LOGINShare
บทที่ 5 ศึกษาชีวิตเด็กในอุปการะ
Last Updated:
2025-03-03 19:15:01“มาหยา มาหยา” เสียงตะโกนลั่น รถกระบะคันงามสีดำมาจอดพร้อมกับพวงมะพร้าวกะทิเต็มหลังรถ ที่จอดหน้าบ้านสวนของเขา
“จ้าพี่ชิน รอแปปนะ เดี๋ยวลงไป”เสียงตะโกนตอบรีบวิ่งลงมาจากห้องชั้นสองเพื่อตรงไปหน้าบ้าน อัสลานที่แอบมองร่างเล็ก กาแฟแทบพุ่งออกจากปากเมื่อเสื้อที่เธอใส่โคตรเซ็กซี่ เสื้อกล้ามสายเดี่ยวสีน้ำตาล โชว์สองเต้าใหญ่เบียดกันแทบระเบิดออก กางเกงขาสั้น วิ่งออกไปหาเด็กผู้ชายที่กำลังยืนยิ้มรอเธออย่างร่าเริง “ใครอนุญาตให้เธอโชว์ร่างกายขนาดนี้ มาหยา” สองคนยืนคุยกันยิ้มกระซิบกระซาบอย่างออกรถออกชาติ ส่วนลูกน้องสองคนก็โยนมะพร้าวกะทิที่ปอกแล้วออกมาจากท้ายรถ มาหยาเธอลืมไปว่า ผู้มีพระคุณของเธอมาอยู่ด้วยแล้ว หลายอย่างเลยยังปรับตัวไม่ค่อยได้ เธอเคยชินกับการแต่งตัวสบาย ๆ มากกว่าโดยไม่ได้คิดอะไร “เท่าไรจ้ะพี่ชิน” “รอบนี้พี่ลดราคาพิเศษให้เลย หมดคัน 2000 พอ” “เสาร์นี้พี่จะเข้าไปช่วยรอบเย็นนะมาหยา พี่ติดติวสอบนะ” “ไม่เป็นไรจ้ะ มาหยาทำคนเดียวสบายมาก” มาหยาควักเงินที่เสียบไว้ในเต้าใหญ่ของเธอ เอาออกเพื่อมาจ่ายให้กับชิน พรูด..!! แค่ก แค่ก เสียงใหญ่สำลักาแฟ อัสลานตาเลือก สำลักกาแฟเต็มโต๊ะ ของแท้รอบนี้ เพราะมาหยาเธอเอาเงินสดเก็บไว้ในร่องนม เขาจะบ้าตาย “มาหยา นี่เธอจะอ่อยมันหรือไง” มาหยาที่จ่ายเงินค่ามะพร้าวกะทิเสร็จ ก็รีบขึ้นไปชั้นบนทันทีเพื่อ เตียมลงมาขูดมะพร้าว ทำขนมขาย ปกตินมจะเป็นคนช่วยชิมขนมให้แต่ไม่รู้ทำไมนมถึงหายไปไหน ตั้งแต่นายหัวมา นมก็บอกขอไปต่างจังหวัดซักเดือน กลายเป็นเธอต้องอยู่กับนายหัวแค่สองคน อัสลานเห็นร่างเล็กวิ่งขึ้นชั้นสองมา แล้วก็หายเข้าไปในห้องพร้อมกับมวยผมเรียบร้อย แต่ยังใส่ชุดเดิม เขาแอบสงสัยว่าเธอกำลังจะทำอะไร แต่ยังไม่ได้เดินตามลงไปดูว่าจะเซ็นต์เอกสารให้เสร็จก่อนเดชจะมาเอาเอกสารกลับไปบริษัทที่รีสอร์ต ผ่านมาซักครึ่งชั่วโมง เสียงในครัวด้านหลังดังขึ้นเล็กน้อย อัสลานทำงานจนเสร็จรีบเดินตามหาร่างบางของมาหยาทันที เขาเดินตามเสียงที่กำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ในครัว มาหยากำลังนั่งบนกระต่ายขูดมะพร้าว เขาเห็นแค่เห็นภาพนี้ แทบอยากจะกระโจนจำกระต่ายออกจากตัวเธอแล้วเปลี่ยนเป็นเขาแทนได้ไหมให้เธอนั่งคร่อม