บทที่ 1

Bab terbaru

• สยบรักร้าย   บทที่ 56 บทส่งท้าย

  บทที่ 56 บทส่งท้ายเช้าวันต่อมาเป้ดันตัวลุกขึ้นมานั่งในช่วงสายของวันใหม่ ร่างกายเขายังไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นปกปิด ส่วนน้ำฝนยังนอนกอดหมอนข้างอยู่ในสภาพเดียวกับเขา ร่องรอยความรักของเมื่อคืนยังคงปรากฏเด่นชัดบนตัวเขาและเธอ"เบบี๋ หนูอยากกินอะไรคะ""อื้อ~ อยากกินพี่เป้อีก""หึหึ" เป้โน้มตัวลงไปจูบหน้าผากน้ำฝนแล้วลุกไปสวมเสื้อคลุม เขาเปิดประตูออกมาจากห้องก็เห็นอาทิตย์ออกมาพอดี "อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นวะ""เออ" อาทิตย์ยกยิ้ม"ทำไม" เมื่อเห็นเพื่อนยิ้มให้แปลก ๆ เขาจึงถามกลับ"เมื่อคืนมึงไม่เบาเลยนะ""อ๋อ" เป้ยกยิ้มยอมรับ "มึงก็เถอะ อย่าคิดว่ากูไม่รู้""ก็เพราะเสียงครางมึง""ได้ยินเหรอวะ" เป้หุบยิ้มทันที"เออดิ แต่ไม่ดังมาก""สรุปมึงมีอารมณ์เพราะเสียงครางกูเหรอ""บ้าไง ไอริณแอบดูหนังโป๊แล้วมาลงกับกู""ไอ้ห่า ฮ่า ๆ มึงเนี่ยนะ" เป้หลุดขำพรืดใหญ่กับคำพูดของอาทิตย์ "ไปทำของให้เมียกินกันเถอะ" พอหัวเราะจนหนำใจแล้วเป้ก็ชวนเพื่อนลงไปทำอาหารเช้าให้แฟนสาว"กูเอาเมนูง่าย ๆ แล้วกัน" อาทิตย์ทำขนมปังปิ้งทาแยมพร้อมกับไข่ดาวสองฟอง ส่วนเป้ทำไส้กรอกลวกและไข่ดาวกับขนมปังทาแยม"ของกูต้องบำรุงหน่อย ใช้แรงเยอะ""เอ

• สยบรักร้าย   บทที่ 55

  บทที่ 55 รักแท้20:00เป้กับอาทิตย์อาสาขับรถพาสาว ๆ มากินข้าวที่ร้านอาหารริมหาดที่ห่างจากบ้านพักประมาณเจ็ดกิโลเมตร ไอริณกับน้ำฝนพูดคุยกันเจื้อยแจ้วและตื่นเต้นที่จะได้กินของโปรดของตัวเอง"หมึกย่าง กุ้งเผาและปลาทอด" น้ำฝนขยิบตาให้แฟนหนุ่มที่หันมามองเธอกับเพื่อน "อย่าลืมนะคะ""ครับผม" เป้เหลือบตามองอาทิตย์ที่กำลังอมยิ้มให้เขา "ยิ้มเหี้ยไรวะ" เป้สะกิดแขนเพื่อน"ก็ยิ้มให้มึงนั่นแหละ ปกติไม่เคยได้ยินพูดอะไรหวาน ๆ พอได้ยินมันรู้สึกขนลุกซู่เลย" อาทิตย์ทำท่าขนลุกจนเป้รู้สึกหมั่นไส้"ทีมึงกูไม่เห็นแซวเลย""ก็นะ" ทั้งสองหนุ่มเลิกคิ้วอย่างรู้กัน พอมาถึงร้านอาหารแล้วเป้ก็ได้ลงไปคุยกับเจ้าของร้านและจองโต๊ะโซนเป็นส่วนตัวที่อยู่ด้านใน"อยากกินอะไรก็สั่งเลยนะ" อาทิตย์เลื่อนสมุดเมนูไปหาแฟนสาวที่นั่งเท้าคางรอตาแป๋ว "หนูก็สั่งมาแต่พอดี อย่าเห็นแก่ความหิว" เพราะถ้าไอริณกินไม่หมดผลก็จะตกมาอยู่ที่เขาที่ต้องกินให้หมด"ค่า" คนตัวเล็กเปิดหน้าเมนูอาหารแล้วสั่งไปสามอย่าง ส่วนเป้กับน้ำฝนก็สั่งกับข้าวที่ตัวเองอยากกินคนละสองอย่าง"อะไรติดแก้มพี่เป้" น้ำฝนอมยิ้มแล้วยกมือขึ้นไปเกลี่ยผมที่หางคิ้วเขาออกก่อนจะปัดเศษฝุ่น

