแทรกขึ้นมา"หึ..มีโอกาสสูงสินะ" หวังเหว่ยแค่นหัวเราะในลำคอหนาอย่างนึกสนุก"เฮียหวังมึงก็อย่าไปแซวเฮียเพลิงมัน เดี๋ยวมันก็ลั่นไกแสกหน้ามึงหรอก" เป็นวอแวที่เอ่ยขึ้นอย่างติดตลกพลางยักยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์"อายุเท่าไหร่?" ควินเอ่ยถามนามิ"สิบเจ็ดค่ะ" นามิตอบคำถามของควินด้
ตอนที่ 10@วันต่อมา@สวนสนุก"นายท่านทานไอติมกับหนูไหมคะ" นามิยื่นไอติมโคนที่ตัวเองปาดลิ้นเลียแล้วยื่นมาตรงหน้าของผู้เป็นนายด้วยความสดใส"ขนมของเด็กปัญญาอ่อน" มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มของเธอเงียบๆ"อร่อยนะคะ ไม่ทานด้วยกันจริงๆเหรอคะ" นามิเอ่ยอีกครั้งพลางตวัดลิ้นเล็กปาดเลียรอบไอติม เพลิงที่เห็นอย่างนั้นจึงกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เขาจ้องมองน้ำลายใสที่ติดอยู่ที่ขอบริมฝีปากอวบอิ่มของเธอไม่วางตา แค่เธอทานไอติมทำไมเขาถึงต้องมีอารมณ์กระสันขึ้นมากัน เพลิงรีบเบือนหน้าหนีไปอีกทางด้วยเกรงว่าตัวเองจะกระโจนเข้าไปขย้ำเยื่อพรหมจรรย์ของนามิต่อหน้าสาธารณชนตอนนี้"นายท่าน ไม่ชอบทานไอติมหรือคะ""ปัญญาอ่อน""ไม่ปัญญาอ่อนนะคะคนอื่นเขาก็ทานกันปกติ..นายท่านรึเปล่าคะที่ปัญญาอ่อน""เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไร?" มาเฟียหนุ่มหันหน้ามาจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กสาวอย่างเอาเรื่อง นามิดวงตาเลิ่กลั่กก่อนจะรีบส่ายหน้าปฏิเสธพัลวัน"เปล่าค่ะ หนูไปเล่นตรงนั้นนะคะ" นามิรีบเร่งฝีเท้าเดินตรงไปที่เครื่องเล่นม้าหมุนที่อยู่ไม่ไกลนักเพื่อหลบเลี่ยงสายตาอำมหิตของผู้เป็นนายที่จ้องมองมาที่เธอราวกับจะฉีกร่างของเธอแตกอ
ตอนที่ 9"ทูนหัว?" นามิทำหน้างุนงงแต่ก็พยักหน้ารับอย่างไม่เรื่องมากด้วยเธอเข้าใจความหมายคำว่าทูนหัวคือความหมายเดียวกันกับพ่อทูนหัวหรือพ่อบุญธรรม"เธอเคยมีแฟนมาแล้วกี่คน""หนูยังไม่เคยมีแฟนค่ะ""ทำไม" เพลิงถามด้วยความแปลกใจด้วยรูปลักษณ์ภายนอกของเธองดงามราวกับภาพวาดเจ้าหญิงแสนสวยในนวนิยายญี่ปุ่น จึงคิดว่าคงมีผู้ชายมากมายเข้ามารุมจีบเธอ"ยังไม่เจอคนที่ชอบจริงๆค่ะ อีกอย่างหนูไม่อยากเปลื้องใจไม่อยากเปลื้องตัวถ้าคิดจะคบใครหนูต้องมั่นใจว่าหนูต้องการคนๆนั้น จริงๆค่ะ" นามิเอ่ยพลางเดินเข้ามาจับมือหนาของเพลิงทำให้ตอนนี้ทั้งคู่เดินจับมือกันอยู่ราวกับเป็นคู่รักกันจริงๆ"แต่เธอก็ขอมาเป็นนางบำเรอให้ฉัน""ก็หนูไม่มีที่ไปนี่คะ อยู่กับนายท่านก็ยังดีกว่าอยู่กับพ่อเลี้ยง" นามิทำหน้าเศร้าทันทีเมื่อนึกถึงสีหน้าบ้ากามของพ่อเลี้ยงของเธอ"เธอชอบผู้ชายแบบไหน" เพลิงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบหากแต่ภายในใจกลับหัวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อน เพลิงเบือนหน้าออกไปอีกทางพ่นลมหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะหันหน้ากลับมามองใบหน้าจิ้มลิ้มของนามิ"หนูชอบผู้ชายที่โตกว่าค่ะ หมายถึงนิสัยนะคะแต่อาย
ตอนที่ 8"นายท่าน.." นามิเอ่ยขึ้นอีกครั้งเมื่อใจกลางความเป็นสาวของเธอโดนแก่นกายขนาดใหญ่มหึมาเบียดทิ่มเนินสามเหลี่ยมอวบนุ่มจนรู้สึกเจ็บ"หึ" เพลิงแค่นหัวเราะในลำคอหนาเบาๆก่อนจะพลิกตัวขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวของนามิอย่างรวดเร็ว มือหนาเลื่อนมากดปุ่มสวิตช์ไฟข้างหัวเตียงนอน"เดือนหน้าใช่ไหม เธอถึงจะอายุครบสิบแปด" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามพลางซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นของเด็กสาวอย่างหลงใหล"อื้ออ..นายท่านหนูอึดอัด" มือเล็กดันใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงให้ออกห่างจากซอกคอของเธอด้วยเรี่ยวแรงเพียงน้อยนิด"หอมหน่อยไม่ได้รึไง วันนี้เธอใช้เงินฉันซื้อของไปสิบล้าน เธอคิดว่าฉันจะซื้อให้เธอฟรีๆรึไง" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบเขาไม่ได้จะซื้อของให้เธอฟรีๆ ทุกๆอย่างย่อมมีราคาที่ต้องจ่าย "เด็กน้อย..ของฟรีมันไม่มีในโลกนี้หรอก""ก็นายท่านอยากซื้อให้หนูเอง หนูไม่เคยขอให้นายท่านซื้อให้สักหน่อย" เด็กสาวแย้งกลับด้วยใบหน้าที่บูดบึ้งแต่กลับดูน่ารักน่าชังมากยิ่งไปกว่าเดิม มาเฟียหนุ่มจ้องมองใบหน้าบูดบึ้งของเธอไม่วางตาราวกับตอนนี้เขากำลังถูกเด็กสาวตรงหน้าตกด้วยความน่ารักของเธอเข้าให้แล้ว"งั้นก็เอาของที่ฉันซื้อให้ทั้งหมดคืนมา" "