มาหยาที่ขมักเขม่นทำงานอยู่ในครัวเพื่อเตรียมไปเปิดร้านพรุ่งนี้ เธอไม่ซื้อเครื่องขูดมะพร้าวเพราะรอเก็บเงินอีกซักหน่อยค่อยซื้อเธอทำเองแบบนี้มาตลอด สองปีที่เปิดร้าน บางทีนมก็จะช่วยเตรียมแป้งบ้าง แต่รอบนี้มีแต่เธอทำคนเดียว เธอตั้งใจทำงานมากจนไม่รู้สึกเลยว่ากำลังโดนสายตาคู่หนึ่งจับจ้องเธออยู่แทบจะกลืนกินลงท้องเสียให้ได้ “ทำอะไรอยู่นะ มาหยา”เสียงทุ้มต่ำตะโกนไปเพื่อให้เธอรู้ตัวว่าเขาเพิ่งมาถึง มาหยาหยุดมือเล็กน้อย และเงยหน้ามองมาที่เจ้าของเสียงพร้อมกับส่งรอยยิ้มหวานกลับมาให้เขา “อ้าว นายหัวเองหรอจ้ะ มาหยากำลังเตรียมมะพร้าวไว้ใส่ขนมกับทำน้ำกะทินะจ้ะ” “แล้วทำไมไม่ซื้อกะทิกล่องละ มานั่งขูดทำไมให้เหนื่อย” “ก็มันแพงต้นทุนสูงกว่านิจ๊ะ แบบนี้ก็หอมกว่าด้วย” “มีอะไรให้ฉันช่วยไหม”เขาถามด้วยน้ำเสียงกระตือลือล้น “นายหัวทำเป็นหรือจ๊ะ ขนม” “ทำไม่เป็น !! แต่เธอสอนฉันได้ไหม” มาหยาทำสีหน้าลังเลใจเล็กน้อยคิดว่าคนตัวโตอย่าง นายหัวอัสลาน จะมาช่วยเธอทำขนม หรือจะเข้ามาพังครัวของเธอ หรือจะมาช่วยให้วุ่นวายกว่าเดิมกันแน่ แต่ก็ต้องจำใจสอนเพราะเธอคนเดียววันนี้คงไม่ทัน เพราะเธอทำข้าวเหนียวมะม่วงกับบัวลอยมะพร้าวน้ำหอมพรุ่งนี้เสาร์อาทิตย์ ลูกค้าต่างชาติเยอะด้วย เธอก็ลุกจากกระต่ายขูดมะพร้าว ไปหยิบแป้งบัวลอยที่ผสมเอาไว้แล้วแยกเป็นสองสี สีใบเตยกับสีขาว ให้กับนายหัวอัสลาน “งั้นนายหัวนั่งที่โต๊ะม้าหินตรงนี้นะจ๊ะ แล้วไปล้างมือก่อนเดี๋ยวมาหยาเตรียมถาดกับแป้งให้นะจ๊ะ” อัสลานทำตามอย่างว่าง่าย ผู้ชายวัย 40 ปี ที่ไม่เคยก้มหัวให้กับใคร กับทำตามร่างบางตรงหน้าราวกับโดนมนต์สะกด แถมเขาบินไปบินกลับอิตาลี่แทบทุกเดือน ขนมไทยไม่ค่อยได้แตะซักเท่าไรเพราะเขาเติบโตที่อิตาลี่ มาอยู่ไทยก็ตอนคุณแม่ย้ายกลับมาอยู่ที่นี่แต่เขาก็โตแล้ว “นายหัวจ๊ะ อันนี้เรียกแป้งสำหรับปั้นบัวลอยนะจ๊ะ แยกเป็นสองถาดนะจ้ะ สีเขียว 1 ถาด สีขาว 1 ถาด แล้วก็ถาดด้านหน้านายหัว จะใส่แป้งที่ยังไม่ผสมน้ำกะทิไว้สำหรับโรยไม่ให้แป้งมันติดกันแบบนี้นะจ๊ะ” มาหยาอธิบายอย่างตั้งใจ ราวกับฝึกสอนนักเรียนฝึกหัด อัสลานที่ไม่เคยเห็นมาหยาในโหมดจริงจังแบบนี้ดูทรงเสน่ห์เกินวัย 19 ปี ของเธอจริง ๆ เลย เขาเพิ่งรู้ว่าร่างบางตรงหน้าของเขาขยันทำมาหากินด้วย “นายหัวจ๊ะ นายหัวฟังมาหยาอยู่หรือเปล่า” “ฟังซิ ฟังอยู่” มือหนาใหญ่เริ่มปั้นลูกลม ๆ ของบัวลอย