• สยบรักร้าย   บทที่ 54

  บทที่ 54 คำสัญญาลูกผู้หญิงเช้าวันที่ไปเที่ยวทะเลไอริณกับน้ำฝนกำลังถ่ายรูปกันก่อนขึ้นรถอยู่หน้าบ้านของอาทิตย์"สาว ๆ พร้อมกันยังครับ เดี๋ยวสายเอานะ" เป้ตะโกนบอกสองสาวแล้วขึ้นรถประจำที่คนขับ เขากับอาทิตย์ตกลงกันไว้ว่าจะเปลี่ยนกันขับรถ ขาไปเป้ขับและขากลับอาทิตย์เป็นคนขับ พอทุกคนพร้อมแล้วเป้ก็ขับรถออกมาจากจุดนัดหมายทันที"ไปเลย!!" ไอริณกับน้ำฝนดูจะมีความสุขมากกว่าใคร ทั้งสองนั่งอยู่เบาะหลังและยังพูดคุยกันสนุกสนานพลางเปิดเพลงร้องไปตลอดทางชนิดที่ว่าเป้กับอาทิตย์ไม่มีเหงาเลยผ่านมาเกือบสองชั่วโมงได้ เป้เหลือบตามองกระจกมองหลังเพราะเห็นว่าสองสาวเงียบไป"เฮ้อ..." เขาถอนหายใจออกยาว ๆ จนอาทิตย์ที่กำลังเพลินกับการมองวิวสองข้างทางต้องหันมามองเพื่อน"มึงถอนหายใจทำไมวะ""กว่าจะหลับได้"อาทิตย์หันไปมองแฟนตัวเองก็ต้องถอนหายใจออกยาว ๆ เช่นเดียวกับเป้"เออว่ะ กว่าจะเงียบได้""มึงไปทำอิท่าไหนวะทำไมได้ไปเที่ยวทะเล""กูแค่พนันกับไอไว้ว่าถ้าแม่น้ำฝนยอมรับในตัวมึงได้จะพาไปเที่ยวทะเล แล้วกูพนันว่าไม่ยอมง่าย ๆ แต่ไอบอกว่ายอมรับง่ายและอีกไม่นาน""สรุป""กูแพ้ไง ก็ต้องพาไปเที่ยวทะเลเนี่ยแหละ ทีแรกว่าจะไปกันสองค

• สยบรักร้าย   บทที่ 53

  บทที่ 53 ของแทนใจหลังจากออกจากโรงพยาบาลมานี่ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว น้ำฝนก็เริ่มใช้ชีวิตปกติสุขและระมัดระวังมากขึ้นโดยมีเป้อยู่ข้างกายตลอด"วันนี้มีเรียนไหมคะ" เป้หันไปถามคนรักที่ยังนอนห่มผ้าอยู่บนเตียงนอนในเวลาหกโมงเช้า"มีเรียนตอนเก้าโมงค่ะ""แล้วเช้านี้อยากกินอะไรไหม""อยากกินพี่เป้""เอ๋เรานี่" เป้ลุกขึ้นเท้าเอวทำหน้าดุคนรัก แต่น้ำฝนกลับหัวเราะขบขัน"คิดว่าหนูพูดเล่นเหรอคะ ตัวเองชอบไม่ใส่เสื้อนอนมันน่าจับขย่มมากรู้ตัวปะ""หึหึ" เป้ส่ายหน้าเบา ๆ"หุ่นแน่นน่าเคี้ยวมาก แต่กลัวแผลไม่หายง่าย""งั้นก็อดไปก่อนนะครับ ของอร่อยมันต้องกินนาน ๆ แต่ร่างกายหนูน่าจะทำอะไรไม่ได้นานขนาดนั้น" เขาเชยคางมนขึ้นแล้วโน้มตัวลงไปจูบริมฝีปากจิ้มลิ้ม "งั้นเช้านี้นมอุ่นกับขนมปังทาแยมแล้วกันนะ""ค่ะ" เธอส่งยิ้มหวานให้แฟนหนุ่มแล้วนอนต่ออีกครึ่งชั่วโมงเป้เดินเข้ามาในห้องครัวเพื่อปิ้งขนมปังให้แฟนและชงนมอุ่นเตรียมไว้ให้น้ำฝนด้วย"เบบี๋ ถ้าไม่ตื่นนี่สายเลยนะ" เป้ตะโกนบอกคนรักที่ยังไม่ยอมลุกจากที่นอน แต่พอได้ยินเสียงของเป้น้ำฝนก็รีบบิดขี้เกียจแล้วก้าวลงจากเตียงด้วยอาการงัวเงีย"ถ้าไม่ตื่นก็ไม่ไปเรียนแค่นั้น ให้ยาย

