ร่างแน่งน้อยยืนมองคนบนเตียงที่มีสายออกซิเจนและสายอะไรก็ไม่รู้มันเยอะแยะไปหมด ใบหน้าซีดเซียวร่างสูบผอมมองแทบไม่ออกว่าเป็นใคร รู้แต่เพียงว่าต้องเป็นผู้หญิงค่อนข้างมีอายุ
"พอใจหรือยัง" น้ำเสียงแฝงไปด้วยความเคร่งขรึมและน่าเกรงขามพลันทำให้คนฟังสะดุ้งตัวเล็กน้อย น้ำหนึ่งกำลังล้ำเส้นของเขา ถ้าเป็นเรื่องอื่นเขาคงไม่ยอม ทว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่ความลับอะไรมากมายแค่นึกถึงความปลอดภัยของคนนอนบนเตียงมากกว่า
"...." คนเด็กกว่ายืนเม้มปากในยามที่เห็นแววตาฉายประกายความดุดัน ทำตัวถูกเมื่ออีกฝ่ายจ้องตำหนิก่อนจะถูกลากออกจากห้องผู้ป่วยลงมาชั้นล่าง
"เฮียเบาๆ" เท้าน้อยๆ สาวตามคนร่างสูงแทบไม่ทัน จนกระทั่งมีรถสปอร์ตคันสีขาววิ่งมาจอดด้านหน้า
"ขึ้นไป"
"ไปไหนอีก"
ผลักน้ำหนึ่งขึ้นรถด้วยท่าทีหงุดหงิดใจ จากนั้นราเชนทร์ขยับตัวมาอีกฝั่งขยับขึ้นนั่งฝั่งคนขับแล้วเป็นผู้เหยียบคันเร่ง ท่วงท่าการขับรถของราเชนทร์มันโคตรเท่ หมุนพวงมาลัยด้วยมือเดียวอย่างคล่องตัวราวกับนักแข่ง สวมแว่นตาสีดำยิ่งทำให้น้ำหนึ่งมองหนักไปใหญ่ จากนั้นหลังคาเปิดประทุนค่อยๆ อ้าออกในขณะที่รถกำลังแล่นไปด้วยความเร็วพอประมาณ
"เฮียจะพาหนึ่งไปไหน" เกิดคำถามเมื่อ