มาหยาก็เดินกลับไปขูดกะทิต่อจะได้เสร็จเร็ว ๆ ท่าทางของเธอยุ่งจนไม่หันกลับมามองนายหัวที่นั่งจ้องเธอจนจะละลาย มาหยา เธอนี่มันแม่มดชัด แค่ขูดมะพร้าวยังทำเขาแข็งทำลำอยากจะจับเด็กอุปการะมากระแทกให้จมด้าม อัสลานมองเต้าคู่ใหญ่ของมาหยา ไอ้แท่งเอ็นไม่รักดี แข็งปึก จนแทบจะปริออกนอกกางเกงอยู่แล้ว ทางด้านมาหยานึ่งข้ามเหนียวมูนเรียบร้อย เหลือแต่เดินไปเช็คมะม่วงสุกสำหรับพรุ่งนี้ เธอเตียมของทุกอย่างที่ต้องใช้พรุ่งนี้ก็เดินตรงไปหานายหัวอัสลานที่กำลังปั้นเม็ดบัวลอย ผลปรากฏว่าเท่ากันบ้างไม่เท่ากันบ้าง เธอแทบจะกุมขมับ “นายหัวจ้ะ !!!” ร่างเล็กรีบนั่งลงข้าง ๆ นายหัวอย่างว่องไวเพื่อช่วยเขาปั้นบัวลอยแค่แป้งสองถาดยังไม่ไปไหนเลย “ก็ฉันมือใหม่มันเลยไม่เท่ากันบ้างละน่า”เสียงเศร้าแบบรู้สึกละอายใจที่ปั้นแป้งแค่นี้ยังไม่เท่ากัน “ไม่เป็นไรจ้ะ เดี๋ยวมาหยาช่วยนะ”เธอนั่งลองแล้วก็ช่วย อัสลานปั้นอย่างตั้งใจ ส่วนอัสลานสติไม่อยู่แล้วกลิ่นกายหอม ๆ ของมาหยาแตะเข้าจมูกเขาอย่างไว แถมหน้าอกหน้าใจเต้าคู่ขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าเขาทนแทบไม่ไหวอยู่แล้ว มาหยาจะรู้ตัวไหมว่าเธอกำลังตกเป็นเป้านิ่งของโคแก่อย่างอัสลาน ที่กำลังวางแผนขย่ำเธอให้ตกเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว
Latest chapter
มาหยาของนายหัว หนูน้อยแพทรีเซีย
ผ่านมาแล้วสองเดือนยายหนูแพทริเซียขวัญใจคนทั้งบ้าน เป็นหลานคนโปรดของคุณปู่คามิโล ตอนนี้มีคำสั่งเป็นปลูกสร้างมหาวิทยาลัยมูลค่าไม่ต่ำกว่าสองร้อยล้านบาทให้กับหลานสาวอายุสองเดือน"คุณแม่ขาสองพ่อลูกเขาแข่งกันสร้างโรงเรียนให้กับยัยหนูแพทริเซียอย่างนี้ เราห้ามอะไรเลยไม่ได้หรอคะ"มาหยาถึงกับปวดหัวกุมขมับ"อย่าห้ามเลยลูก ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ปล่อยให้เต็มที่ เงินเรามีเป็นถุงเป็นถัง ให้เขาใช้ไปเถอะลูก" คุณนายจันทร์ฉายต้องสอนให้ลูกสะใภ้สุดที่รักรู้จักปลงอัสลานเดินลงมาจากชั้นสอง วันนี้ตั้งใจจะไปดูร้านขนมและไปเยี่ยมนายหัวใหญ่ที่คอยดูแลมาหยาตอนที่เขาโดนลอบทำร้าย"ที่รักวันนี้เราไปหาไอ้ใหญ่ที่ร้านกันเถอะ ผมว่าจะเอาของไปฝากให้มันด้วย"อัสลานถึงแม้ความจำจะไม่เต็มร้อยแต่ก็เริ่มปะติดปะต่ออะไรหลายอย่างได้บ้างแล้ว"ก็ดีสิคะ มาหยาอยากพายัยหนูไปหานายหัวใหญ่ด้วยค่ะ""คุณแม่คะ เย็นนี้มาหยากับนายหัวอาจจะกลับมาเย็นหน่อยนะคะ จะแวะไปดูร้านขนมสักหน่อยค่ะ""ไปเถอะจ๊ะลูก ไม่ต้องเป็นห่วงทางนี้ เดี๋ยวแม่ดูแลจัดการเอง""เดี๋ยวนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยคุณแม่สามีกับคุณลูกสะใภ้ ผมกลายเป็นหมาหัวเน่าไปแล้วสินะเนี่ย"