• สยบรักร้าย   บทที่ 52

  บทที่ .52 ยอมรับหนึ่งอาทิตย์ต่อมาไอริณนั่งปอกเปลือกแอปเปิลอยู่ในโต๊ะเข้ามุมในโซนพักญาติผู้ป่วย วันนี้เธอรับหน้าที่ดูแลน้ำฝนเพื่อนรักก่อนที่จะได้ออกจากโรงพยาบาลพรุ่งนี้"ฝน" ไอริณหันไปยิ้มให้เพื่อนรักแล้วยกจานผลไม้ที่เธอเพิ่งปอกเสร็จใหม่ไปให้เพื่อน "กินผลไม้หน่อยนะ จะได้มีวิตามินบำรุงผิว แผลตรงนั้นจะได้ไม่เป็นแผลเป็น""เดี๋ยวนะ นี่ปอกเองเหรอ" น้ำฝนยั้งมือไอริณไว้ทัน เธอมองผลไม้หน้าตาบูดเบี้ยวในจานด้วยความลำบากใจ"ค่ะ ไอปอกเองเพราะไม่อยากให้ฝนกินมันทั้งเปลือกไง แต่หน้าตามันไม่สวยไปหน่อย""ไม่หน่อยเลยค่ะคนสวย""แฮร่...กินไปเถอะ โฟกัสที่รสชาติมันเนอะ""อืม ๆ" น้ำฝนยอมให้ไอริณป้อนผลไม้ใส่ปาก ไอ้ที่เธอเพิ่งกินเข้าไปสงสัยว่าจะเป็นแอปเปิลเขี้ยวซึ่งมันเปรี้ยวจนตาแทบปิด"อา! เปรี้ยวอะไรแบบนี้เนี่ย""ก็จะได้รับวิตามินซีเยอะ ๆ ไงคะ""เยอะเกิน" น้ำฝนเบ้หน้าขณะที่เคี้ยวแอปเปิลเต็มปากเต็มคำ "แล้วเมื่อไหร่พวกพี่เป้จะกลับมาเนี่ย โครงการฝากฝนไว้กับไอมันแปลก ๆ อยู่นะ""เถอะน่า ไอจะดูแลฝนให้ดีที่สุดเลยค่ะ" ไอริณโน้มตัวไปสวมกอดเพื่อนรักไว้หลวม ๆ"อืม ยังไงก็ขอบคุณมากนะ""ขอบคุณที่ไออยู่ดูแลเหรอ""เปล่า

• สยบรักร้าย   บทที่ 51

  บทที่ 51 บอกรักเสียงเพรียงที่แผ่วเบาทำหัวใจแกร่งเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง เป้หันหลับมามองคนที่นอนมองหน้าเขาด้วยความดีใจที่ถูกกลั่นออกมาเป็นน้ำตาอุ่น ๆ ที่เอ่อคลอเบ้า"ฝน" เป้โน้มตัวลงไปสวมกอดคนรักเช่น อาทิตย์และบอมที่ยืนอยู่ข้างกันก็ดีใจไปกับเพื่อนด้วย "ขอบคุณ ขอบคุณที่กลับมาหากัน" เขาไม่รู้จะพูดคำไหน อยากขอบคุณอะไรก็ตามแต่ที่ทำให้น้ำฝนกลับมาหาเขา"หนู..อึก หนูฝันด้วยนะ" น้ำฝนร้องไห้ออกมาหากแต่มุมปากเธอกลับแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มหวาน "หนูฝันว่าพี่เป้ทิ้งไปมีผู้หญิงคนใหม่ หนูตามพี่เป้มาและด่าพี่เป้แต่พี่เป้ก็ยังพาผู้หญิงคนนั้นเดินหนี""หึหึ" เป้หัวเราะทั้งที่น้ำตายังคลอเบ้าอยู่ "แล้วเป็นยังไงต่อ" เป้ถามพลางลูบผมคนรักด้วยความเอ็นดู"หนูก็เลยตื่นขึ้นมามองพี่เป้ไง อยากรู้ว่าพี่เป้ทิ้งหนูจริงไหม""ใครจะทิ้งไปไหนได้ ก็หนูคือหัวใจของพี่นี่"อาทิตย์กับบอมมองหน้ากันนิ่ง บอกตรง ๆ ว่าพวกไม่เคยเห็นเป้เวอร์ชันนี้มาก่อน และคำหวาน ๆ หยดย้อยแบบนี้แล้วยิ่งไม่เคยได้ยินเลยอาทิยต์ยกมือขึ้นมาวางบนไหล่เพื่อน และพยักหน้าให้เป้เป็นการบอกว่าจะออกไปข้างนอกเพื่อให้เพื่อนอยู่กับคนรักตามลำพัง"กูขอไปโทร. หาเมียก่อนนะ ไอ