หลังจากทราบตัวตนของลู่เฉินแล้ว หวางตงก็เป็นทรุดตัวลงกับพื้นไปแล้ว
เขาราวกับสูญเสียจิตวิญญาณไป ในดวงตาของเขาก็ไม่มีชีวิตชีวาแม้แต่น้อย
เขารู้ว่าเขาตายแน่แล้ว
ไม่มีใครช่วยเขาได้อีกและไม่มีใครกล้าที่จะช่วยเขา
"พาเขาไป"
หวางป่ายโซ่ออกคําสั่งและสั่งให้คนมัดหวางตงขึ้นรถโดยตรง
แม้จะรู้ความจริงแล้ว แต่ชั่วชีวิตนี้ของหวางตงก็ได้แต่อยู่ในคุกมืดแล้ว
หากจะออกไป มีเพียงทางเดียว
นั่นก็คือหลังจากที่เขาเสียชีวิตไปและถูกคนหามออกไปเผา
"หยุดเดี๋ยวนี้! พวกแกจะทําอะไร? ทิ้งคนไว้ให้กู!"
ในเวลานี้ ชายผู้แต่งโก้หรูพาบอดี้การ์ดหญิงสองคนเดินเข้ามาอย่างอุกอาจ
ทีแรก เขาไม่อยากสอดมือเข้าไปยุ่ง
แต่หวางตงช่างเป็นคนไร้ประโยชน์!
หวางตงไม่เพียงแต่สู้ไม่ไหว แต่ยังถูกคนอื่นจับไปด้วย เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป จึงส่งเสียงให้หยุด
ท้ายที่สุดแล้ว แม้หวางตงจะเป็นคนขยะ แต่ก็ยังมีความคุ้มค่าในการที่จะใช้ประโยชน์อยู่บ้าง
ก่อนที่ยาเม็ดโกลเด้นกายังไม่ได้รับถึงมือเขา เขาจะไม่ยอมให้มีอะไรเกิดขึ้นกับอีกฝ่ายแน่นอน
"คนที่ไม่เกี่ยวข้อง อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่นดีกว่า" หวางป่ายโซ่เตือนด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
"ก็กูจะยุ่ง แล้วมึงจะทํ