มาหยาของนายหัว หลงหลานสาว
2-3 วันมานี้ มาหยาไม่ยอมกลับมาอย่านอน ที่ห้องกับอัสลาน อัสลานก็เอาแต่ร้องโอดครวญเพราะคิดถึงเมียรักส่วนคามิโลก็เอาแต่บ่นอุบอิบ กับไอ้ลูกชายที่เป็นตัวต้นเรื่อง ที่ทำให้เขาเองก็อดนอนกับเมียอย่างคุณนายจันทร์ฉาย"ไอ้ลูกเวร วันนี้แกต้องไปเอาเมียแก ออกมาจากห้องนอนของฉัน ต่อให้ฉันรักหลานมากแค่ไหน แต่ฉันก็คิดถึงเมียฉันนะ"คามิโลหันมาด่าไอ้ลูกชายที่เป็นตัวต้นเรื่อง"โถ่..คุณพ่อครับ ผมก็อยากนอนกับเมียผมเหมือนกัน แต่จะให้ทำยังไง ในเมื่อมาหยาไม่ยอมนอนกับผม""ไม่รู้ล่ะ แกไปหาวิธีแยกเมียแกออกจากเมียฉันเลยไม่อย่างนั้นนะ มรดกที่ฉันมีทั้งหมด ฉันจะถวายวัดให้หมดเลย""เถียงอะไรกันแต่เช้าจ๊ะสองคนพ่อลูก"คุณนายจันทร์ฉายที่ได้ยินเสียงดังเอะอะกลางห้องนั่งเล่น"ก็คุณพ่อน่ะสิครับ บอกจะยกสมบัติให้กับวัดหมดเลยไม่ให้ผม ถ้าไม่แยกมาหยาออกจากคุณแม่" ได้ทีอัสลานก็เลยฟ้องผู้เป็นแม่ซะเลย"ทำไมคุณถึงพูดกับลูกอย่างนั้นล่ะคะคามิโล" คามิโลจึงรีบวางมือลงจากหนังสือพิมพ์ทันทีและเดินไปกอดเมียรัก พร้อมกับหอมแก้มซ้ายขวาไม่มีใครที่ทำให้คามิโล สามารถอ่อนโยนได้เท่ากับแม่จันทร์ฉายอีกแล้ว"ก็ผมคิดถึงคุณนี่ที่รัก ดูสิคุณเ
มาหยาของนายหัว เมียรำคาญ
กินระยะเวลานานเข้าเดือนที่ 9 มาหยาใกล้จะคลอดเต็มที เธอโชคดีมากมายที่ไม่มีอาการปวดหัวหรือแพ้ท้องเหมือนแม่คนอื่น ๆ เหมือนกับลูกสาวแสนน่ารักของเธอจะสัมผัสได้ถึงความเข้มแข็งของผู้เป็นแม่"มาหยาเธอมีอาการปวดท้องบ้างไหม.!นายหัวอัสลานที่มีความจำเป็นไปๆ มา ๆ ยังไม่ค่อยเต็มร้อย แต่ก็พอจำบางสิ่งบางอย่างได้บ้างแล้ว ตลอดเวลา 9 เดือนก็ฟื้นฟูความทรงจำกันไปเรื่อย ๆ"ไม่มาหยาสบายดีจ๊ะ นายหัวอัสลานไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะ"มาหยาหันไปยิ้มพร้อมกับนอนเอาหลังอิงที่หัวเตียงพร้อมกับหมอนข้างมากมาย"จะไม่ให้ฉันเป็นห่วงเมียฉันได้อย่างไรล่ะ ดูสิท้องโตแล้ว แถมใกล้จะคลอดเต็มที ฉันอยากจะเห็นหน้าลูกสาวฉันเต็มแก่แล้ว"อัสลานไม่พูดเปล่าพร้อมกับใช้มือหนาลูบไปที่ท้องขาวนวลอย่างแผ่วเบา