“ที่ผมไม่ให้คุณยุ่งเรื่องของอาธีทัต...” กตตน์หลบสายตาไปทางอื่นก่อนจะสบตามองกับดวงตากลมใสของภรรยาที่กำลังจ้องมองรอคำตอบ “...เพราะผมเป็นห่วงคุณ”
จรีภรณ์เกิดความรู้สึกสับสนอยู่ในอก ความรู้สึกบางอย่างที่เธอไม่เคยเป็น หญิงสาวแค่ยิ้มรับและพยักหน้าให้ก่อนรีบขยับมือออกจากเขาและเปิดประตูลงไปทันที ก้าวเดินเข้าไปข้างในบริษัทโดยไม่คิดจะหันมองอีกฝ่าย มือข้างหนึ่งยกขึ้นทาบที่หน้าอก ตึก...ตึก เสียงเต้นของหัวใจไม่เป็นจังหวะกลับขึ้นมาอีกครั้ง ใบหน้าสวยแผ่วร้อนจนแทบทำอะไรไม่ถูกความรู้สึกแบบนี้ ยิ่งเธอถลำลึกมากเท่าไหร่ยิ่งถอนตัวไม่ได้ ...เธอกลัว“คุณพริมครับ” ภพธรลุกขึ้นพร้อมกับเอ่ยเรียกเจ้านายสาวหญิงสาวหยุดเดินแล้วหันมอง“เออ...ลูกค้าของคุณธีทัตมาขอพบคุณพริมครับ”จรีภรณ์ขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ “พบฉันหรือคะ ?”“ครับ เห็นว่ารู้จักกับคุณพริมเป็นการส่วนตัว ตอนนี้รอคุณพริมอยู่ที่ห้องรับรองแขกครับ”หญิงสาวพยักหน้าแทนคำตอบก่อนจะยิ้มหวานให้แล้วเดินตรงไปที่ห้องรับรองในทันที ในใจก็คิดเพียงว่าเป็นใคร