ก้มลงไปจูบหน้าผากของ มาหยาด้วยความรักอัสลานตอนนี้เหมือนเป็นคุณพ่อที่น่ารักมากแต่กลายเป็นสามีที่น่ารำคาญของคุณแม่ เพราะตลอดทั้งคืนอัสลานนอนไม่เต็มตื่น เอาแต่ตื่นมา ถามมาหยาว่าปวดท้องคลอดหรือยังจนมาหยานอนไม่ได้"นายหัวอัสลามหยุดเลยนะจ๊ะ ไม่ต้องถาม มาหยา ว่าปวดท้องคลอดหรือยัง นี่มันจะตีหนึ่งแล้ว ถ้านายหัวยังถามแบบนี้อีก พรุ่งนี้ มาหยาจะ
มาหยาของนายหัว เร้าร้อน
จูบเร่าร้อนที่แสดงถึงความต้องการกันมาเนิ่นนานลิ้นสากค่อย ๆ โลมเลีย จากปากเล็กเลื่อนมาที่ต้นคอขาว มือหนาบีบเค้นเต้าอวบใหญ่ทั้งสองข้าง ด้วยความที่มาหยาตั้งครรภ์ทำให้เต้านมนั้นเต่งตึงกว่าปกติ มันดูมีน้ำมีนวลและเต็มไม้เต็มมือ มาหยา ครางอื้ออึงอยู่ในลำคอด้วยความโหยหากันและกัน"ฮืม.. นายหัวอัสลาน มาหยาต้องการแท่งเอ็นร้อน ๆ ของนายหัว"มาหยาบอกความต้องการของเธอแบบไม่อายอัสลานผละปากออกจากการซอกไซด์ ทรวงอกที่อวบอิ่ม เงยหน้ามองขึ้นมองหน้าที่แดงก่ำ พร้อมกับปรายตาที่หยาดเยิ้ม แสดงถึงความต้องการมากมายต่อ มาหยา"ใจเย็น ๆ สิยอดรัก วันนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขที่สุดมาหยาของผม"อัสลานปลดเปลื้องเสื้อผ้าของมาหยา จนเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่า ตัวเขาเองก็ค่อย ๆ ปลดเสื้อเชิ้ตออก ปลดกระดุมทีละเม็ดมาหยานอนมองอัสลานอยู่บนเตียงกว้างพร้อมกับกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบทะลุ"โอ้ว..ยอดรัก คุณอย่าทำดวงตาเช่นนั้นเลย มันทำให้ผมต้องการคุณมาก""ผัวขา....เมียอยากโดนผัวกระแทกแรง ๆ ผัวมากระแทกเมียหน่อยได้ไหมค่ะ"มาหยาเปลี่ยนสรรพนามอัสลานที่ได้ยินคำศัพท์พระนามที่เปลี่ยนไป เขาถึงกับเลือดในกายสูบฉีด เขาถึ
มาหยาของนายหัว พลีกายถวายตัว(อัสลาน) NC
มาหยาห้อยคอจากโต๊ะเล็กน้อยส่วนอัสลานยืนคร่อมหน้าเล็กที่ทำท่าจะกลืนกินท่อนเอ็นใหญ่ อัสลานสอนมาหยาด้วยการใช้สองมือเล็กจับที่ท่อนเอ็นใหญ่พร้อมกับเริ่มกลืนกินปากเล็กเกินกว่าจะครอบงำหัวท่อนเอ็นเข้าไปได้จนหมด “โอ้ว อ้าส์...มาหยา ปากเธอทำฉันเสียว” อัสลานโน้มกายจับเต้าอวบใหญ่ใช้นิ้วมือบี้เคล้นคลึงไปพร้อมกับเริ่มขยับท่อนเอ็นในปากเล็กจนลืมตัว มาหยาถึงกับน้ำตาเล็ดพยายามดันท่อนเอ็นใหญ่ออกจากปากแต่อัสลานไม่ยอมเพราะความเสียวซ่านเข้าครอบงำพร้อมกับความหื่นกระหาย แค่ก แค่ก อ๊อก อ๊อก เสียงมาหยาสำลัก อัสลานกระแทกส่วนสอดให้ลึกเข้าไปในลำคอ ด้วยความรวดเร็วจนน้ำกามล้นทะลัก ออกปากล้นรูจมูก มาหยาน้ำตาไหลหน้าตาแดงก่ำ อัสลานรีบถอนแก่นกายออก แค่ก แค่ก แค่ก ไม่ไหวแล้ว !! “ฉันขอโทษมาหยา ฉันลืมตัวไปหน่อย” อัสลานรีบขอโทษร่างบางตรงหน้า ที่นอนหน้าหูน้ำตาไหลพราก เขาเอาทิชชูเช็ดทำความสะอาด ใบหน้าสวยด้วยความอ่อนโยน พร้อมกับพรมจูบทันที “เธอทำโทษฉันได้นะ มาหยา” มาหยาส่ายหัวไปมาเพราะเธอไม่รู้ว่าจะทำยังไง อัสลานนอนราบลงที่พื้นไม้ปาเก้เย็นเฉียบ “เดินมา มาหยา เดินมาหาฉัน” มาหยาทำหน้าตาลังเลแต่ก็ยังก้าวย่างไปหานายห
มาหยาของนายหัว ราชสีห์คืนรัง
บ้านสวนที่ดูสวยสะอาดตาเป็นระเบียบเรียบร้อยมีผู้คนมากมายรายล้อมดูแปลกหน้าแปลกตาอัสลานมองไปรอบๆ ด้วยความสงวนใจว่าตนเองร่ำรวยถึงเพียงนี้เชียวหรือ"มาหยาฉันมีเงินมีบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้เชียว" อัสลานหันไปถาม มาหยาที่นั่งอยู่บนรถหรูด้วยกัน"นายหัวอัสลาน .. นี่ยังไม่ถึงเสี้ยวฝุ่นที่นายหัวมีเลยนะจ๊ะ นายหัวยังมีอีกหลายอย่างนับไม่ถ้วนเลยแหละ"มาหยาถึงกับกลั้นขำเอาไว้ไม่อยู่"ฉันเนี่ยนะรวยขนาดนั้นเลย .!?"อัสลานถึงกับร้องอุทานตกใจ"ใช้คำว่ารวยได้เปลืองมากจ้ะนายหัวอัสลาน" มาหยาส่งยิ้มพร้อมกับกุมมือหนาแน่น"แล้วที่นี่ก็เป็นบ้านของฉันหรอ"อัสลานยังคงสงสัยอีก"ที่นี่เป็นบ้านที่นายหัวอัสลาน ให้มาหยามาอยู่ตอนที่มาหยาเสียพ่อกับแม่ นายหัวก็รับเลี้ยงมาหยา" มาหยาก็เล่าเรื่องราวต่าง ๆ เหลืออีกแค่ไม่กี่นาทีก็จะเข้าบ้านเธอก็ยังอยากเล่าเหมือนได้เพื่อนใหม่อีกคนในร่างเดิมอัสลานตอนนี้กลายเป็นคนใจดี ตลกอบอุ่นเพราะความทรงจำเดิมของเขาไม่เหลือเลย มาหยาไม่รู้สึกสิ้นหวังใด ๆ เธอกลับรู้สึกอยากจะเริ่มจีบนายหัวอัสลานเองซะอีก"ไปเถอะจ้ะนายหัว พ่อกับแม่ของนายหัวรออยู่ในบ้านป่านนี้ท่านทั้งสองคงรอแย่แล้ว"อ
You may also like
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย392.2K viewsเมียในสมรส
ลำเจียก18.8K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ52.8K viewsสัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา18.6K viewsเด็ก..บ้านนอก
สิบห้ากันยา ราศีสิงห์121 viewsร้อนรักกลางใจ (3P)
Alisha_Lanna85 viewsแอบรักเลขา
baiboau-เนื้อนวล166 viewsร้ายรัก (พ่อของลูก)
ชะนีติดมันส์1.1K views
